Vikan - 29.05.1952, Qupperneq 2

2
VIKAN, nr. 21, 1952,
Leikrit sýnd á vegum Bandalags íslenzkra íeikfélaga
PÓSTURINN *
Kæra Vika!
Nú læt ég loksins verða af því að
skrifa þér í von um að fá svar.
Geturðu ekki sagt mér eitthvað um
Elisabeth Taylor. Hvað er hún göm-
ul og er hún gift?
Með beztu kveðjum.
Dóra og Gunna.
Svar: Elisabeth Taylor er fædd i
London 27. febrúar 1932 og er þvi
liðlega tvitug. Hún
byrjaði frægðar-
feril sinn ung, því
þegar hún var
þriggja ára gömul
dansaði hún í
veizlu sem haldin
var fyrir ensku
prinsessurnar. 7
ára gömul fluttist
hún með foreldr-
um sínum tii
Bandaríkjanna.
Þar sá kvik-
myndastjóri nokk-
ur litlu stúlkuna
og hún hefur síðan leikið í fjölda
kvikmynda t. d. myndunum um
Lassie, fallega, trygga hundinn.
Elisabeth er bláeyg og hefur brúnt
fallegt hár.
Já, þó Elisabeth Taylor sé ekki
nema tvítug er hún tvígift. Hún
giftist enska kvikmyndaleikaranum
Michael Wilding fyrir nokkrum vik-
um í Lundúnum og höfðu Lundúna-
i)löðin gaman af því að birta smá-
viðtöl og skrítlur um hana. T. d. átti
brúðkaupið að fara fram nokkrum
klukkutímum eftir að brúðurin kom
til Englands með flugvél, en þá kom
babb í bátinn, því að hún hafði
gleymt að taka með sér nokkur vott-
orð um að hún væri skilin við fyrri
mann sinn. 1 einu viðtali lýsti hún
því yfir að giftingarhringir væru of
dýrir í Englandi og þess vegna hefði
hún sjálf tekið með sér hring frá
Bandaríkjunum. Þrátt fyrir alla erfið-
leika er hún nú harðgift hinum fræga
enska leikara, sem er tuttugu árum
eidri en hún.
Svar til einnar 17 ára.
1. Henry Wadsworth Longfellow
var einn af vinsælustu ljóðskáldum
Bandarikjanna. Hann er fæddur í
Portland, Maine, 27. febrúar 1807.
Eftir stúdentspróf var hann ýmist
háskólakennari heima eða í Harvard.
Á einni af þessum ferðum hans dó
fyrri kona hans. Hann kvæntist aftur
í Sviss 1843, Elísabetu Appeleton.
Frá 1836 kenndi hann óslitið i 18
ár við Harvard-háskóla og gerði á
því tímabili beztu kvæði sín.
Árið 1861 varð hann fyrir annarri
mikilli sorg, þegar kviknaði í sum-
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■j
Tímaritið SAMTÍÐIN
■
■
Flytur snjallar sögur, fróðlegar I
greinar, bráðsmellnar skopsögur, S
iðnaðar- og tækniþátt o. m. fl. :
10 hefti árlega fyrir aðeins 35 kr. :
Ritstjóri: Sig. Skúlason magister. :
Áskriftarsimi 2526. Pósthólf 75. :
arkjól konu hans og varð það dauða-
slys. Þegar Longfellow loks náði sér
eftir þetta áfall, þýddi hann Divinia
Comedia eftir Dante. Hann dó í
Cambridge 24. marz 1882.
Kæra Vika.
Viltu svara eftirfarandi:
1. Hvaða litir fara mér bezt? Ég
er há og grönn með blágrá augu,
skolleitt hár?
2. Ég er 166 cm. há, hvað á ég að
vera þung? Er ég of há?
3. Hvað á ég að gera til að fá
hvítar hendur ?
4. Ég er alltaf með bólur á and-
litinu, hvernig á ég að ná þeim af?
Ég vona að þú svarir þessu nú,
Vika mín. Þín Hollý.
Svar til Hollýar:
1. Þú ættir að klæðast grænum
eða bláum litum. Fjólublátt, rauð-
fjólublátt og gulrautt eru líka ágæt-
ir litir fyrir þig.
2. 61.44 kg. er rétt þyngd fyrir þig.
Þú ert ekkert of há.
3. Farðu aldrei út hanzkalaus,
skolaðu sápuna vel af höndunum
þegar þú þværð þær og þurrkaðu þær
vel. Berðu handáburð á þær á kvöld-
in og nuddaðu honum vel inn í hör-
undið.
4. Það er ekkert óeðlilegt þó þú
hafir bólur á andlitinu. Þær hverfa
af sjálfu sér eftir nokkurn tíma.
Gættu þess aðeins að kreista þær
ekki, svo ekki komi ör.
BÍÍÉFASAMBÖND
Birting á nafni, aldri og heimilis-
fangi kostar 5 krónur.
Einar Gíslason (við stúlkur 17—22
ára, mynd fylgi), Höfn, Hornafirði.
Þorgeir Kristjánsson (við stúlkui' 16
—20 ára, mynd fylgi), Höfn,
Hornafirði.
Svafa Gunnarsdóttir (við pilta 15—
18 ára, mynd fylgi), Höfn, Horna-
firði.
Ása Þóra Núpan (við pilta 17—20
ára), Höfn, Hornafirði.
Norge — ísland
í Noregi, innan-
lands eða öðrum
löndum, getur hver
valið sér í gegnum Islandia,
bréfavin við sitt hæfi. Skrif-
ið eftir upplýsingum.
BR.fFAKlOBBURlNN
DIANDIA
Reykjavík
4‘ ■•■■II*UIIIII1MIIIIIMIIIIMIIIIIMMIIIIIIIIIIMMIIIIIIIIIIHM*II"'>V
Snemma í maímánuði var efnt til
réttnefndrar leikviku hér í Reykja-
vík. Það var Bandalag íslenzkra
leikfélaga sem beitti sér fyrir því
að leikfélög úr nágrenni bæjarins
héldu þangað með leikrit sín, og
fengu þar með færi á að sýna í Iðnó,
hvaða töggur væri í þeim. Þetta var
r.okkurs konar liðskönnun. Og tveir
eru kostir þeirrar liðskönnunar. I
fyrsta lagi öðlast áhorfendur hér
nána vissu um hvað er að gerast i
ieikmálum utan höfuðstaðarins, og
ef til vill geta þeir eygt einhvern
meðal óvaninganna, sem ætti skilið
meiri frama.. 1 öðru lagi hlýtur þetta
verða leikfélögunum sjálfum til örv-
unar, þau hljóta finna um leið til
styrks síns eða vanmáttar, og eiga
sökum þess hægara með að beina
starfi sínu inn á réttar brautir í
framtíðinni.
En þessar leiksýningar vekja
ýmsar umþenkingar, og þær um-
þenkingar leiða til nokkurra von-
brigða. Og vonbrigðin spretta af því
að hér virðist ekki unnið að með
hinu rétta hugarfari; því að ég held
ekki sé hægt að meta leik þessa fólks
á annan hátt en þann að vega þá al-
vöru og alúð, sem þeir leggja í leik-
inn, og þá gleði, sem þeir sjálfir
(og áhorfendurnir) öðlazt í leiknum.
Það er varla leyfilegt að bera að leik
þeirra sama mælikvarða og leik
þjálfaðra leikara, sem notið hafa
menntunar í þessari grein, jafnvel þó
að samvizkan bjóði okkur svo að
gera. Leiklistinni er hér beitt sem
alþýðulegu þroska- og skemmtunar-
tæki. Því ekki hafa það í huga? Ef
það telst ekki rétt, er ekki annað að
gera fyrir gagnrýninn en leggja nið-
ur rófuna og laumast burt.
Og að loknum þessum hugleiðing-
um til skýringar sjónarmiðinu hlýtur
það að játast, að Leikfélag Hver-
gerðinga hafði hið rétta hugarfar.
Það sýndi erfitt leikrit, Á útleið, nán-
ast sorgarleik, og öll meðferð þeirra
stóð hinum framar: hún var hnökra-
litil, þó ekki næði hún æskilegri hæð,
en ég held, að allir hafi fundið, að
þetta fólk lagði sig í líma. Indriði
Waage stjórnaði leikritinu og eiga
Hvergerðingar áreiðanlega stóra
hönk upp í hans bak fyrir prýðilega
tilsögn. Borgnesingar gengu einnig
heilhuga til leiks í Ævintýri á
gönguför uncjir stjórn Gunnars
Eyjólfssonar, sumir þeirra höfðu
þokkalega söngrödd, og þeir fluttu
leikritið af gleði. Ennfremur leikur
Leikfélag Hafnfirðinga Allrasálna-
messu undir stjórn Einars Pálsson-
ar mjög þokkalega, með þeim gest-
lék líka æfður leikari, Þorgrímur
Einarsson, svo að dálítið svindl var
í spilinu, en það er bara saklaust
svindl. Þó ber enn nú enn að víta
þessa leikfélaga fyrir slælega kunn-
áttu í textanum: þessi sýning var
einnig hnökrameiri en tvær hinar
fyrrnefndu, en leikstjóranum tókst
sem betur fór að ná nokkuð af vo-
veifleikanum, sem einkennir leikritið
og mun hann í því efni hafa notið
góðs styrks Lothars Grunds tjalda-
málara. En svo kastaði tólftunum,
þegar Leikfélag Akranesinga tildr-
aðist upp á sviðið með Bogabúð: það
var engu líkara en verið væri að
sýna óæfðan leik, meira að segja stóð
einn leikendanna svo kyrfilega á
gati, að hann kunni ekki nema hósta
og sveifla staf sínum. Gekk svo góða
stund. I hléinu á eftir kom leikstjór-
inn fram fyrir tjaldið og bað afsök-
unar, sagði leikandann, sem leika
átti, forfallaðan og annan hafa orðið
að hlaupa í skarðið vitaóundirbúinn.
Svoleiðis afsökun er sem betur fer
ekki til. Annar leikandi var þarna
Bístamandi, auðheyrilega fyrir van-
kunnáttu sakir. Getur Leikfélag
Akranesinga ekki fundið neinn lak-
ari stað en Iðnó til að gera gabb að
fólki ? Leikstjóri var Sveinbjörn
Jónsson. Síðasta leikritið sýnt á veg-
um Bandalagsins var svo aftur
Allrasálnamessa, nú í meðferð Sel-
fycsinga. Þeim stjórnaði einnig
Sveinbjörn Jónsson. Þetta er fyrsta
leikrit félagsins og er rétt að láta
það njóta málsháttarins: enginn er
smiður i fyrsta sinn, en leiktjöldin
hjá þeim voru ákaflega slæm, og allt
skipulag á sviðinu.
Þessi leikfélög þurfa að aga sig
mikið, áður en þau sýna aftur í
Iðnó.
Leikfélag Hafnarfjarðar sýndi Allrasálnamessu undir stjórn Einars Páls-
sonar. Þorgrímur Einarsson leikari, héðan úr Reykjavík, gestlék með þeim
aðalhlutverk. Hér sjást Auður Guðmundsdóttir, Hulda Runólfsdóttir og
Þorgrímur Einarsson.
IJtgefandi VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Jón H. Guðmundsson, Tjarnargötu 4, sími 5004, pósthólf 365.