Vikan - 20.03.1952, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 12, 1952
Teikning eftir George McManus.
Hugljúfar
minningar.
Gissur: Kláus — gleymdu þessum gömlu dög-
um!
Kláus: Ég vildi, að ég gæti það — sérstaklega
Síðan ég kvæntist Mariu Ellen!
Manstu, hvernig Danni
hjólaði með fæturna á
stýrinu? Nú er hann
geymdur vandlega bak
við lás og loku!
— og Mosaskeggur
sagði sig úr lögreglunni,
þegar ávaxtabúðin hans
Tomma var flutt burt
— hann hafði mikla ást
á eplum og banönum!
Geiri götustrákur: Hugsið ykkur — hvað hanni
getur keypt mikið af rjómaís!
Manstu, hvað öll börnin í hverfinu öfunduðu>.
Alla Sigurjóns, sem kveikti á götuljósunum og fékk
peninga fyrir!
Vænghurðir eru svo sem ekkert nýtt og manstu kvartettana? Ég vildi
— þær þekktust ekki síður í gamla gjarna gleyma þeim!
daga — spurðu Tona — hann veit
það —
og veslings Pési hélt, að
dóttir hans mundi einhvern-
tíma koma fram sem óperu-
söngkona — nú er hún full-
orðin — og syngur ekkert,
en hún þvær gólfin í söng-
leikahúsinu!
Halli gleymdi alltaf af tilviljun tígul-
steinum I sementsskóflunni, þegar hartn
hélt heim — hann er sá eini, sem á hús
úr tígulsteinum í hverfinu —
— og frú Setta og frú Svana höfðu heyrt
allar fréttir á undan blöðunum, og þær létu
aðra njóta góðs af og höfðu engan út undan!
— og gamla lúðrasveitin — það, sem þeir
spiluðu, það var hreint furðulegt — þeir spil-
uðu ekki, þeir strituðu!
— og spilakvöldin hjá Kláusi — alltaf róleg — þangað
til einhver sagði Hansa, hvað hann ætti að gera næst —
þá komst allt í háaloft. Hvor kom venjulega fyrst — sjúkra-
bifreiðin eða lögreglubíllinn — ?
Mundi: Ekki þetta' spil — Hansi — heldur hitt!