Vikan - 27.03.1958, Side 5
— Legg lögregluþjónn er í símanum. Hann er staddur í Chipping
Cleghorn.
— Ég skal tala við hann í þessum síma.
Craddock lögreglufulltrúi horfði á lögreglustjórann og sá að andlits-
drættir hans stirðnuðu.
— Ágætt, þrumaði hann í símann. Ciaddock fulltrúi hjá rannsóknar-
lögreglunni kemur undir eins á staðinn.
Hann lagði frá sér símtólið.
— Er það . . . ? Craddock þagnaði í miðri setningu.
Rydesdale hristi höfuðið. — Nei, sagði hann. Það var Dóra Bunner. Hún
ætlaði að taka inn aspirin. Það lítur út fyiir að hún hafi tekið töflur úr
glasi sem stóð á náttborði Letitíu Blacklock. Það voru aðeins nokkrar
töflur eftir í glasinu. Hún tók tvær, en skildi eina eftir. Læknirinn er búinn
að senda þessa einu til rannsóknar. Hann segir að það sé örugglega ekki
aspirín.
— Er hún dáin?
— Já, hún fannst látin i rúmi sínu í morgun. Læknirinn segir að hún
hafi látizt í svefni. Hann er þeirrar skoðunar að hún hafi ekki dáið eðli-
legum dauða, þó heilsan hafi ekki verið upp á marga fiska. Hún hefur
dáið af eitri, heldur hann. Það á að kryfja Jíkið í kvöld-
— Aspirínpillur á náttborði Letitíu Blacklock. Þessi slungni djöfull.
Patrick sagði mér að Letitía Blacklock hefði látið fleygja hálffullri sherry-
flösku — og opnað óátekna flösku.. Ég reikna varla með að henni hefði
dottið í hug að fleygja opnu aspirínglasi. Hver hefur verið í húsinu siðustu
einn eða tvo dagana ? Pillurnar. hafa ekki getað verið þarna lengi.
Rydesdale leit á hann. — Allur hópurinn var þar í gær, sagði hann. Það
var afmælisboð fyrir Dóru Bunner. Þau höfðu öll tækifæri til að læðast
upp á loftið og skipta um pillur í glasinu. Auk þess hefði allt heimilisfólkið
getað gert það hvenær sem var.
SAUTJÁNDI KAFLI.
Myndaalbúmiö.
Ungfrú Marple stóð við hliðið á prestssetrinu og tók við bréfi, sem
Bunch rétti henni.
— Segðu ungfrú Blacklock að Júlían þyki ákaflega leitt að geta ekki
komið sjálfur, sagði Bunch. En sóknarbarn hans er að deyja í Lock
Hamlet. Hann verður kominn aftur um hádegið, ef Letitiu langar til að
hafa tal af honum. Bréfið er varðandi alla tilhögun við jarðarförina. Hann
stingur upp á því að jarðað verði á miðvikudaginn, ef réttarrannsóknin
verður á þriðjudaginn. Vesalings Bunny gamla. Það var eitthvað svo likt
henni að ná sér í eitrað aspirín, sem ætlað var einhverjum öðrum. Blessuð,
góða, ég vona að þér verði ekki mikið um að ganga þetta. Ég má blátt
áfram til með að fara með barnið á sjúkrahúsið.
Ungfrú Marple sagði að sér yrði áreiðanlega ekki of mikið um göng-
una og Bunch flýtti sér af stað.
Meðan Marple beið eftir Letitíu Blacklock, leit hún í kringum sig í
setustofunni, og velti því fyrir sér hvað í ósköpunum Dóra Bunner hefði
átt við, þegar þær ræddust við í Blábrystingnum, og hún sagði að hún
hcldi að Patrick hefði átt eitthvað við lampann svo að ljósin slokknuðu.
Ilvaöa lampa? Og hvernig hafði hann átt við hann?
Hún hlýtur að hafa verið að tala um litla lampann, sem stendur þarna
á borðinu við bogadyrnar, hugsaði hún. Hún hafði líka minnzt eitthvað
á hjarðmey eða hjarðsvein — og þessi lampi var reyndar hjarðsveinn úr
Dresdenpostulíni, í bláum jakka og bleikum buxum og með vasa í hendinni,
sem perunni hafði verið komið fyrir í, þegar styttunni var breytt í lampa.
Skermurinn var einfaldur pergamentskermur, en svo stór að hann tók
næstum niður á styttuna. Hvað hafði Dóra Bunner sagt fleira ? „Ég man
það svo vel að það var hjarðmærin. Og daginn eftir var það . . .“ Það
var svo sannarlega hjarðsveinninn núna.
Það rifjaðist upp fyrir ungfrú Marple, að þegar hún og Bunch höfðu
vcrið boðnar þangað í síðdegiste, þá hafði Dóra Bunner haft orð á því
að þetta væri annar af tveimur samstæðum lömpum. Hjarðmær og hjarð-
sveinn auðvitað. Daginn sem árásin var gerð liafði það verið hjarðmær-
in — og daginn eftir hafði það verið hinn lampinn — lampinn sem nú
stóð þarna, hjarðsveinninn. Það hafði verið skipt á lömpum um nóttina.
Og Dóra Bunner hafði einhverja ástæðu til að halda (ef hún hélt það
þá ekki án þess að hafa ástæðu til þess) að Patrick hefði haft skipti á
■þeim.
Hversvegna ? Vegna þess að ef fyrri lampinn væri skoðaður, þá mundi
sjást á honum hvernig Patrick hefði tekist að „láta ljósin slokkna".
Hvernig hafði hann farið að ? Ungfrú Marple horfi rannsakandi á lamp-
ann fyrir framan sig. Snúran lá þvert yfir borðið og út af brúninni. Þar
var henni stungið í vegginn. Á miðri snúrunni var perlulagaður kveikjari.
Þetta sagði gömlu konunni ekkert, því hún var ákaflega ófróð um raflagnir.
Hvar er lampinn með hjarðmeynni? hugsaði hún. 1 „ruslaherberginu“
eða var búið að fleygja honum eða — hvar var það nú aftur sem Dóra
Bunner hafði komið að Patrick Simmons með fjöður og bolla með olíu í?
Oti í kjarrinu! Ungfrú Marple ákvað að.leggja þetta fyrir Craddoek lög-
reglufulltrúa.
Það fyrsta sem Letitíú Blacklock hafði dottið í hug, var að Patrick
frændi hennar stæði á bak við auglýsinguna í blaðinu. Ósjálfráð hugboð
áttu oft rétt á sér, eða það fannst ungfrú Marple. Því ef maður þekkti
fólk eitthvað að ráði, þá vissi maður hvað það gat látið sér detta i hug . . .
Patrick Simmons ...
Framhald í nœsta blaði.
VÉLSMIÐJAN
DVNJANDI
Skipholti 1 — Sími — Pósthólf lSi^S
Framkvæmum hverskonar vélaviðgerðir og
nýsmíði.
Viðgerðir og uppsetningar á:
kynditækjum,
ltælitækjum
og hverskonar verksmiðjuvélum.
Afgreiðum af lager:
Miðstöðvarkatla,
Lofthitara,
Olíubrennara og varahluti.
___________________
GL4ESILEG FERMINGARGJÖF
PIERPONT-úrin eru viðurkennd að gæðum. Fást hjá
flestum úrsmiðum.
Q HÖGGVARIN
□ VATNSÞÉTT
□ 17 STEINA
□ NÝTÍZKULEG
VIKAN
5