Vikan - 06.02.1958, Síða 7

Garmurinn hann
GiSSIJR
DON'T FORöET WE'RE GOINö
OUT TO DINNER TONIÖHT-
SO BE SURE TO <5ET
. n-.nr- r-Ar.. ./ . W /'DON'T
WORRy,
DARLIN'-y
NOW, REMEMBER, I WANT NO
EXCU5ES - - LIKE LAST \A/EEK
WHEN you CLAIMED yOUR TIE
OOT CAUÖHT IN THE DOQQ 0~
THE OFFICE
SAFE' BUT IT REALLy
HAFPENED, MAöölE -
Rasmína: „Þú manst að við œtluðum að borða úti í Rasmína: „Og í þetta skipti duga engar af-
kvöld; þú verður að koma snemma heim.“ Gissur: sakanir. Eins og þegar þú þóttist hafa fest
„Sjálfsagt, ástin mín.“ bindiö þitt í falsinu á peningaskápnum!“ Giss-
ur: „En það var dagsatt, Rasmína.“
I'M A LITTLE TlRED
OF VOUR TALLTALES
--JUST MAKE IT
YOUR BUSINESS TO
0ET HOME EARLY!
i'll HAVE TO BE CARE-ijl nqt \ j
TO 0IT MY NECKTie CAUÖHT ;:
IN THE DOCR' THE lAST TmV~ ; 1
IT HAPPENED MACÖlE ____
WCLLDN'T BELiEVE ME ' . I
Rasmína: ,jSg er bráðum bú- Gissur: „Hún er að verða fimm. Bezt að fara að koma sér af stað.
in að fá nóg af lygasögunum Má ekki koma of seint heim.“
þlnum. Þú kemur heim
snemma, karl minn.“
Gissur: „Nú verð ég að gœta' þess að fesém
ekki bindið aftur. Ekki trúir Rasmina þmrri
sögu tvisvar.“
Gissur: „Hana! Þar skeður það aftur! Ras
mína rotar mig fyrir þetta.“
Gissur: „Bíðum við, þarna er lán í óláni.
Ég get seilst til simans."
Dóttirin: „Bless mamma. Það er draumur að sjá þig í
kvöld.“ Rasmína: „Þakka þér fyrir, vœna mín. Pabbi þinn
œtlar að bjóða mér út að borða. Ég er að hugsa um að setja
upp perlurnar mínar.“
MASÖIE, I HATF TO CONFESS
THIS •— UUT M'/ NECKTIE ÖOT
CAUGHT IN THE SAFE AGAINJj
Gissur: „Rasmína, mér er bölvanlega við
að þurfa að segja þér þetta, en ég er aftur
fastur i skápnum! Þú verður að koma með
skœri.“
Gissur: „Heyrirðu það ekki, kona, það verð- Rasmína: „Ég er ekki að þrasa! Það er góð og gild ástœða
ur að klippa mig lausan. Gegndu nú og hœttu fyrir því, að ég er strönduð hérna heima!“
þessu þrasi . . .“
\