Vikan - 22.05.1952, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 20, 1952
Gissur
Telkning eftir George McManua.
missir
af lestinni.
Rasmína: Af staS með þig! Annars getum við
misst lestinni. Heldurðu að allt sé með?
Gissur: Efalaust — við erum að minnsta kosti
búin að tæma húsið.
ra. -
Rasmína: Bílstjóri, viltu stoppa við búðina
þarna, ég þarf að kaupa mér púður.
Gissur: En við megum engan tima missa, Ras-
mína.
Maðurijin í búðinni: Gerðu svo vel, frú Rasmína,.
þú sýnist áreiðanlega fimm árum yngri, þegar þú
ert búinn að púðra þig með þessu.
Rasmína: Nei, góði, heldurðu mig langi til að-
vera eins og smátelpa í útliti.
Bílstjórinn: Eg er búinn að bera allt dótið upp í
lestina.
Gissur: Hvar er rakdótið mitt? Ég vafði það inn
í dagblað ?
Rasmína: Æ, æ. Ég gleymdi veskinu mínu á búð-
arborðinu.
Gissur: Æptu ekki Gissur: Tja, heppinn
svona hátt, góða. Ég
verð ekki mínútu að
sækja það.
er ég! Gissur: Hérna er veskið, góða. Þaði
var á búðarborðinu. Þá getum við stig-
ið upp í lestina.
Rasmína: Fíflið þitt! Þetta er ekk»
mitt veski. Skilaðu því aftur.
Stína stöng: Líttá, Magnea, þarna er maður með
veskið þitt!
Magnea: Almáttugur já! Hjálp, hjálp!
Gissur: Má ég rétt segja hvernig þetta vildi til.
Löggan: Ég biðst afsökunar, herra dómari, kon-
urnar kröfðust þess ég tæki hann fastan, og ég
vissi ekki hvernig þetta vildi til, fyrr en hann sagði
frá því hér.
Dómarinn: Ég bið afsökunar herra Gissur, borg-
in og ríkið gera slíkt hið sama eins og vera ber
— en áttu ekki annan vindil að gefa mér?
Gissur: Ójú, annan vindil á ég, en ég ætla að
reykja hann sjálfur.
Bjössi: Þar kemur þú, Gissur. Gleður mig að þúi
skyldir missa af lestinni. Vona að þú skemmtir
þér vel.
->*. Jói langi: Heyrðu, fannstu veskið konunnar
þinnar.
Gissur: O, ætlekki. Og í því voru allir pening-
arnir, sem ég faldi í inniskónum mínum í gær-
kvöldi.
STJÁNI DÁTI
Tíminn iíður.