Vikan - 27.11.1952, Síða 8

8
eftir GEORGÉ McMANXJS
Gissur menntar sig.
Rasmína: Hefurðu engan metnað? — Stattu á
fœtur undir eins. Þú verður að fara upp á safn og
mennta þig svolítið.
Maðurinn: Afsakið, getið þér sagt mér hvar
Dickens er ?
Gissur: Ég þekki hann ekki einu sinni, hvað þá
ég viti hvar hann er. Látið þér mig í friði.
Maðurinn: Afsakið ónœðið.
Gissur: Farið til fjandans — ég má engan tíma
missa.
Gissur: Ö, úrið mitt er
horfið.
Gissur: Einhver hefur stolið
úrinu minu.
Bókavörðurinn: U-ss, engan
hávaða. Heldurðu að þú sért
heima hjá þér eða hvað?
Dinty: Svo þú ert ókunnur hér í
bœnum ?
Maðurinn: Já og ég œtla mér að
verða hér enn ókunnari, því ég hefi
rétt tíma til að sleppa úr bœnum.
Jói hnuplari: Ég tœmdi vasa ókunna manns-
ins og bölvaður þorparinn var með úrið hans
Gissurrar. Nafnið hans er grafið á það og nú
vil ég ekki hafa úrið hans Gissurrar vinar míns.
Viltu fara með það. til lians.
Stjáni blái: Þú ert heiðarlegur þjófur, Jói.
Stjáni blái: Afsakið frú. Ég kem frá Dinty. Hérna Rasmina: Það er svei mcr kominn timi til að Gissur: Æ-æ-æ, sannleikurinn er sannarlega
er úrið hans Gissurrar. þú drattist heim. ekki sársaukalaus.
Rasmína: Sá skal fá að kenna á því. Gissur: Ég var á bókasafninu, þegar einhver ’’ ’
stal úrinu mínu, svo ég varð að leita að því aZ?s —-
staðar. ■’a*y‘í-J>
Blessað
harnið!

Pabbinn: N-ei, nú kemur ný kúrekamynd! Mamman: Einhver verður að þvo upp fyrir mig. Ég þarf Pabbinn.
Lilli^Pabbij er ekkert fólk til i heiminum nema kúrekar. að sauma. kominn tir
Pabbinn: Þessi einhver er víst ég.