Vikan - 06.03.1958, Blaðsíða 6

Vesturveri
BÚÐABORGIN
i
T^EGAR tók að sjá fyrir endann á byggingu
Morgunblaðshallarinnar svokölluðu fyrir
þremur árum, kom í ljós að í húsakynnum henn-
ar hafði verið gert ráð fyrir nýstárlegri búða-
borg eða nokkurs konar búðasamsteypu, þar
sem nýjar og gamalgrónar verzlanir settu upp
deildir undir sama þaki, til að gefa viðskiptavin-
um sínum kost á að fá sem flesta hluti á sama
stað. Síðan hafa fleiri verzlanir bætzt í hópinn,
og nú er svo komið að hægt er að koma þar inn
og kaupa flest það er hugurinn girnist, eins og
föt á húsbóndann og kjól á frúna í deildum
Herrabúðarinnar og Bezt í kjallaranum, grípa
svo með sér skartgrip við kjólinn á leiðinni upp
hjá skartgripadeild Árna B. Björnssonar, bók
til að lesa eða hljómplötu til að dansa eftir þegar
heim kemur í bókadeild Lárusar Blöndals og
hljóðfæraverzlun Sigríðar Helgadóttur, blóm
eða konfektkassa hjá Rósinni og ABC til að
blíðka frúna, nú eða þá hversdagslegri hluti eins
og búsáhöld og eldavélar í Hamborg og Rafha.
Og þegar buddan er svo orðin tóm, er kannski
ráð að koma við í happdrætti DAS eða Háskól-
ans og fá sér einn happdrættismiða, til að hafa
að minnsta kosti von um að eiga fyrir mjólk-
inni.
Mörgum, bæði kaupmönnum og viðskipta-
vinum, þykir þetta fyrirkomulag hreinasta af-
bragð; kaupmönnunum af því að þarna streyma
daglega framhjá deildum þeirra þúsundir
manna, sem erindi eiga í húsið, og viðskiptavin-
unum af því þá losna þeir við að eltast við hlut-
ina, sem þá vanhagar um, víðsvegar um bæinn.
Nú vill Vikan gefa lesendum sínum kost á að
kynnast ofurlítið betur þessum tíu fyrirtækjum
í Vesturveri, sem öll eru á þremur hæðum, á ca.
600 fermetra gólfleti og því öll undir sama þaki.
Moi-g-unblaðshöllinni — að þeim sem
erindi ættu i húsið kynni allt í einu
að langa í sigarettu eða súkkulaði-
mola —- og því komið upp lítilli,
smekklegri sælgætis- og tóbakssölu,
þar sem umferðin er mest inn í Vest-
urver, og rétt við dyrnar þar sem
leiðin liggur upp á skrifstofurnar í
húsinu.
Þetta stórhýsi er eins og lítið þorp,
þar vinnur á f jórða hundrað manns á
sama tíma sem verzlunin er opin, og
verður að gera ráð fyrir að tals-
verður hluti þess fólks drýgi aðrar
e>ns smásyndir eins og að reykja og
narta í súkkulaðimola.
Við afgreiðslu er Ólöf Tómasdóttir,
(sjá myndina). Hún kveður það
skemmtilegt starf. Þarna sé alltaf
mikil umferð og margt að sjá.
Bókadeild Lárusar Blöodals fremst í Mðaborginni.
ÞEGAR inn í Vesturver er komið
blasir við bókadeild Lárusar
Llöndals. Það er orðin þekkt verzl-
un í bænum. Aðalverzlunin er til
húsa á Skólavörðustíg 2. Þar setti
Lárus á stofn bókaverzlun árið 1943
undir eigin nafni, en hafði þá starfað
við Bókaverzlun Sigfúsar Eymunds-
sonar frá 1932 og í Bókabúð Isa-
foldar, sem hann stofnsetti fyrir Isa-
foldarprentsmiðju 1939.
1 bókadeildinni í Vesturveri er bók-
um og blöðum þannig fyrir komið að
kaupendur eigi sem greiðastan að-
gang að þeim. Eins og sést á mynd-
inni hér fyrir ofan, hefur bókaverzl-
im Lárusar Blöndals ávallt mikið úr-
val af blöðum, enda hefur hún einka-
umboð fyrir mörg vinsæl erlend
blöð, eins og American Home, Satur-
day Evening Post og Ladies Home
Journal.
Þegar fréttamaður frá Vikunni
leit þar inn fyrir skemmstu, hitti
hann að máli deildarstjórann, Axel
Sigurðsson, og spurði hann hvort
það væru sömu viðskiptavinirnir
sem kæmu í báðar verzlanirnar og
hvort eftirspurn væri eftir sömu bók-
um á báðum stöðum.
Hann kvað það áberandi hve
yngra fólk sækti meira bókadeild-
ina í Vesturveri, þar sem ávallt er
mikið um að vera, en eldri viðskipta-
vinirnir kysu heldur að koma í aðal-
verzlunina við Skólavörðustíginn og
liafa þá meira næði til að skoða og
velja. Auk þess sækir fólk að sjálf-
sögðu meira í þá verzlun sem nær
því' er.
Sælgætis- og tóbaksdeildin A.B.C. við aðalinnganginn.
VIÐ könnumst öll við söguna hans
Somersets Maughams um
hinngjarann í St. Pauls, sem lang-
aði allt í einu i sígarettu á götu þar
sem enga tóbaksbúð var að finna og
áttaði sig undir eins á því að þann-
ig hlyti a3 vera ástatt um fleiri.
Músikin frá hljóðfæradeildinni ómar um alla
búðaborgina.
Þetta endaði með þvi að hann átti
tóbaksverzlanir um alla London og
gekk á milli þeirra einu sinni í viku
til að hirða ágóðann.
Þetta sama hefur einhverjum
dottið i hug, þegar verzlanir og skrif-
stofur fóru að taka sér bólfestu í
ÞAÐ er óþarfi að taka það fram
hvar hljóðfæraverzlunin í Vest-
urveri er staðsett. Maður gengur
bara á hljóðið. Sú deild sér af-
greiðslufólkinu og viðskiptavinunum
í búðaborginni fyrir dynjandi músík
ailan daginn, og af nógu er að taka,
því þar eru fyrirliggjandi calypso-
plötur og heilar óperur og allt þar á
milli.
Þetta er hljóðfæraverzlun Sigríð-
ar Helgadóttur, sem allir Reykvík-
ingar kannast við. Hún var áður til
húsa í Lækjargötu 2 og er ein af
eldri verzlunum bæjarins. Sigríður
Helgadóttir keypti hana árið 1938 af
Katrínu Viðar, sem hafði stofnsett
þarna hljóðfæraverzlun 1925 og
jafnframt verzlað með austurlenzkar
vörur. Nú hefur verzlunin flutt alla
starfsemi sína í Vesturver og selur
eingöngu músíkvörur og hljóðfæri,
allt frá blokkflautum upp í flygla.
Hefur þessi verzlun unnið mikið og
þarft starf með þvi að flytja inn og
útvega hverskonar hljóðfæri, m. a.
fyrir barnalúðrasveitir og ódýr hljóð-
færi fyrir byrjendur.
Préttamaðui' frá Vikunni spurði
verzlunarstjórann hvaða hljómplötur
og hverskonar músik væri eftirsótt-
ust um þessar mundir meðal við-
skiptavinanna í Vesturveri. Hann
sagði að eftirspurnin eftir dægurlög-
6
VIKAN