Vikan - 11.09.1952, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 35, 1952
STJÁNI DÁTI
SKRADDARINN
FRÆKNI
¥
Morguninn eftir kærði hún
málið fyrir föður sínum, æskti
skilnaðar við bónda sinn og
kvaðst una því illa að vera
gefin skraddara.
Kóngurinn lofaði að
næstu nótt skyldi skradd-
arinn tekinn og settur um
borð í skip, sem sigldi með
hann langt í burtu
Kóngsdóttirin sagði hirð-
mönnunum sjálf, að þeir
ættu að grípa skraddarann,
binda hann og fara með
hann.
Hún skyldi koma fram,
þegar skraddarinn væri
sofnaður, og opna hurðina,
svo þeir kæmust inn.
En skjaldsveini kóngsins
þótti svo vænt um hann að
hann sagði honum frá ráða-
gerðinni.
„Varla skal ég deyja Um kvöldið gengu skraddarinn og kóngsdóttirin til sæng-
ráðalaus,“ sagði skraddar- ur á venjulegum tíma. Hann lét sem hann sofnaði fljótt.
inn, sem nú var reyndar
kóngur, ,,þeir lifa lengst,
sem með orðum eru vegnir