Vikan - 23.10.1952, Blaðsíða 2

2
VIKAN nr. 41, 1952
í FRÁSÖGUR FÆRANDI
I*AÐ var í síðustu VIKU
rabbað svolítið um pilta og stúlk-
ur á gelgjuskeiði, klæðaburð þeirra
og uppátæki. Nú langar mig til
þess að segja eina sögu af því,
hvað svona piltar og stúlkur geta
tekið sér furðulegar fyrirmyndir,
þegar um fatnað er að ræða.
Sagan er frá
Ameríku, en
þar eru „teen-
agers“ (laus-
leg þýðing:
táningar)
kannski hvað
frumlegastir.
Ueir klæðast
nokkurskonar
einkennisbún-
ingi um gerv-
öll Bandarík-
in: uppbrett-
um nankins-
buxum og skyrtu. En hafa svo
á þessu töluverð tilbrigði, þegar
andinn kemur yfir þá — og hér
greinir frá einu sliku tilbrigði.
Eg kom i bandariskan mennta-
skóla í stríðinu, og eitt af því
fyrsta, sem ég rak augun í, var
átján nitján ára stúlka í bláum
nankinsfötum. Ég sá hana álengd-
ar og hugsaði, að sjálfsagt ynni
hún í einhverri hergagnaverk-
smiðjunni.
En daginn eftir var laugardag-
ur, og þegar ég kom inn í skóla-
hverfið, þá var þar krökt af
stúlkum í bláum nankinsfötum
eins og verksmiðjustúlkunnar
minnar. Og þegar ég kom nær
þeim, þá sá ég, að það sem ég
hafði haldið að væru hvítir máln-
ingarblettir á fötunum þeirra,
voru raunar stórir hvitir stafir,
tveir saman, PW, á buxnaskálm-
unum um hnéin og sömuleiðis á
jökkunum í bak og fyrir.
Þá fannst mér harla ósenni-
legt, að þetta væru verksmiðju-
stúlkur.
E N sem ég gekk þarna og
velti því fyrir mér, hvað hefði
hlaupið í stúlkumar, óku nokkrir
herbílar framhjá. Þetta voru stór-
ir vörubílar, og á hverjum bíl
vopnaður hermaður og svo flokk-
ur manna í bláum nankinsfötum.
Og það sem i fljótu bragði virt-
ust vera hvítir málningarblettir á
fötunum þeirra, reyndist við nán-
ari eftirgrennslan vera stórir hvít-
ir stafir, tveir saman, PW, á
buxnaskálmunum um hnéin og
líka á jökkunum í bak og fyrir.
Þetta voru þýskir stríðsfangar.
Og þá rann það upp fyrir mér,
að það sem ég hafði fyrst haldið
að væru stúlkur úr hergagnaverk-
smiðju og síðan kannski stúlkur
að fara á einhverskonar grimu-
dansleik, voru bara bandarískir
kven-táningar nýbúnir að upp-
götva yndislega tízku. Mig minnir,
að blessaðar stúlkumar hafi hang-
ið í þessari tizku allt sumarið.
Þá kom upp ný tízka nærri því
á einni nóttu. „Striðsfangamir“
hurfu og í þeirra stað birtist á
sjónarsviðinu urmull ómerktra
stúlkna. I>ær héldu auðvitað
tryggð við nankinsfötin — ein-
kennisbúninginn. En í stað skamm-
stöfunarinnar PW prýddi nú
gallann útsaumur í öllum regn-
bogans litum!
(Til skýringar: PW er skamm-
stöfun á Prisoner of War.)
ÞeTTA var þá saga af banda-
riskum „táningum.“ En það er
fleira skritið í Bandarikjunum en
stúlkur, sem sauma rósir og fiðr-
ildi á rassinn á nankinbuxunum
sinum.
Hvar annarsstaðar en í Banda-
rikjunum gæti maður til dæmis
lesið um það í blöðunum, livernig
stjórnmálamenn væm tenntir.
En það er einmitt i frásögur
færandi, að timaritið Time er ný-
búið að birta ítarlega grein af
heilsufari forsetaframbjóðend-
anna, og ekki fór það framhjá
greinarhöfundi, að báðir frambjóð-
endurnir hefðu góðar tennur.
Sömuleiðis sagði Time lesendum
sinum frá því, að 1) Eisen-
hower væri botnlangalaus en
Stevenson ekki, 2) Stevenson
reykti en Eisenhower ekki og 8)
báðir mennimir smökkuðu áfengi,
en þó mjög í hófi.
En þetta var hálfgerður út-
úrdúr. I>að var alls ekki mein-
ingin að fara að tala um for-
setaframbjóðendur. Bara ætlaði
ég, áður en við skildum við
Bandarikin i þessari lotu, að segja
frá örstuttri blaðafregn, sem þar
vakti nokkra athygli fyrir
skemmstu. Blaðamaðurinn var að
skrifa um ástand og horfur í
verzlunarmálum landsins og komst
að þeirri niðurstöðu í greinarlok,
að viðskipti væru heldur að drag-
ast saman. Sem dæmi gat hann
þess, að ágóði af stærstu líkkistu-
verksmiðju Iandsins hefði minnkað
mn fjórtán milljónir í ár.
LilKKISTANN er bústaður
hins látna, að minnsta kosti Iík-
ama hans. En áður en ég slæ botn-
inn i þetta núna, Iangar mig að
nöldra svolítið út af bústöðum
þessara íslendinga, sem ekki eru
búnir að kveðja. Og varpa þá fram
þeirri spumingu, hvar við höfum
fengið þá kreddu að láni, að hús
megi einungis mála með „hlut-
lausum“ litum, þ. e. litum, sem
í rauninni séu alls engir litir og
beri það fyrir alla muni ekki með
sér, að þeir hafi verið notaðir
nýlega.
Það er nefnilega kominn
tími til þess að við förum að losa
okkur við kredduna og koma fram
eins og heilvita menn á þessu sviði.
Hér uppi á Islandi er öll náttúr-
an yfirfull af litum, tærum, hrein-
um litum, sem við megum vera
öfundsverðir af. En svo þegar við
byggjum okkur íbúðarhús eða
reisum veglega opinbera byggingu,
þá skal það næstum því æfinlega
fyl&ja, að þessu húsi eða þessarí
byggingu verði valin grámygluleg
málning, sem virkar á mann eins
og óhreinindi í náttúrunni eða
gat á sjóndeildarhringnum.
LATUM vera með hvítu
húsin, sem hefur verið að fjölga
upp á síðkastið, en þar erum við
komin einna lengst í litaskreyt-
ingu. En hvers
vegna mega
þá húsin ekki
alveg eins
vera rauð, þar
sem rauður
litur fer vel,
eða græn eða
blá eða gul, án
þess að ná-
grannarnir
haldi, að mað-
ur sé orðinn
klepptækur ?
Hvað veldur þessari óskiljanlegu
litblindu, sem lætur okkur fjand-
skapast við regnbogann og gera
bandalag við þokuna og hvers-
dagsleikann? G. J. A.
Pósturinn
Kœra Vika.
Mig langar mjög mikiö að fá
nokkrar upplýsingar um þessi Ijóða-
skáld, og ef þú mögulega getur út-
vegað mér myndir af þeim líka.
í. Jón Magnússon.
2. Sverrir Haraldsson.
3. Þorskabítur.
Með kœrri kveðju. H. V. H.
1. Jón Magnússon bjó í Reykjavík
og stundaði þar beykisiðn. Hann gaf
út margar ljóðabækur. Jón er dá-
inn fýrir nokkrum árum.
2. Sverrir Haraldsson er ungur
teolog. VIKAN hefur frétt að von sé
á nýrri ljóðabók eftir hann.
3. Þorskabítur er Vestur-lslending-
ur.
Kæra Vika.
1. Hvað á ég að gera til að fá
fallegan líkama, vöðva og kraft mikl-
an' Strákur.
Gamla góða ráðið er að taka lýsi.
1 vor sá ég í blöðunum mynd af ung-
um Sauðkræklingi „með vöðva og
kraft mikinn", sem sagðist hafa æft
sig eftir Atlaskerfinu. Bók um þetta
kerfi hefur verið þýdd á íslenzku og
fæst í bókabúðum.
Kæra Vika,
Ég er í vandrœðum með að halda
nöglunum hreinum. Ég get aldrei
skafið þær nógu mikið með nagla-
sköfunni. Kanntu nokkuð ráð við að
halda nöglunum hreinum og hvitumf
Þú mátt umfram allt ekki skafa
svona undan nöglunum með nagla-
þjöl úr málmi. Við það rispast negl-
urnar og óhreinindin vilja setjast of-
an í sprungurnar. Burstaðu neglurnar
vel með hörðum naglabursta og sápu.
Það nægir vanalega. Ef þú þarft
samt að skafa undan nöglunum á
milli þess sem þú þværð þér, skaltu
kaupa þjöl úr beini.
I 18 ÁR
hefur spakmælaþátturinn: Þeir :
vitru sögðu í SAMTlÐINNI verið :
lesinn með athygli og ánægju. 10 ■
hefti (320 bls.) árlega fyrir að- ■
eins 35 kr. Sendið áskriftarpönt- •
un, og þér fáið tímaritið frá síð- [
ustu áramótum. Árgjald fylgi :
pöntun.
Norge — Island
1 Noregi, innan-
lands eða öðrum
löndum, getur hver
valið sér í gegnum Islandia,
bréfavin við sitt hæfi. Skrif-
ið eftir upplýsingum.
BR.fFAK.lOBBUR.INN
IUANDIA
Reykjavík
\ Slæmt veður:
Stökk húð.
NIVEA bætir úr því.
Jafnskjótt og þér hafið nuddað
Niveaskremi á húðina,
\ \ verð ur hún aftur slétt og
mjúk. Því að: Niveassnyrts
ing er rétt húðsnyrting,
áhrif þess stafa frá euzerit.
Útgefandi VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Gísli J. Ástþórsson, Tjarnargötu 4, sími 5004, pósthólf 365.