Vikan - 27.03.1952, Qupperneq 8

8
VIKAN, nr. 13, 1952
Telkning eftir George McManus.
Gissur: Puh—ha — blöðin eru yfirfull af fregn-
um um þjófnaði — Ég er hálfsmeykur við að vera
aleinn heima — ég vildi óska, að Rasmína kæmi
heim.
Þjófar á nóttu.
Gissur: Pjandinn sjálfur — hversvegna hringir
fólk simanum með öllum þessum hávaða? Hjartað
í mér hætti að slá! Hver getur þetta verið? Þjófar
eru ekki vanir að gera boð á undan sér eða hvað?
- \ — . T • 1 -
L/ú fr,. * H —— ii ^§gi
sWV, s&'lHri

Hr. Ljónshjarta: Halló — hr. Gissur — þetta
er nágranni yðar hr. Ljónshjarta — ég er aleinn
og dálítið smeykur —■ ég er hræðilega hræddur
við þjófa — gerði ég yður ónæði, ef ég heimsækti
yður ofurlitla stund?
Gissur: Komdu inn — nágranni góður — þér
megið ekki láta taugarnar hlaupa með yður í gön-
ur — gleymið öllum innbrotsþjófum — þetta er allt
tóm ímyndun —
Hr. Ljónshjarta: Ef til vill —
Hr. Ljónshjarta: Það er svo mikið talað um
þjófnaði hér í nágrenninu, að enginn skynsamur
þjófur mundi voga sér að sýna sig af ótta við, að
hann yrði rændur —
Gissur: Vissulega — það er ástæðulaust að hafa
áhyggjur út af neinu slíku — herðið bara upp hug-
ann og gleymið öllu saman! Aldrei hvarflar slíkt
að mér!
Gissur: Nú fylgi ég yður heim! Hvað sagði ég
ekki? Ekki nokkur lifandi sála á ferli — þetta
hverfi er alveg dásamlega rólegt —
Hr. Ljónshjarta: Eg veit það — en ef til vill
eru allir þjófamir inni I húsunum —
Hr. Ljónshjarta: Guð sé oss næstur! Innbrotsþjófarnir Gissur: Þessi náungi hugsar svo mikið
hafa komið, á meðan ég var úti — um innbrotsþjófa — að þeir blátt áfram
Gissur: Jæja — þú hefðir ekki átt að fara út! hljóta að brjótast inn hjá honum —
Gissur: Hvert þó í logandi —! Þorpararnir hafa
komið, á meðan ég fylgdi honum heim — mér
þætti gaman að vita, hvort þeir koma aftur? Ég
get áreiðanlega ekki sofnað!