Vikan - 11.12.1952, Side 24

Gissur sleppur að heiman.
eftlr GEORGE McMANUS
Rasmína:
sé ekki að
af óperunni
Hvað er að mér? Eg vona að ég
verða veik. Eg vil alls ekki missa
á laugardaginn.
Rasmína: Eg er eldrauð í andliti og mér líður
ekki vel.
Gissur: Kannski ég geti haft gagn af þessu. —
Eg skal sœkja læknirinn.
Gi$sur: Eg skal horga þér tvöfalt, læknir, ef
mér verður ekki leyft að koma lieim í nokkra
daga. Segðu henni bara, að hún hafi snert af
mislingum.
Lœknirinn: Það er ekki heiðarlegt, en ég skulda
húsaleiguna.
Læknirinn: En hvað þetta er einkennilegt. Þér
hafið í raun og veru mislinga, en það er ekki al-
varlegt.
Rasmína: Eg hélt að fullorðið fólk fengi ekki
mislingana og ég er nú ekkert bam lengur.
Rasmína: Get ég þá ekki farið í óperuna?
Lœknirinn: Nei, ég verð að setja húsið í sóttkví.
Eg skal tilkynna manninum yðar að hann fái ekki
að koma heim.
Gissur: Já, Jói. Komdu niður á Hótel Borg
og hafðu alla strákana með þér. Dugan líka,
ef hann er kominn úr fangelsinu.
Gissur: Láttu hann koma inn. Mér er mesta ánœgja að
því að hitta hann.
Jói: Láttu hann ekki tefja þig of lengi. Eg vil fara að
spila.
Lœknirinn: Þetta var alvarlegra en á
horfðist. Rasmína er með mislingana og
þar sem þú varst heima í morgun, verð ég
að satja þig og vini þína í sóttkvi hér í
herberginu.
Gissur: Ó, ég verð að borga 20 dollara á dag
fyrir þetta herbergi, sem ég er lokaður inni í.
Jói: Að hugsa sér að fá mislinga-útbrot á
mínum aldri.
Gvendur: Ja, ég vildi nú lielzt brjótast út.
Blessað
barniðl
Lilli: Eg heyri ekki hvað þú segir, pabbi.
Eg er að fara í bað.
Pabbinn: Enga vitleysu. Komdu strax
niður t kjallara.
Pabbinn: Flýttu þér!
Kjallarinn er fullur af vatni.
Pabbinn: Hjálpaðu mér að hella vatn-
inu út í garð.
Lilli: En pabbi . . .
Pabbinn: Nú e\
arinn er nœstum
að segja, Lilli?
Lilli: Ég ætla
24