Vikan - 22.05.1952, Blaðsíða 10

10
VIKAN, nr. 20, 1952
Ég er of stór.
• HEiMILIO •
E
V——— .... ...■■■
Kökuuppskriftir
Lin hunangskaka:
4 eggjahvítur, 100 gr. sykur, 1
tsk. engifer, 1 tsk. negull, 200—
250 gr. hunang eða sýrop (ljóst),
250 gr. mjöl, 2 tsk. lyftiduft.
Eggjarauðurnar og sykurinn hvít-
hrært og kryddinu bætt út í. Mjöl-
inu og lyftiduftinu er blandað sam-
an og hunangið brætt. Hunanginu
og mjölinu er hrært saman við, og
eggjahvítunum hellt í rétt áður en
kakan er bökuð. Bakað í formi %
klst. eða á smurðri pönnu við hægan
hita ca. 40 mín. Skipt í fjóra hluta
og marmelaði sett á milli.
Marmarakaka:
125 gr. smjörlíki, 125 gr. sykur,
250 gr. hveiti, 2 egg, 3 tsk. lyfti-
duft, 1 dl. mjólk, 2 msk. kakó.
Smjörlíkið hrærist vel, sykurinn
látinn út í, síðan rauðurnar ein í einu
og hveitið blandað lyftiduftinu.
Mjólkinni bætt í og vel þeyttum
eggjahvítum. (4 tekið af deiginu
og kakói blandað í það. Helmingur
hvíta deigsins látið í mótið, þvi næst
brúna deigið og efst hinn helmingur
hvíta deigsins. Bakað í klukkutíma.
Bóndakökur:
200 gr. smjörliki, 200 gr. sykur,
400 gr. hveiti, 75 möndlur, ó-
flysjaðar, 1 matsk. síróp, 1 tsk.
natrón.
Smjörið er hrært með sykrinum og
sírópinu. Möndlurnar eru saxaðar
óflysjaðar og látnar saman við, og
hveitið blandað natróninu. Deigið
rúllað í lengjur og látið kólna. Skor-
ið i sneiðar og bakað við meðalhita.
ískökur:
25 möndlur, 200 gr. flórsykur, 50
gr. brauðmylsna, 1 eggjahvíta.
Möndlurnar steyttar reglulega vel
og blandað saman við brauðmylsnuna
og sykurinn. Þetta er hnoðað upp
með eggjahvitunni og búnar til lengj-
ur í kjötkvörninni. Platan er smurð
og hveiti stráð á hana og bakað við
mjög lítinn hita.
HÚ 5 RÁÐ
Ef síld er borin oft á borð (og
það ættum við íslendingar að gera),
er ágætt að breyta svolítið til. Hrær-
ið aðeins smjöri eða smjörlíki saman
við enska sósu og dreifið henni ann-
aðhvort ofan á steikta síld eða berið
hana á borð i sérstakri skál.
Örfhent barn getur beðið
sálartjón, ef það er neytt til
að nota hægri hendina.
Eftir G. C. Myers, Ph. D.
Fáir kennarar, sem hafa fengið
menntun sina í góðum nýtízku skól-
um, reyna að neyða örfhent barn til
að nota hægri hendina. Fyrir nokkr-
um árum lét ég taka myndir af tólf
örfhentum börnum sem öll skrifuðu
með vinstri hendinni, í barnaskóla
nokkrum í Cleveland, til að sýna
livaða aðstöðu skólarnir taka til
þessa máls.
Nokkrum árum áður höfðu for-
eldrar átta ára gamallar telpu beðið
mig, að hjálpa henni til að hætta að
stama. Barnið átti líka erfitt með
að skrifa og skriftarbækur þess litu
sóðalega út. Hún var lika mjög
taugaóstyrk. Ég komst fljótt að því,
að þegar hún hóf skólagöngu, létu
foreldrar hennar og kennari hana
skrifa með hægri hendinni, þó hún
gerði allt annað með þeirri vinstri.
Hún var skyldurækin og breytti eftir
því.
Áhrif breytingarinnar.
Foreldrarnir og kennarinn voru
látnir biðja telpuna að skrifa aftur
með vinstri hendinni, og það gerði
hún. Þetta hafði undraverð áhrif á
bamið, enda var ýmsum öðrum venj-
um hennar breytt um leið, til að
gera andrúmsloftið heima hjá henni
og í skólanum rólegra, hamingju-
samara og auðveldara fyrir hana.
Hún hætti ekki aðeins að stama,
heldur fór hún líka að skrifa betur
og hún varð miklu ánægðari.
Auðvitað skaðast ekki öll örfhent
böm, sem em látin breyta um, eða
fara að stama. En þar sem stam
kemur aðallega frá tilfinningalífinu,
getur erfitt átak, eins og þarf til að
skipta frá vinstri hendi yfir í þá
hægri, komið barninu til að stama
eða látið það stama meira.
Börn em mjög mismunandi, eins
og þið vitið öll. öllum börnum finnst
heldur ekki svo erfitt að skipta um
né hafa andúð á þvi. Þetta fer mikið
eftir því, á hvern hátt barnið er lát-
ið skipta. Ef hægt er að gera það
með rólegri hvatningu og án mót-
stöðu og andúðar barnsins, getur það
verið næstum skaðlaust. Dómari
nokkur við Hæstarétt skrifaði mér
einu sinni, að tólf ára gamall sonur
hans hefði ákveðið að byrja að skrifa
með hægri hendinni, til að vinna 5
dollara verðlaun, sem honum voru
boðin. Faðirinn var viss um að eng-
inn skaði væri skeður og ef til vill
hafði hann rétt fyrir sér.
HVAÐ Á ÉG
Hefirðu nokkurn tíma staðið fyrir
framan stóran spegil og reynt að
gera þér grein fyrir hvemig þú lit-
ur út? Láttu samt ekki hugfallast,
því þegar þú hefur einu sinni haft
hugrekki til að athuga hvað þú hefur
fallegast til að sýna og hvað þú verð-
ur a§ fela, geturðu gjörbreytt útliti
þínu með því að klæða þig rétt.
Nú skulum við heyra hvernig tvær
starfstúlkur tizkublaðsins ,,Elle“ í
París leysa vandamál sín.
Danny Simon, er of há og henni
finnst hún vera flatvaxin. Hún segir:
,,Ég leitast alltaf við að klæðast
fötum, sem liggja laus við líkamann
og gera mig örlítið feitari. En þar
sem ég er flatvaxin, þrengi ég að
mittinu. Breið belti, við pils og blúss-
ur háar í hálsinn hafa undraverð
áhrif á útlit mitt.
Ég breikka andlit mitt með því að
hafa hárið hálfsítt og ýft við eyrun
og ég ber alltaf hatta, sem koma
fram á ennið. Ég reyni alltaf að virð-
ast örlítið feitari en ég er.
Á skrifstofunni klæðist ég erma-
lausum kjól og peysu með löngum
ermum og opinni að framan. Ég er
ekki hrædd við sterka liti. Mjög
breytt leðurbelti þrengir að mittinu
á mér og ég kem alltaf fyrir stórum
vösum á pilsunum mínum. Slétt pils
og tvær peysur, sín í hvorum lit er
ágætur hversdagsbúningur fyrir mig,
en mér fer betur að vera örlítið hirðu-
leysislega klædd. Vítt plíserað pils
og skozk blússa er mjög skemmti-
Ég er of litil.
AÐ GERA?
legur búningur, sem ég nota stund-
um til að dansa í.
Ég nota alltaf „stórt". Kragarnir
á blússunum mínum eru stórir, tösk-
urnar mtnar eru stórar sporttöskur,
bolero-jakkarnir eru víðir, efnið í
stuttkápunni minni er þykkt og fyrir-
ferðarmikið og litlu klútarnir, sem
ég hefi með peysunum, eru í áber-
andi litum. Ég er stolt af því að vera
stór, en hrædd um að ég samsvari
mér ekki. Takmark mitt er, að þegar
fólk hittir mig segi það ekki: ,,En
hvað hún er flatvaxin," heldur „en
hvað hún er grönn."
Corinne Simon er aftur á móti litil
og mjög grönn. Hún segir:
,,Ég hef eitt aðalmarkmið — að
hækka mig.
Hárið á mér, sem er mjög stutt,
er í lokkum ofan á höfðinu og niður
hnakkann.
Ég hefi fremur breiðar herðar og
reyni alltaf að gera þær áberandi til
að vekja athygli á einhverju, sem er
stórt.
Kjólar mínir eru aldrei heilir upp
að hálsinum eða hafa pífur og lausa
kraga. Kjólarnir hafa línur, sem
liggja frá hálsinum niður að mitti,
og ég nota mjög þröng belti. Ég klæð-
ist aldrei rósóttum kjólum eða kjól-
um úr stór-köflóttum efnum, en aft-
ur á móti get ég notað efni með mjög
litlum deplum.
Eitthvað hvítt um hálsinn til að
hækka andlitið, ekki of stórar töskur,
Framhald á bls. 13.