Vikan - 14.08.1952, Qupperneq 14

14
VIKAN, nr. 31, 1952
Alltof mikil reglusemi
Framhald af bla. Jf.
Þegar Ellen var tilbúin með morgunmatinn
var hún að hugsa um að vekja Petersen. En
hann hafði farið of snemma á fætur síðasta
mánuð og heflSi gott af að hvíla sig einu sinni.
Hún lagði sig á legubekkinn og dró teppið upp
fyrir höfuð. Það var eins gott að maður hafði
ekki kveðjuveizlu á hverjum degi. Klukkan níu
fékk hún sér kaffi, klukkan hálf tiu las hún
blöðin og hálf ellefu kom Petersen fram.
Hann áttaði sig fljótt á hvað um var að vera
Ellen hafði ekki vakið hann, af því hann hafði
látið hana halda að það væri ekki nauðsynlegt.
Nú væri íramtíð hans rokin út í veður og vind.
Það versta væri, að nú kæmist hún að því,
hvernig i öllu lægi. Hann gat ekki komið nokkr-
um bita niður og gekk fram í baðherbergið til
að fá sér vatnssopa.
Hann heyrði að hún bar fram matarleyfar
og nú var hún farin að gefa máfunum. En mitt
i skrækjum þeirra, heyrði hann: ,,Þér verðið að
afsaka" og hún hrópaði til einhvers fyrir utan.
„Þetta er hræðilegt. Nei, snertið það ekki með
vasaklútnum, nú skal ég strax koma og ná því
úr með votum klút.“
Hún kom þjótandi inn í baðherbergið til Pet-
ersens og rennbleytti handklæði. „Hamingjan
góða“, sagði hún. „Ég held að þetta sé Olsen
forstjóri. Einn af máfunum dritaði .... „Hún
hljóp út."
„Olsen, svona seint. Klukkan var hálf ellefu".
„Stattu nú kyrr, forstjóri", heyrði hann Ellen
segja, „og ég skal bæta úr óhappinu."
Petersen þaut fram í anddyrið, greip frakka
og hatt og hvarf út um eldhúsdyrnar. Þetta var
eina von hans. Ef hann kæmist fyrir hornið, og
að bílastæðinu næði hann til skrifstofunnar á
undan forstjóranum.
Hann heyrði í lírukassa bak við grindurnar,
en hann varð að stökkva yfir þær— honum
datt í hug að læðast út um aðaldyrnar án þess
að Olsen sæi hann, en þó forstjórinn sneri baki
við honum, slyppi hann áreiðanlega ekki fram
hjá Ellen.
Hann vonaði að snyrtimennska hennar brygð-
ist nú ekki og að hún hreinsaði yfirfrakka for-
stjórans með sinni alkunnu vandvirkni, þá
slyppi hann áreiðanlega ekki í bráð.
Petersen sveiflaði sér yfir grindurnar. Líru-
kassaspilarinn hætti í miðju „Blátt lítið blóm
eitt er“ og börnin sem sátu í kring héldu að
þetta tilheyrði laginu.
Mörg andlit birtust í gluggunum, því hann
varð að klifra yfir bílskúr, ef hann ætlaði ekki
að ganga út á götuna sem forstjórinn stóð við.
Hann stökk upp á öskutunnuna fyrir augunum
á nágrönnum sínum, því næst upp á skúrinn og
niður hinu megin.
„Þetta er Petersen á nr. 7", heyrði hann eitt
af börnunum útskýra þegar hann hljóp áfram
að bílastæðinu. Það var enginn bíll á stæðinu.
Hann hljóp niður á næsta horn og stóð þar
og veifaði.
Petersen kom lafmóður á skrifstofuna. Hann
var rykugur og með bindið hangandi yfir frakk-
anum.
„Petersen", sagði fulltrúinn og lagði símtólið
á. „Ég átti að biðja þig um að flýta þér . . . en
hvað er að sjá þig — geturðu aldrei lært reglu-
semi ?“
„Konan mín er reglusöm fyrir okkur bæði“,
sagði Petersen hlægjandi og sagði sigri hrós-
andi frá hvað hafði komið fyrir . . .“ og nú get
ég þakkað stöðu mína reglusemi hennar."
„Og hvað um ókunna manninn, sem hún vildi
ekki sleppa."
„Ókunna manninn?"
„Húsbóndi okkar var að hringja frá Kolding
og fyrirskipaði að nýi fulltrúinn yrði sendur
þangað með 11.45 lestinni", sagði hann.
634.
KROSSGÁTA
VIKUNNAR
Lárétt skýriny:
1. farsótt. — 5. frísk-
ur og frár. — 7. kven-
mannsnafn. — 11. hljóð.
—- 13. sljó. — 15. fljót.
— 17. orka. — 20. smá-
krabbar. — 22. ó-
skemmtilegur eiginleiki.
— 23. jarða. — 24. kona.
—- 25. keyri. — 26.
þannig. —• 27. tölu. —
29. leiði. — 30. smá-
fleinn. — 31. til útlanda.
— 34. sveik. — 35. skrif-
ar. — 38. vindkenning.
—- 39. merki. — 40.
mjög gott. — 44. lin
hold. — 48. þorskurinn
(skáldamál). — 49. bönd.
— 51. kví. — 53. beita.
— 54. skrift. — 55. sorg.
•—• 57. væta. —• 58. leiði.
— 60. jurt. — 61. fugla.
— 62. ófús. — 64. verk-
ur. — 65. sveit. — 67.
blása. — 69. meltingar-
vökvi. — 70. skógarguð.
—- 71. kvöl.
Lóörétt skýring:
2. aðgæzluleysi. — 3. tónn. — 4. for. -— 6. hrósa.
— 7. til þessa. — 8. svik. — 9. lítilsvirða. — 10.
ná sér í. — 12. söngvinn. — 13. sá vondi. — 14.
framför. — 16. mannskenning, þf. — 18. kuldi.
— 19. að nýju. — 21. autt. — 26. berja. — 28.
op. — 30. ásynja. — 32. verkfæri. — 33. henda.
— 34. hrökk við. — 36. gangur. — 37. málmur.
— 41. heiður. — 42. iðnaðarmaður. — 43. stein-
tegund. — 44. hreinsuð. — 45. ljúkum. — 46.
skjól. — 47. eltki margar. — 50. sofa. — 51.
matreiðsla. — 52. hreinsa. — 55. sá illi. — 56.
hljóð i klukku. — 59. sjúkdómur. — 62. verk-
færi. — 63. umgangur. — 66. tveir eins. — 68.
stöðugt.
Lausn á 633. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. agg. — 4. fordild. — 10. fræ. — 13.
klof. — 15. korða. — 16. klif. — 17. röðul. —
19. tón. — 20. slota. — 21. París. — 23. stíga.
— 25. rakarastofa. — 29. át. — 31. na. — 32.
örk. — 33. fa. — 34. kk. — 35. frá. — 37. með.
— 39. ólu. — 41. ala. — 42. rúmast. — 43. -—
ágætar. — 44. æða. — 45. haf. ■— 47. óða. —
48. arð. — 49. ði. — 50. 11. — 51. ask. — 53.
NK. — 55. au. — 56. nautstungan. — 60. metta.
— 61. auðar. — 63. ieiti. — 64. orm. — 66. ratar.
•— 68. eini. — 69. arkar. — 71. Laki. -— 72. ann.
— 73. aðfarir. — 74. nit.
„Já, en konan mín sagði . . .“
Fulltrúinn bandaði frá sér með hendinni:
„Þú hefir 5 mínútur til að ná lestinni", sagði
hann. „Vertu ánægður að konan þín sagði, að
maðurinn gæti ekki farið fyrr en blettinum væri
náð . . . annars veit ég hver sæti nú heima og
gréti tapað tækifæri".
„Ef til vill Petersen", sagði Petersen.
Endir.
Örlítill áherzlumunur —
líf eða dauði.
Flugmenn hafa sitt eigið tungumál. Þúsundír
fag-orða hafa orðið til á þeim fáu áratugum, sem
við höfum flogið og fagmál flugmanna er orðið
einn mikill hrærigrautur, sem jafnvel reyndur
flugmaður getur auðveldlega ruglazt i. Menn, sem
daglega tala sama tungumál, eru ekki öruggir
um að skilja hverja aðra í lofti. 1 ensku og ame-
rísku er tíðum áhrezlumunur eða merkingamun-
ur á sama orðinu og sá munur getur skilið milli
lífs og dauða. Flugmálastofnun S.Þ. ICAO hefur
nú gefið út ensk-fransk-spánska orðabók yfir
talmál flugmanna, en í því eru um 2.500 orð.
Skarlatssótt tíðust í Evrópu.
Vísindin geta nú ráðið við æ fleiri sjúkdóma,
en samt sem áður er það staðreynd, að skar-
latsótt hefur verið tíðari en áður í mörgum lönd-
Lóðrétt: 1. akr. — 2. glöp. — 3. goðar. — 5.
Ok. — 6. rot. — 7. drósar. — 8. iðn. — 9. la.
-— 10. floga. — 11. rita. — 12. æfa. — 14. furan.
— 16. klífa. — 18. líkamshluti. — 20. stofugang-
ur. — 22. S.A. — 23. — st. — 24. fáfræði. —
26. röð. — 27. skó. — 28. skarður. — 30. trúði.
— 34. Klara. — 36. áma. — 38. eta. — 40. láð.
— 41. ata. — 46. fas. — 47. óku. — 50. latti. —
52. storka. — 54. kaðal. — 56. neinn. — 57. ta.
— 58. na. — 59. Natan. — 60. mein. — 62. raki.
— 63. Lea. — 64. orf. — 65. mar. — 67. rit. —
69. að. — 70. ri.
um eftir styrjöldina. Miklu fleiri hafa tekið þessa
veiki en á tímabilinu milli heimstyrjaldanna
tveggja. Nokkuð bætir þó úr skák, að sjúkdóm-
urinn er nú vægari en áður.
Skarlatsóttin er tíðust í Evrópu samkvæmt
hagskýrslum. 1 skýrslu frá Alþjóða heilbrigðis-
málastofnuninni WHO er greint frá því í all-
mörgum Evrópulöndum hefur veikin gengið á
árunum 1946—1951. Á síðastliðnum þremur árum
hefur veikin gert vart við sig bæði í Svíþjóð og
Finnlandi. Árið 1949 gekk veikin sem landfar-
sótt í Svíþjóð, þvínæst i báðum löndunum árið
1950, en einungis í Finnlandi í fyrra.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. Hann hét James Buchanan og var uppi 1791
1868.
2. Hún var blómagyðja.
3. Hún er höfuðborg Kúbu, sem er stærsta
eyja í Vesturindíum.
4. Það er að vera klunnalegur.
5. Það er framleitt úr korni eða malti,, hveiti,
maís eða byggmalti.
6. Hún er eftir Káinn.
7. Það eru lífverur, sem skipað er niður á
milli gerla og vírusa. Af þeim flokki er
sýkillinn, sem veldur útbrotataugaveiki.
8. a) Sigurð Eggerz, b) Matthías Jochums-
son, c) Hinrik Ibsen, d) Somerset Maugham.
9. Það fyrra er hangikjötskrof, það síðara
flugur.
10. Gils skeiðarnef.