Vikan - 01.05.1952, Blaðsíða 10

10
VIKAN, nr. 17, 1952
/
• HEIIVI
...........
Matseðillinn
Vínarbrauðslengja með
ávaxtamauki:
125 gr. soðnar kartöflur, 125 gr.
smjörlíki, 125 gr. hveiti, 1 tesk.
salt, 1 tesk. fyftiduft, epla- eða
rababaramauk, sykur, kanell
eða kardemommur, egg, grófur
sykur, saxaðar möndlur.
Soðnar, kaldar kartöflur eru mal-
aðar í kjötvél, hveitið sigtað með
lyftiduftinu og smjörinu núið saman
við. Kartöflunum bætt út í og deigið
hnoðað saman. Látið bíða um stund
á köldum stað. Flatt út og brotið
saman og látið aftur bíða um stund.
Þetta er endurtekið 2—3 sinnum. Þá
er það flatt út i ca. y2 cm. þykka
köku. Kakan skorin í 15 cm. breiðá
lengju. Maukið lagt eftir miðri lengj-
unni, kanel og sykri stráð ofan á.
Skorið upp í raðir lengjunnar með
eins cm. breiðu millibili og þær flétt-
aðar saman. Lengjan látin á smurða
plötu og pensluð með eggjablöndu,
stráð á hana sykri og söxuðum
möndlum.
Bessastaðakökur:
250 gr. smjör, 250 gr. flórsykur,
250 gr. hveiti, eggjablanda, syk-
ur og saxaðar möndlur.
Flórsykurinn og hveitið sigtað
saman. Smjörið brætt, látið storkna
aftur og sorinn tekinn undan. Hveiti
og sykri hnoðað upp i smjörið og
deigið látið bíða á köldum stað. Flatt
þunnt út, stungnar út kringlóttar
kökur, penslaðar með eggjablöndu,
stráð á þær grófum sykri og söxuð-
um möndlum, bakaðar ljósgular.
Það getur verið hentugt að baka
þessar tvær brauðtegundir samtímis,
þar eð svipuð aðferð er höfð við þær.
Það er t. d. heillaráð að baka Bessa-
staðakökur, ef afgangur verður af
grófa sykrinum (sem oft er mulinn
molasykur), og söxuðu möndlunum,
þegar vínarbrauðslengjan er fullgerð.
HÚSRÁÐ
Ef ofurlitlu af hrísmjöli er bland-
að saman við hveiti, verða kökurn-
ar léttari og fínni.
Blandið sitrónusafa við vatnið, sem
fiskurinn er soðinn í. Hann verður
þá bæði bragðbetri og hvitari á litinn.
ILIÐ •
Vortizkan í Paris
Á hverjum ársf jórðungi . er beðið
með eftirvæntingu eftir fyrstu sýn-
ingum stóru tizkuhúsanna i Paris,
enda hafa þau mikinn viðbúnað til
að halda í burtu forvitnum blaða-
mönnum, sem keppast við að geta sér
til um hvaða nýungar muni bæta
kvenlega fegurð í framtíðinni.
Fyrstu tvær vikurnar eru sýning-
arnar algerlega helgaðar eigendum
kvenfataverksmiðja, sem streyma að
frá öllum löndum, sérstaklega frá
Ameríku. Þeir borga gjarnan í
aðgangseyrir stórar fjárhæðir sem
tryggingu fyrir væntanlegum kaup-
um. Sá modelfatnaður, sem þeir
kaupa er síðan framleiddur í þús-
undavis í verksmiðjum þeirra. Eftir
það eru sýningarnar opnaðar al-
menningi, þ. e. s. þeim, sem eru svo
heppnir að fá boðskort.
Tízkuhúsið HEIM hefur í ár ákaf-
lega smekklega og ekki of íburðar-
mikla vorsýningu.
Kápumar hafa engum verulegum
breytingum tekið frá í fyrra. Þær eru
yfierleitt víðar, með lítið eða alveg
óstoppuðum öxlum. Litlar rúskinn-
húfur fylgja. Sérstaklega er þar
eftirtektarverð svört kvöldkápa úr
tafti, mjög víð niður með hálfstutt-
um, viðum ermum.
Dragtarjakkarnir eru yfirleitt
stuttir, mjög aðskornir i mittið, með
stoppuðum mjöðmum. Pilsin eru ekki
eins þröng og í fyrra og lítið eitt
síðari.
Heim sýnir nokkra rósótta sumar-
kjóla, en meir ber þó á ejnlitum. Sem
skreyting eru mikið notaðir stórir
vasar, eða hvítir kragar og uppslög.
Mjög eru áberandi kragar hnýttir
eins og karlmannsbindi með breiðum
endum, sem annaðhvort eru stuttir og
breiðast út eða næstum jafnsiðir
kjólunum og rykktir undir beltinu.
Einn kjóllinn, sem er dökkblár,. er
skreyttur slíkum kraga úr blá og
hvítröndóttu efni og fylgja honum
samskonar hanzkar.
Kvöldkjólarnir eru siðir og stuttir,
yfirleitt með berum öxlum og fylgja
þeim annaðhvort litlir jakkar eða
slæður yfir axiirnar.
Kjólar þessir bera hin undarleg-
ustu nöfn, eins og „Craven A, Gri-
grí, Monte-Cristo, Elegante“ og eru
sýndir á þvengmjóum og ákaflega
háum sýningarstúlkum.
S.þ. aðstoða Evrópu í barátt-
unni gegn lömunarveiki.
Læknar og hjúkrunarlið frá 10
löndum leitar nú til Frakklands og
er ^ferðinni heitið í kyrrlátt úthverfi
Parísarborgar, en þar er Raymond
Poincaré-sjúkrahúsið, en það er stór
stofnun, sem hefur aðeins eitt verk-
efni: að berjast gegn lömunarveiki.
Þangað koma lömunarsjúklingar frá
öllu Frakklandi til lækninga. En
næstu fjóra mánuði er sjúkrahúsið
samtímis skóli fyrir fjölda útlend-
inga. Þeir kynna sér starfið, aðstoða
börnin í sjúkraleikfimi,, tala við þau
og fylgjast með bata þeirra. Síðari
hluta dags eru svo haldnir fyrirlestr-
ar fyrir námsfólkið.
I júní fara gestirnir heim með
nýjan fróðleik um nýtízku lækninga-
aðferðir, en síðan kemur nýr hópur
útlendinga til sjúkrahússins.
Raymond Poincaré-sjúkrahúsið er
stolt franskra sérfræðinga í lömunar-
sjúkdómum. Stendur það í nánu sam-
bandi við rannsóknarstarf Banda-
ríkjamanna á þessu sviði. Sérfræð-
ingar þess eru þekktir um heim allan
og læknar frá sjö löndum starfa þar,
en reksturskostnað allan greiðir
franska rikið.
Nú hefur Barnahjálp S.Þ., UNICEF,
beitt sér fyrir því að útvega fjár-
magn til þess að hægt sé að kynna
starfsemi sjúkrahússins um alla
Evrópu.
Meðal fyrstu námsmanna við
sjúkrahúsið er norska stúlkan Ava
Arbo Höeg frá norska Landssam-
bandinu til baráttu gegn lömunar-
veiki. ,,Ég hefi starfað í þessarri sér-
grein í þrjú ár,“ segir hún, ,,og marg-
ar aðferðirnar þekki ég, en það er
mjög fróðlegt að kynna sér hvernig
unnið er eftir aðferðum, sem að
nokkru leyti eru frábrugðnar þeim,
sem við notum heima. Siðar kynn-
umst við því, hvernig lömunarsjúkl-
ingum er hjálpað við að hefja vinnu
á ný og sjá sér farboða."
Meiri fatnaöur en fyrir styrj-
öldina - en flestir fá minna
en þá.
Fatnaður og fataefni var rikulegra
1950, en fyrir stríðið. Þrátt fyrir
þetta voru tveir-þriðju hlutar mann-
kynsins verr fataðir en fyrir stríðið.
Matmæia- og landbúnaðarstofnun
S. Þ., FAO, hefur látið fara fram
athugun á klæðaburði 80 ríkja og
Maria Schell (til hægri) leikur eitt
af aðalhlutverkunum í kvikmyndinni
„The Magic Box“. Með henni á
myndinni eru Jacqueline Chaib (til
vinstri) og John Bouelting (sem
ásamt bróður sínum sá um fram-
leiðslu myndarinnar).
niðurstaðan varð siður en svo á-
nægjuleg.
Meðaltalsnotkunin af baðmull, ull
og gerfisilki til fatnaðar var 3,8 kg.
á mann árið 1950, en tölur þessar
gilda ekki fyrir öll lönd. Austurhvel
jarðar, sem hefur 70% af ibúum jarð-
arinnar, ef Evrópa, Ástralia og Nýja
Sjáland eru ekki reiknuð með, not-
aði minna af fatnaði en fyrir styrj-
öldina. Árið 1938 notuðu þessi lönd
aðeins 36% af ölulm fatnaði heims-
ins, en árið 1950 hafði talan lækk-
að niður í 30%.
Þeir 10 af hundraði af íbúum jarð-
arinnar, sem efnaðastir voru, keyptu
40% af öllum fatnaði, sem framleidd-
ur var 1950. Hlutfallstalan nam að-
eins 30% á árunum fyrir síðustu
heimsstyrjöldina.
Nú er að vísu óréttlátt að leita
aðeins efnahagslegra orsaka fyrir
hinni ójöfnu skiptingu fatnaðar milli
hinna ýmsu íbúa heimsins. Loftslagið
hefur einnig mikið að segja. Veruleg-
ur hluti af þeim 70%, sem minnst
nota af fatnaði, búa i heitum löndum,
þar sem engum er kalt þótt ekki
sé gengið í öðru en mittisskýlum, og
þar sem ekki er vani að nota annan
klæðnaði. Þó fer klæðnaður mannsins
oft eftir þjóðfélagsstöðu hans. 1 Ind-
landi má t. d. sjá menn, sem einungis
eru klæddir til að skýla nekt sinni,
og einnig má sjá þar fullklædda
menn.
GAO hefur nýlega sent frá sér nið-
urstöðurnar af rannsókn þessari í
skýrslu, sem ber nafnið: „Per Capita
Fiber Consumption Levals". I skýrsl-
unni séjgir meðai annars í ályktunar-
orðum: Notkun baðmullar um heim
allan er ennþá minni en fyrir styrj-
öldina og minnkandi notkun er ein-
göngu í Asíu. Gerfisilki er æ meira
notað og ullamotkunin fer vaxandi.
Mesta sala á ullarfatnaði er í Banda-
ríkjunum.
1 kenningum felst fátt, sem hindr-
ar okkur í að fylgja því, sem fyr-
ir okkur er lagt; en í lífinu sjálfu
glepur okkur margt.
— (Epictetus).
Breið belti eru mjög mikið notuð í ár og er það í fullu samræmi við vortízkuna, sem mest virðist leggja
upp úr mjóu mitti. Þau eru mest notuð með pilsum og síðbuxum, en þó sjást þau á eftirmiðdags- og kvöld-
kjólum. Belti nr. 5 kemur frá Worth tizkuhúsinu og hefur læsingu úr kopar. Nr. 6 er teygjubelti, með spennu
úr tré. Þvi má snúa við og fá þannig annan lit. Nr. 7 er í þremur litum með spennu úr kopar.