Vikan - 13.02.1958, Blaðsíða 7

Garmurinn hann
GISSUR
Rasmína: „Þú hefur ekki snert matinn. Hvað er
að?“ Gissur: „Þú veist að mér er meinilla við salad.“
I JUST ) / OF COURSE NOT í
CAN'T EAT -W ALL VOU LIK'E IG
THAT STUFFl/ the low-brovv
-- esLims
Gissur: „Eg kem því bara ekki niður!“
Rasmína: „Auðvitað! En þú kannt að meta
hœnsnamatinn í knœpunni hans Dintysf’
T'M STARVIN'/ pint/ !
GENP OVER SOME
COF-IE-D BEEF ANP
CA9EÁ&B ! TELL : j
VOUr? MAN NOT TO '
RINC THE BELL-
JU5T LEAVE IT
OUT5IPE!
HELLO, DINTY-ARE ANV OF
MAÖOIE'S RELATIVES THERE?
HER BROTHER/5TEWy?0OOD
ASK HIM TO PELIVER ---f
MV ORDER !
Gissur: „Dinty, ég er að Rasmlna: „Ég heyrði pabba þinn vera að panta saltkjöt og baunir. Ég Gissur: „Hálló, Dinty. Er nokkur af œttingja■
verða hungurmorða. Sendu skal heldur betur taka á móti þorparanum, þegar liann sýnir sig!“ lýð Rasmínu þarnaf Bróðir hennar segirðu ? Fyr-
mér saltkjöt og baunir eins irtak. Sendu hann með matinn minn.“
og skot. En láttu manninn
ekki hringja. Segðu honum
að skilja þetta bara eftir fyr-
ir utan.“
HA- HA ! I CAN H EAR HIM
FROM HERE! I CAN'T WAIT T<0
THE LOOK ON MAöOiE'S "ACE
W'HElN SHE PISCOVERS

Gissur: „Nú verður gaman. Ras- Rasmína: „Þarna kemur hann. Hann er með saltkjötið Gissur: „Hæ gaman! Ég heyri hljóðin i honum alla leið hing-
mína sér ekki að þetta er bróðir og baunirnar í skjalatösku.“ að! Það verður fróðlegt að sjá framan í Rasmínu þegar hún
hennar fyrr en um seinan.“ uppgötvar, að þetta er sjálfur bróðir hennar."
ÍM THE TAX AGSEESOR! T CALLED
TO APPRAISE VOUR HOUSE FOR
TAXES ...AND X'M (50ING TO DO ,
IT RIGHT NOW WHILE X'M IN
HE MOOD!
Gissur: „Rólegur, Stebbi minn. Þetta er allt að
koma.“
Maðurinn: „Hneyksli og svívirða! Ég fer i Maðurinn: „Ég er matsmaður. Ég er kominn til þess að
mál við þig! Þetta er likamsárás nf versta meta húsið þitt til skatts. Og ég œtla að snúa mér að þvi
tagi, Og hættu að kalla mig Stebh' !“ Gisswr: á stundinni á meðan ég er í réttu skapi til þess!“
„Hver ert þú eiginlega?“