Vikan - 22.05.1952, Blaðsíða 13

VIKAN, nr. 20, 1952
13
KRADDARINN
FRÆKNI
Hann skar sér þykka sneið,
smurði hana síðan ’og drap
ofan á hunangi.
En þegar hann ætlaði að
bita í sneiðina, flykktust að
henni heill herskari af flug-
um; þær höfðu fundið lyktina
af hunanginu.
Við það fylltist skraddar-
inn réttlátri reiði og fór að
slá kvarðanum út í loftið.
Og að síðustu hitti hann
sjö flugur í einu höggi. Og
þær féllu dauðar niður á
borðið.
BIBLlUMYNDIR
1. mynd: Nú var maður nokkur af
flokki Faríseanna að nafni Nikódem-
us, ráðherra meðal Gyðinga. Hann
kom til hans um nótt og sagði við
hann: Rabbí, vér vitum, að þú ert
lærimeistari kominn frá Guði, því að
enginn getur gjört þessi tákn sem þú
gjörir, nema Guð sé með honum.
Jesús svaraði og sagði við hann:
Sannlega, sannlega segi ég þér: eng-
inn getur séð guðríki nema hann
endurfæðist.
2. mynd: Nikódemus segir við
hann, hvernig getur nokkur fæðzt,
þegar hann er orðinn gamall? Hvort
getur hann aftur komizt inn í kvið
móður sinnar og fæözt? Jesús svar-
aði: Sannlega, sannlega segi ég þér,
ef maðurinn fæðist ekki af vatni og
anda, getur hann ekki komizt inn í
guðsríkið. í>að, sem af holdinu er
fætt, er hold, og það, sem af andanum
er fætt, er andi.
3. mynd: Þjónarnir komu þá aftur
til æðstu prestanna og Fariseanna,
og þeir sögðu við þá: Hví komuð þér
ekki með hann. Þjónarnir svöruðu:
Aldrei hefir nokkur maður talað
þannig. Farísearnir svöruðu þeim
þá: Hafið þér nú einnig látið leiðast
afvega? . . . Nikódemus, — sá, sem
kom til hans fyrrum, þótt hann væri
éinn af þeim, — segir við þá: Dæm-
ir lögmál vort nokkurn mann, nema
hann hafi yfirheyrt hann áður og viti,
hvað hann hefst að?
4. mynd: En Jósef frá Arímaþeu,
sem var lærisveinn Jesú, en heimul-
lega, af ótta við Gyðingana, bað síð-
an Pilatus um, að hann mætti taka
líkama Jesú ofan, og leyfði Pílatus
það. Hann kom því og tók líkama
hans. En Nokódemus, hann, sem í
fyrstunni hafði komið til Jesú um
nótt, kom einnig og hafði með sér
hér um bil hundrað pund af myrru
blönduðu alóe. Þeir tóku nú likama
Jesú og sveipuðu hann í líndúk með
ilmjurtum, eins og siður er hjá Gyð-
ingum að búa lík til greftrunar. En
á þeim stað þar, sem hann hafði ver-
ið krossfestur, var grasgarður, og í
grasgarðinum ný gröf, sem enginn
hafði enn verið lagður í. Þar lögðu
þeir þá Jesúm, — því að gröfin var
þar nærri — vegna aðfangadags
Gyðinga.
Heimsframleiðslan setti met árið 1951
12% meiri en árið áður.
Framleiðslan í heiminum var í
fyrra 12% meiri en árið 1950 og
hvorki meira né minna en 75%
meiri en 1937, að því er skýrt er frá
í hagskýrslum S.Þ. fyrir síðastlið-
inn mánuð. Enda þótt framleiðslan
hafi þannig aukizt verulega, er fram-
leiðsluaukningin í mörgum löndum
minni en árið áður, og þá einkum á
síðari hluta ársins.
öll lönd, sem gert hafa grein fyrir
framleiðslu sinni, hafa þó getað auk-
ið framleiðsluna miðað við 1950. Ráð-
stjórnarríkin juku framleiðsluna um
16% og Bandaríkin um 10%. Norð-
urlöndin juku einnig framleiðslu sína
á árinu: Finnland um 18%, Noregur
5%, Sviþjóð 4% og Danmörk 1%.
Vestur-Þýzkaland hefur aukið
framleiðsluna um 21%, Austur-
Þýzkaland um 22%, Pólland um 24%
og Japan um 39%.
ÚK ÝMSUM ATTUM —
Kona nokkur í Tennessee í Banda-
ríkjunum vaknaði ekki alls fyrir
löngu eftir að hafa sofið í tólf ár.
,,Mér liður prýðilega," sagði hún, „ég
er fegin ég skuli hafa losnað við
striðið."
Metið hefur samt sænsk kona, sem
sofnaði þrettán ára og vaknaði þrjá-
tíu og tveim árum síðar.
Herra A. Gruen, verzlunarmaður í
Vínarborg, ætlaði að fara í háttinn,
en þá gat hann ekki með nokkru
móti sofnað. Hann vakti í nítján ár,
en ástæðan fyrir andvökunni var
heilamar, sem hann hlaut í fyrra
stríðinu. Ákveðið var að skera hann
upp.
Hann var svæfður á skurðarborð-
inu, en svo var engin leið að vekja
hann, þegar uppskurðinum var lokið.
Og hann vaknaði ekki aftur fyrr en
eftir þrjú ár. ,,Ég hlýt hafa verið að
bæta mér upp svefnleysi fyrri ára,“
sagði hann þegar hann opnaði augun.
William nokkur Kolson í Suður-
afriku tapaði svefni sjötíu og þriggja
ára að aldri. Hann lifði fjörutíu og
fimm ár í viðbót. Þá var hann dag
einn kallaður sem vitni í réttarhöld-
um. Og honum leiddist svo málþófið,
að hann steinsofnaði.
Sálfræðingar segja, að annar hver
maður sofi of mikið vegna (a)
áhyggna, (b) vonleysis, (c) leiða,
(d) ónógs áhuga á vökunni.
Stúdentar eiga ekki að. gifta, sig.
Framhald af bls. 4.
Félagar mínir störðu undrandi á
Evu og mig, og ég varð að gretta
mig hræðilega, til að fá þá til að
þegja. En sá sem ekki gat þagað var
pabbi. „Svo þetta er ungfrú Eva,“
sagði hann glaðlega. „Sonur minn
hefur talað svo mikið' um yður, að
mér finnst við vera gamlir kunn-
ingjar."
„Nei, hefur hann gert það?“ sagði
Eva daðurslega. „Og Bertil hefur
líka talað svo mikið um pabba sinn
við mig, að mér finnst við næstum
vera í sömu fjölskyldunni. Má ég
kalla þig frænda ?“
„Frænda? Ekki til að tala um. Þú
átt að kalla mig Emil, því það heiti
ég. Ertu ekki sammála, Eva litla ? “
„Jú, þakka þér fyrir, kæri Emil,“
sagði Eva og brosti himinglöð.
Eg skil ekki hvernig mér tókst að
lifa þangað til veitingahúsinu var
lokað. Það var eins og að ganga á
þræði yfir hyldýpi. Að lokum var
farið að slökkva ljósin og gömlu
mennirnir fengu nóg að gera við að
pukrast ofan í veski sín.
Þá kom annað áfallið. „Heyrðu nú,
Bertil,“ sagði pabbi fjörlega, þú hef-
ur svo stórt herbergi, að þú getur
vel gefið okkur eitthvert snarl að
borða. Ég 4 eina flösku í ferðatösk-
unni minni og ég veit að þú átt brauð
og smjör. Ég er viss um að lífið yrði
svolítið skemmtilegra, ekki satt?“
Fimm mínútum síðar þeystist hóp-
ur inn í litla innganginn okkar.
Framhald á bls. 14.
Hvax) á ég að gera?
Framhald af bls. 10.
svartar þunnar peysur, stuttir, þröng-
ir jakkar með plíseruðum pilsum,
þannig lítur klæðnaðurinn minn út.
Ég gæti mín, að nota ekki herra-
dragtir, sem gera mig eldri, lághæla
skó, sem láta mig líta út eins og
barn eða stutt pils. Ég get aftur á
móti klæðzt plíseruðu pilsum, sem
eru svo mikið notuð um þessar mund-
ir, og ef ég fer út til að dansa, fer
0g í víða, létta og litríka kjóla. Skærir
litir og langar rendur stækka mig
og vekja athygli á því að ég er til,
því án þeirra liti ég út eins og lítil
stúlka, og ég vil láta taka mig alvar-
lega. Þó mig langi alltaf til að vera
berhöfðuð, á ég nokkra háa strá-
hatta, sem eru mjög fallegir."
Nei, ungfrú. Ekki þessi náttföt, ég
gæti aldrei sofið í þeim.