Glettingur - 11.05.1932, Síða 1
GLETTINGUR
Siglufirði, Miðvikuda^inn 1L. maí 1932
4. tbl.
Síðustu afrek
bæjarstjórnar.
Ár 1932, hinn 9. dag maímán-
aðar var 342. fundur bæjarstjórnar-
innar í Sigló háður í „Kvennfélag-
inu“. Á dagskrá var aðallega:
Sveinn, Hafiiði og Brynjólfur, Por-
móður og Guðnnindur. Allt eru
þetta mætir menn og miklir fyrir
sér, hver uppá sinn máta, og því
ærinn starfi að disputera þeirra
mannkosti og meta þá til verðs.
sérstaklega þegar þar við bætist
smávegis athugasemdir um per-
sónugildi hinna bæjarfulltrúanna
(Porm. og Guðm. voru á dagskrá)
og leita uppi snögga bletti á gáfum
þeirra- og tókst þetta altsaman fuið-
anlega vel eftir ástæðum. Gh tting-
ur sat fundinn eins og hans er
vandi og hlýddi á spakleg orð fuli-
trúanna. Stóð Glettingur vel að
vígi, sérstaklega seinni hluta fundar-
ins. því hann brá sér um stund á
Bíó til að horfa á Siðferðispostul-
ana þar. Var gott til samanburðar
þegar hann kom aftur í þingsalinn,
og hlýddi á hina kjörnu siðferðis-
postula og fulltrúa bæjarins. En
það er nú svona, að það gelur orð-
ið örðugt að dæma og gera upp á
milli hlutverkanna, • þegar horft er
og hlýtt á tvö bíóin sarna kvöldið.
Enda er það sannast mála, að vér
treystum oss eigi að gera þar upp
á milli. Pví í báðurn stöðunum var
leikið af snilld. Núviljum vér hér
með nota tækifærið til að „agiíera"
fyrir báðum með því, að benda
þeim mikla fjölda, er sat fundinn, á
það, að nauðsynlegt er fyrir þá að
horfa á Siðíerðispostulana í Bíó
næst þegar þeir verða sýndir, til
þess að gera samanburð á leik
hvorra tveggja, og vita svo hvort
ekki fer fieirum en oss á þá lund,
að illt sé að gera upp,á milli leik-
endanna á báðum stöðum. Og eitt
er víst og sem vér ætlum að s!á
föstu, að mórallinn sem báðar sýn-
ingarnar skilja eftir í hugskotinu,
mun verða nauðalíkur, enda þótt
siít sé á hvoru sviði.
Fyrst eftir að fundur var settur
gerðist fátt sögulegt, eins og von
var; það var einungis forleikur.
Menn höfðu mætt sæmilega íil að
hli.sla á snillingana, sem setiust há-
tignarlega í sæti sín, snússuðu sig
eða skrouðii eða tóku það í vörina
iippá sænsku, ræsktu sig eins og
venja er hjá ræðumömium sem
ætla sé. að briliiera. Pó var sam-
þykkt mililsvert tVumvarp til laga
fyrir gufuskip þess efnis, að þau
mega ekki gera neinn hávaða að
næturlagi meðan skikkanlegir borg-
arar eru í svefni. Sérstaklega er
þeim stranglega bannað að pípa frá
miðmunda máttmala og allt lil miðs
‘morguns. En senniiega mega sildar-
bræðslurnar fremja sitt vanalega
trio næturlangt. Og ekki minnumst
vér, að minnst væri á í frumvarp-
inu ketti eða ballfólk sem oft er
með gleðskap um nætur kring um
hús og á götum út. Lætur oft litlu
lægra í því og með likum hætti, en i
gufuskipunum. Er þessi þáttur var
á enda kljáður, hófst hin vanalega
borgarastyrjöld milli stórveldanna,
hafnarsjóðsins og bæjarstjórnarinnar
Fór þá heldur að harðna á daln-
um. Urða deilur strangar milli ló-
getans og Jóns í hafnarnefndinni
um ölvun dómara einhvers, sem
ekki hafði verið alveg ryklaus er
hann kvað upp dóm. Bar Jón fyrir
sig Tim-'tnn þessu til söununar, en
fógeti bar af sinni stétt og fórst það
riddaralega.
Er þessum skylmingum hafði
farið fram um hríð, datt einhverj-
um fulltrúa í hug, að ræðumenn
mundu vera komnir út fyrir mál-
efnið, en þá voru þeir til umræðu
Hafliði, Brynjólfur og Sveinn. Var
nú r;*:tt um, að þeim er eventuelt
hlyti hnossið að verða hafnarvörð-
ur til aðstoðar, væri skylt að vera
bindismaður — á vín — skildist
oss. Elcki var Jón í hafnarnefndinni
ánægður með þetta eins og ekki var
von, og kom því með tiliögu þess
efnis, að viðkomandi skyldi vera
reglumaður í stað þess að vera
bindismaður. Er með því að full-
trúunum hefir sennilega þótt það
ofraun einum manni að vera hvort
tveggja, var sú tillaga drepin, er