Vikan - 24.07.1952, Blaðsíða 13

VIKAN, nr. 29, 1952
13
Barnið, sem aldrei varð
fullorðið
Framhald af bls. 7
finna annan heim fyrir barnið mitt,
heim þar sem hún yrði ekki fyrir-
litin og höfð út undan, þar sem hún
gæti fundið vini við sitt hæfi og við-
fangsefni, sem hún gæti leyst af
hendi.
Mér fannst, að áður en ég léti
barnið yfirgefa mig, yrði ég að
gera mér grein fyrir hæfileik-
um þess, svo ég gæti valið fram-
tíðarheimili þess sem bezt. Ég ákvað
að á næsta ári skyldi ég reyna
að kenna henni að lesa, skrifa og
og þekkja nóturnar og syngja smálög,
fyrst henni þótti gaman að tónlist.
Ég komst að raun um að litla stúlk-
an min gat lesið einfaldar setning-
ar, skrifað nafnið sitt, með mikilli
fyrirhöfn og sungið lítil lög. Ég held
að hún hefði getað haldið áfram, en
dag nokkum þegar ég tók um hönd
hennar til að stýra henni, tók ég eftir
því, að hún var vot af svita. Ég vissi
þá, að barnið lagði hart að sér við
að læra eitthvað, sem hún skildi alls
ekki, af löngun til að gleðja mig.
Hún lærði í raun og veru ekkert.
Mér fannst hjarta mitt bresta í
annað sinn. Þegar ég náði stjórn á
sjálfri mér, lagði ég bækumar til
hliðar fyrir fullt og allt. ,,Við skul-
um fara út að leika okkur við kett-
lingana," sagði ég.
Það birti yfir litla andlitinu henn-
ar af gleði og það var mér nægilegt
endurgjald.
Ég gaf upp alla framfaravon,
allt stolt og tók hana eins og
hún var. Og ég hefi lært það
Framhald á bls. 14
Til erw fjórar gerðir manna:
sá, sem veit ekki og veit ekki, að
hann veit ekki: hann er fífl —
forðist hann;
sá, sem veit ekki og veit, að hann
veit ekki: hann er fávís — kennið
honum;
sá, sem veit og veit ekki, að hann
veit: hann mókir -— vekið hann;
sá, sem veit og veit, að hann veit:
hann er vitur — fylgið honum.
(Lady Burton).
PÓSTURINN
Framhald af bls. 2
reynt að koma í hennar stað og tek-
izt það að mestu leyti. En nú hef
ég verið trúlofuð í tvö ár og langar
til að gifta mig. Hvað á ég að gera
við litlu systkini mín ? Kærastinn
minn vill ekki búa heima lijá mér
og mig langar líka til að eignast
mitt eigið heimili. Hvað á ég, að
gera? Er ég eigingjörn?
Ungfrú X.
Svar: Nei, þú ert ekki eigingjörn,
þvert á móti. Það væri til of miluls
mælzt að ætlast til þess að kærastinn
þinn giftist allri fjölskyldunni.
Reyndu að halda tvö heimili, hafðu
yfirumsjón með fyrra heimiljru i.g
börnunum án þess að láta það gar.ga
út yfir nýja heimilið eða skilja mann-
inn þar eftir einan, þegar hann er
heima. Þú verður að gera gætin, t.il
að gera hann ekki afbrýðisaman við
f jölskyldu þína. Reyndu að gera haun
að stóra bróður, sem börnin dást
að og vilja umgangast. Þá þykir hon-
BIBLÍUMYNDIR
1. mynd. Og svo bar við að Jesús
fór um sáðlönd á hvíldardegi; og læri-
sveinar hans tóku að tína öx á leið-
inni. Og Faríseamir sögðu við hann:
Sjá, hví gjöra þeir á hvíldardegi það,
sem ekki er leyfilegt ? Og hann sagði
við þá: Hvíldardagurinn varð til
mannsins vegna, og eigi maðurinn
vegna hvíldardagsins; svo að manns-
sonurinn er jafnvel herra hvíldar-
dagsins.
samt Heródeasarsinnum ráð sín gegn
honum, hvernig þeir fengju ráðið
hann af dögum.
3. mynd. Og hann var að kenna
í einu af samkunduhúsunum á hvíld-
ardegi; og sjá, þar var kona, er
hafði haft sjúkleiks anda í átján ár;
hún vr kreppt og gat ekki rétt úr
sér. Og Jesús lagði hendur yfir hana
og jafnskjótt réttist hún upp og lo--
aði Guð.
2. mynd. Og hann gekk öðru sinni
inn í samkunduhúsið, og var þar
maður er hafði visnaða hönd. Og hann
segir við Fariseana: Hvort er leyfi-
legt á hvíldardegi gott að gjöra eða
illt, að bjarga lífi eða deyða? Og
hann segir við manninn: Réttu fram
hönd þína! Og hann rétti hana fram
og höndin varð aftur heil. En Faríse-
arnir gengu út, og gjörðu þegar á-
4. mynd. En samkundustjóranum
líkaði illa að Jesús læknaði á hvíld-
ardegi. Drottinn svaraði honum og
sagði: Hræsnarar, leysir ekki sér-
hver yðar á hvíldardegi naut sitt
eður asna af stalli og leiðir til vatns ?
Og kona þessi, sem er dóttir Abra-
hams og Satan hefur haldið í fjötr-
um, mátti hún nú ekki leyst verða
úr fjötrum þessum á hvíldardegi?
um gaman að því að hafa þau ná-
lægt sér.
Kæra Vika!
Fyrir nokkru vakti málverkarýn-
ing eftir ungan málara mikla athygli.
Hann heitir Sverrir Haraldsson. Nú
hef ég séð kvæði eftir mann með
sama nafni. Geturðu nú ekki sagt
mér hvort þetta er sami maðurinn,
og ef svo er ekki, hvor er þá skáldið
og hvað liggur eftir hann, og hvor
er málarinn?
Bíð eftir svari.
Spurull.
Svar: Mennirnir eru tveir. Sverrir
Haraldsson listmálari er ættaður úr
Vestmannaeyjum, en fluttist ungur
til Reykjavíkur og stundaði listnám
við Handíðaskólann og hefur kennt
nokkuð, síðan hann lauk prófi. Sverr-
ir Haraldsson skáld er ættaður aust-
an af fjörðum, stúdent frá Mennta-
skólanum á Akureyri, nemur guð-
fræði við Háskólann. Hann byrjaði
ungur að yrkja og hafa kvæði hans
birzt víða, svo sem í Eimreiðinni,
Heimilisritinu, Lífi og list og Stú-
dentablaðinu, og 1950 kom út eftir
hann lítil ljóðabók, sem hét „Við
bakdyrnar". Báðir eru þeir nafnarnir
efnilegir, hvor á sínu sviði.
Kæra Vika!
Sem einlægur aðdáandi votta ég
þér þá ánægju, sem ég hef haft af
því að vera lesandi þinn síðustu 2
árin.
Nú langar mig til að biðja þig að
segja mér nokkuð, mjög áríðandi
fyrir mig.
1. 1 hvaða skóla kemst maður,
ef maður hefur landspróf, en ekki
framhaldseinkunn ? Getur maður
komizt i kennaraskólann, 1. bekk?
2. Hvað getið þið sagt mér um
Mario Lanza, og helzt að birta mynd
af honum.
Með fyrirfram þökk fyrir svarið.
Lif þú heil! Gudda.
Svar til Guddu: 1. Það er ekki
enn ákveðið, hve margir þeirra, sem
náðu landsprófi síðastliðið vor kom-
ast í menntaskóla eða hvaða eink-
unn þeir þurfa til þess. Ef þú ætlar
í Kennaraskólann, verðurðu að setj-
ast í 1. bekk.
2. Mjög bráðlega verður birt hér
í blaðinu grein um Maríó Lanza á-
samt mynd af honum.
Skraddarinn
FRÆKNI
„Vilt þú ganga í mína þjón-
ustu?“ spurði kóngurinn
skraddarann, og það vildi
skraddarinn mjcg gjarnan.
Siðan var skraddaranum
veittur beini og hann sat til
borðs með sjálfum kóngin-
um,
svo fékk hann indælt hús
til að búa í og þjónustu-
menn,
og nú gat hann etið og
drukkið eins og lystin leyfði.
Allt fékk hann úr eldhúsi
kóngsins.