Vikan - 17.01.1952, Blaðsíða 8
8
VIKAN, nr. 3, 1952
MARGUR E R DÞARFINN !
Gissur: Þegar öll kurl koma til grafar, þá er þetta
fyrirtaks jörð, sem við byggjum!
Tolli: Það er ekki hægt að neita því, en ósköp
væri gott að losna við margan óþarfann svo
sem-------
Tolli: Þvaðrið í samkvæmum!
Gestur: Halló, elskan, hvernig líður þér?
2. gestur: Dásamlega!
3. gestur: Ó, hvað þú ert sæt, engillinn minn!
4. gestur: Yndið mitt, hvað er langt síðan ég hef
séð þig! Þú ert alveg tip top!
5. gestur: E-elskan, hvað þú ert sæt!
Tolli: Og náungann, sem beðinn er að spila, og
segist ekkert hafa undirbúið sig, en hefur með
sér öll hugsanleg hljóðfæri, nema kirkjuorgelið!
Tolli: Og skálameistarann þegar hann segir: „Og
að lokum“ — byrjar síðan alveg upp á nýtt og segir
ekki neitt, og þegar hann loksins er kominn að því
atriðinu að kynna heiðursgestinn, þá hafa allir
misst af siðustu lestinni. Hann er aldrei með úr,
aðeins almanak!
Tolli: Og þennan hávaðasama
bifhjólreiðarmann, sem alltaf er
að flýta sér að fara ekki neitt
þangað til hann hrekkur ofan í
gröfina!
Tolli: Og foreldra, sem
láta litla snillinginn æfa sig
á þessum pianólyklum, og
svo þegar anganóran er
fullvaxin stendur hún með
kippu af lyklum að hótel-
herbergjum í höndunum,
svo að hún komist inn til
þess að ræsta þau!
Tolli: Og svona kerlingar á
skemmtigöngu með hund i eftir-
dragi, sem dauðskammast sin fyrir
útlit sitt og eigandans!
Tolli: Og kalla, sem velja sér
staði eins og þennan til að matast á!
Tolli: Og náungann, sem heldur að hann sé
svo flinkur að dansa, en getur hvorki dans-
að né hugsað, heldur sparkar frá sér með
löppunum, svo að engum er vært nálægt
honum.
Tolli: Og það veit ég, að
þið eruð mér sammála um að
kjaftaskúma eins og þennan
ætti að skjóta hið bráðasta.
Kjaftaskúmurinn: Ehem,
settu út ásinn.
Tolli: Að ógleymdum þessum
ísmeygilega kaupmanni, Sigarettu-
pakki er allt og sumt sem þú ætlar
að kaupa, en hann reynir að pranga
í þig allt frá hármeðali upp í snjó- ,
mokstursskóflu!