Glettingur - 11.05.1932, Blaðsíða 3
GLETTINGUR
3
Kolakraninn, Ólafur og Jónas.
Rifrildi heimsins eg hlusta oft á, —
þa3 hefir mér svefnstundir bannað.
Rað er ekki mikið þó menn fijúgist á
þegar mannvirkin brjóta hvert annað.
Alt sem er hraustast það hefir sig fram,
til 'nentustu úrræða er gripið.
Ogaf því fór kraninn með kolugan hramm
að kasta sér ofan á skipið.
Svo er það þekkjanlegt þinginu frá
þó mönnum ofbjóði vaninn:
að Jónas og Olafur einvígi há
sem útlenda skipið og kraninn.
Víð þekkjum aliir þá íslenskri ró
sem eigum ei skapaða kraftinn:
að miklu er léttara á landi en sjó
að lemja og gefa á kjaftinn.
O, hafðu á krananum, góði minn, gát
um gremju og óhappa stundir
því þungt er að verjasi á þaklausum bát
þar sem að kvikan er undir.
Hún lifir hjá þjóðinni stjórnsemin sterk
þar styður hann islenzki vaninn.
Reir eiga hér dæmislík afburðaverk
hann Ólafur, Jónas og Kraninn.
Ráðningarstofa
Verkamannafjelagsins.
tekur til starfa laugardaginn 7. maí í Suðurgötu 10 (hús Páls
Einarssonar rakara) og er opin fyrst um sinn kl. 11 — li og
6—7. Verkafólk og atvinnurekendur, kynnið ykkur starfsreglur
stofunnar.
Sigluíirði 5. marz 1932.
Stiprn Verkamannatjela^s Siglufjarðar.
mig, að mér er ekki svo hlýtt til
bróður, að eg gæti ekki vitað Sigl-
firðing njóta bitanna. En það er
bara vegna pápa að eg er ekki
harðari en þetta. Og hversvegna
er Dalmar að gefa bróður Ljóma-
smjör? Og hversvegna ei' Andrés
að láta hann fá smurningu og skó?
Og hversvegna er Akra að láta
hann fá Akrasmjör? Og hversvegna
er bróðir hlutlaus fyrst hann er í
Framsóknarflokknum? Og hvers-
vegna er Guðmundur Skarp að
láta bróður í té eldfastan stein og
kabusur og skemmtanir og vinnu-
taxta, ef bróðir ekki Krati. Og
hversvegna mokar Kaupelagið í
hann vöruverði og íslenskum iðn-
aði og Kjötbúðin harðfiski og dósa-
mat, fyrst hann er ekki Krati. Og
hversvegna? — og hversvegna? já
— — og hversvegna? Vegna þess
bara! Já, — það er eitthvað ó-
hreint við þetta. Eg ætla nú að tala
við pápa um þetta betur og reyna
að skýra málið. Annars er þetta
flóknasta barnsfaðernismál sem í-
haldsflokkurinn hefir nokkurn tíma
liaft með höndum.
Nú skora eg á Pormóð og Dal-
mar og Guðmui d og Audrés og
ylirhöfuð alla Krata og Framsókn-
armenn að láta Siglfirðing og hans
menn fá bitann, en láta Einherja
bróður ekkert fá, því eg er á móti
honnm. Mér væri ósáit þó bróðir
hlypi ekki í spik. Og þá gæti Sigl-
firðingur og íhaldsbroddarnir sungið
hósíanna og hallelúja og guðlaun
'fyiir matinn, og haft Jón fyrir for-
söngvara. Og eitt er enn athuga-
vert: Hversvegna er bróðir að
minnast á hálfrar aldar afmæli Por-
móðs ef hann er ekki kominn í
Framsókn? Menn eiga aldrei að
heiðra aðra en sína menn og um-
fram allt aldrei segja satt um þá;
það er brot á öllum flokksprinsip-
um og það hefir Siglflrðingur aldrei
gert sig sekan í. Og mér skilst að
Siglfirðingur og Jón telji það hneysu
fyrir Pormóð að hann hafi hjálpað
Tynesi. En mér er vel við Tynes,
því hann v.ir einu sinni hálf-pápi
minn. Og eg segi þá barasem svo: