Vikan - 31.01.1952, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 5, 1952
Gissur: Má vera að hverfið sé gott — en fróð-
legt þætti mér að vita, hver hnuplaði frá mér
sokkunum — þar að auki hafa tvennar buxur
týnzt!
Félegir grannar!
Dóttirin: Mamma — þú manst eftir snyrti-
sloppnum, sem þið keyptuð handa mér? Einhver
hefur stolið honum af þvottasnúrunni!
Rasmína: Áttu við sloppinn, sem ég keypti
handa þér fyrir 500 krónur?
Gissur: Nú, þann sem ég borgaði með tékknum!
Rasmína: Ó, Jesúsguð! Það er búið að stela
brjóstahaldaranum mtnum af snúrunni!
Gissur: Ójá, Og aðrir sokkar hafa horfið. Þetta
dugir ekki!
Lási: Hæ, Gissur. Hvemig liggur á konunni
núna? Er skárri endinn upp á henni?
Gissur: Heyrðu lagsi. Einmitt þig þurfti ég að
hitta. Stingdu þér inn til mín. Ég hef fengið flugu
í kollinn — afbragðs flugu!
Gissur: Heldurðu það sé hægt? Auðvitað
væri gaman að góma þjófana!
Lási: Það er bravó! Ég er með áhöldin í
bílnum. Ég kem þessu í kring í hvelli!
Nóttina eftir: Rasmína: Guð minn góður,
hvað óp eru þetta ?
Gissur: Það hefur tekizt! Nú skulum við sjá,
hverjir eru þjófamir!
Rasmína: Ó, sjáið þið! Þama er herra Vilhjálmur
valinkuani og herra Robbur rismikli og Berti beinvaxni og
Sigmundur sérfróði. Ó, þetta er hræðilegt!
Dóttirin: En, pabbi, hvenær ætlarðu að rjúfa rafmagnið.
Gissur: Ekki fyrr en löggan kemur: nöfn þeirra verða
áreiðanlega í blöðunum í dag, þó ekki í dagbókinni eins og
venjulega. i