Vikan - 16.10.1952, Side 10
10
VIKAN, nr. 40, 1952
- HEIMILIÐ -
BITSXJÓBI: ELÍN PALMADÓTTIB
Oeymið
næionsokkana í
mjúku hjartahylki
eða saumið þaö
í gjafir handa
vinkonunum
Setning-in: „Nælonsokkarnir mínir
hrynja niður“, er sannarlega ekki út
í bláinn, því ekkert má við þá koma
svo ekki sé komið lykkjufall. Ef
sokkarnir koma við litla flís í skúff-
unni, krókinn á brjósthaldaranum
eða eitthvað slíkt er voðinn vís. Eini
örug'gi staöurinn er sokkahylki og
til að freista ykkar til að vera skyn-
samar, birtum við hér teikningu af
fallegu litlu hjartahylki með mörg-
um hólfum. Það er mjög auðvelt að
sauma það sjálfur og það er svo fal-
legt, að það væri synd að fá það
ekki í skúffuna, jafnvel þó sokkun-
um sé þar ekki mikil hætta búin.
Svo má líka stinga öðrum viðkvæm-
um hlutum í hólfin t. d. slörinu af
hattinum.
I svona hylki þarf um 40X60 sm.
af rósóttu silki, 3,75 sm. af skábönd-
um (þau fást tilbúin í öllum litum),
50 sm. af vatti og 75 sm. silkiborða
í slaufuna.
Ystu hjörtun eru 20 sm. há og um
20 sm. þar sem þau eru breiðust. Ef
þið mælið þessar fjarlægðir fyrst á
blaði, er ekki mikill vandi að teikna
fallega lagað hjarta. Og til að vera
víss um að báðir helmingarnir séu
<eíns, er bezt að brjóta blaðið saman
Og klippa annan helminginn eftir
hinum. Ykkur finnst kannski að það
sé alltof mikið utan um þetta, en
það er erfiðara en maður heldur að
klippa fallegt hjarta í silki.
Eftir að búið er að sníða tvö silki-
hjörtu, tvö vatthjörtu og tvö hjörtu
úr fóðrinu eftir pappírssniðinu, er
bezt að klippa 5 sm. ofan af því og
þá er komið sniðið á vasana. 1 þá
þarf sex pjötlur úr silki, þex úr vatti
og sex úr fóðurefninu.
Nú er bezt að leggja annað fóður-
hjartað á boðrið svo rangan snúi upp,
þar á ofan er lagt vatthjarta og efst
silkihjarta. Þetta þarf að stanga í
tígla i saumavélinni og þá er bezt
að byrja á lengstu saumunum. Þann-
ig eru öll stykkin stönguð.
Nú þarf að brydda hjörtun með
skáböndum. Byrjið á því að leggja
eitt stykkið ofan á annað hjartað,
svo brúnirnar séu jafnar og saumið
skáböndin utan um brúnirnar. Bönd-
in þurfa að vera nokkuð breið, því
þau tengja saman efni, fóður og tvær
plötur af vatti. Þannig er haldið
áfram og endað á hinu stóra hjart-
anu. Kringum opið á hverju hólfi er
líka lagt skáband.
Nú er bara eftir að sauma pokana
saman (7 sm. saum í miðju opinu),
eins og sést á myndinni og festa
silkiborða á stóru hjörtun, svo hægt
sé að loka sokkapokanum með fal-
legri slaufu.
H IJSRÁÐ
*
*
*
*
Venjulega er erfitt að venja
börn á að borða með skeið.
Reynið að hella grautnum í
rjómakönnu með mjóum stút.
Þetta er mikið fljótlegra og
barnið vill áreiðanlega heldur
smjatta á könnustútnum en
hafa skeið uppi í sér.
B L E Y J U R
Þegar bamið fer að skríða
tollir bleyjan aldrei á því. Þá
er ágætt ráð að klippa gömlu
bleyjurnar í tvennt, brjóta
helminginn saman og sauma
hliðarnar þannig saman að op
verði fyrir fætumar. Bleyjan
verður þannig að buxum, sem
bamið getur hreyft sig í. Síð-
an má búa, til hnappagöt og
hneppa bleyjunni upp á kotið.
K L Ú T A R
Gömul föt, sem notuð eru í
klúta fara oft illa í hendi og
liggja illa slétt. Þessvegna þarf
að byrja á því að klippa af þeim
hnappa, blúndur og þykka
kanta. Efnið er því næst látið
liggja tvöfallt — það er vafa-
laust þegar orðið slitið — og
saumað meðfram brúnunum.
Það er líka gott að „zikk-zakka“
í saumavélinni yfir slitnustu
staðina og setja bætur á götin.
Ef klúturinn á að liggja uppi
við í baðherberginu eða annars
staðar er ágætt að kapmella
brúnirnar í ýmsum litum. Það
er bæði fallegt og kemur í veg
fyrir að klútamir ruglist saman.
Það fer líka betur í skápnum, ef
hreinu klútarnir eru bundnir
saman með borða.
Notkun varalits
Það er ekki eins erfitt að velja
sér varalit og- við höldum. Öll lit-
brigði varalitanna eru byggð á þrem
litum: ljós- eða skærrauðum, blá-
rauðum og gulrauðum. Auðvitað eru
til hundruð blæbrigða af þessum
þrem litum. Gættu þess þegar þú vel-
ur þér varalit að láta ekki freistast
af fallegum nöfnum eða alveg nýj-
um litum. Veldu varalitinn eftir þín-
um eigin hörundslit og fötunum, sem
þú notar hann við (hefirðu nokkurn
tíma séð lillarauðan varalit og gul-
ruðan hatt saman?), en helzt þarftu
að eiga einn varalit í hverjum þess-
ara þriggja lita.
Að mála varirnar.
Það er heldur ekki erfitt að mála
varirnar. Fyrsta reglan er: þurrkaðu
alltaf leyfarnar af varalitnum áður
en þú málar þig aftur. Ef hverju lag-
inu er bætt ofan á annað, verða var-
irnar kelssóttar og ljótar. Það er lika
mesti óþarfi að vera alltaf að bæta á
sig varalit, síðan liturinn varð svo
góður, að maður skilur hann ekki
eftir á bollunum, kinnum gamalla
frænkna eða enn óheppilegri stöðum.
Þegar varirnar eru orðnar hreinar
og þurrar, er bezt að draga bursta
meðfram ytri línum þeirra (æfðu þig
í að nota hann) eða örlítið útfyrir,
ef þú ert handlagin. Fylltu svo upp á
milli línanna með varalitnum sjálf-
um. Þerraðu varirnar og málaðu yfir
aftur. Þerraðu enn einu sinni og
árangurinn verður: hreinar línur og
varir sem ekki koma upp um kossa.
Hugmyndaflug barnsins
cftir Carry Cleveralnd Myers, Ph. D.
Ekkert er ánægjulegra en að fylgj-
ast með þroska og tjáningu barns-
ins. Samt sem áður finnst sumum
foreldrum leiðinlegt þegar barnið
hegðar sér einkennilega og ,,að það
skuli segja svona heimsku." Slíka
foreldra skortir sjálf hugmyndaflug.
Aðrir foreldrar virða fyrir sér hina
hugvitsömu tjáningu barnsins, eins
og þau myndu horfa á leik hvolpsins
síns eða dýranna í dýragarðinum.
Þeim finnst barnið mjög skemmti-
legt og þau sýna það kunningjum
sínum. Barnið, sem fljótlega gerir
sér grein fyrir skoðun þeirra, verð-
ur svo feimið vegna eðlilegrar hegð-
un sinnar, að það reynir að halda
sér í skefjum til að ekki verði hleg-
ið að því.
Skilningur og gelöi.
Samt sem áður eru til þeir for-
eldrar, sem skilja að persónuleiki
barnsins er að myndast og hafa
mikla gleði af því að sjá hugmynda-
flug þess þroskast. Þeim finnst ekk-
ert, sem barnið gerir sér í hugar-
lund, hlægilegt eða fráleitt. Þeim
dettur aldrei í hug að segja vinum
sínum frá smáatvikum í sambandi
við hugmyndir barnsins, án þess að
þau viti að þessir vinir líta á at-
vikið sem sönnun um að dýrmætur
persónuleiki sé að myndast. Ég er
viss um að tala þeirra foreldra, sem
svona hugsa, eykst stöðugt.
Foreldrarnir geta aukið hugmynda-
flug barnsins með því að lesa fyrir
það þjóðsögur og hlusta þolinmóð,
þegar það býr sjálft til slíkar sögur,
þó þær virðist fráleitar. Ef þeir
skrifa þessar sögur niður, dagsetja
þær og geyma, getur verið gaman
bæði fyrir þau og barnið að lesa þær
seinna.
Þrozkandi leikir.
Slikir foreldrar leika með ánægju
það hlutverk, sem barnið fær þeim í
margvíslegum, leikjum sínum og tala
t. d. við þau eins og dýrið, sem þau
eru að leika, i nokkra klukkutíma.
Þau drekka imyndað te úr ímynduð-
um bollum, ef þörf krefur o .s. frv.
Þegar barnið eldist og önnur börn
fara að taka þátt í leikjum þess,
sýna foreldrarnir áhuga og ánægju
yfir þrozkum leikhæfileika þeirra.
*********
Á Iðnsýningunni
gefur Blái borðinn eftir-
farandi kexuppskriftir:
Hafrakex I
125 gr. palmín, 250 gr. hafra-
mjöl, 250 gr. hveiti, 1 tesk. lyfti-
duft, 1 tesk. salt, 55 gr. sykur,
2dl. mjólk.
Palmínið brætt og kælt. Öllu
blandað saman í þeirri röð, sem seg-
ir í uppskrift. Flatt út, stungið,
skorið í ferhyrndar kökur.
Bakað ljósbrúnt við góðan hita.
Hafrakex II
% 1. mjólk, 125 gr. Blái borðinn,
125 gr. palmín, 3 msk. sykur,
500 gr. haframjöl, 250 gr. hveiti,
iy3 tesk. hjartarsalt.
Suða látin koma upp á mjólk,
smjörlíki, palmín og sykri. Síðan hellt
yfir haframjölið og látið bíða til
næsta dags. Hveiti og hjartarsalt
sigtað, og hnoðað saman við. Flatt
út, stungið og skorið undan glasi.
Bakað ljósbrúnt við góðan hita.
Bessastaðakex
250 gr. hveiti, 80 gr. Blái borð-
inn, 70 gr. flórsykur, y2 egg,
2 matsk. rjómi, y2 tesk. hjartar-
salt.
Hveiti og hjartarsalt sigtað. Smjör-
líki mulið saman við, þá sykri bætt
í. Vætt með eggi og rjóma. Hnoðað.
Flatt út ekki mjög þunnt. Skornar
kökur með glasi.
Bakað ljósbrúnt við hægan hita.
Smárakex
250 gr. Blái borðinn, 80 gr. syk-
ur, 1 egg, 300 gr. hveiti.
Smjörlíki og sykur hrært vel sam-
an, eggi blandað í. Hveiti sigtað og
hnoðað upp í. Látið standa um stund
á köldum stað. Flatt út frekar þykkt.
Stungið. Skornar kökur undan glasi.
Bakað ljósbrúnt við hægan hita.