Vikan - 24.04.1958, Page 3

MEÐ BANDARISKUM FLOKKURUM
Þetta er vænsta fólk, sem bara getur ekki haldið kyrru fyrir
Íj^G dvaldist fyrir skemmstu í tvær vikur
J með bandarískum flökkurum. Ég
gerði þetta að gamni mínu og svo til þess
að viða að mér efni í blaðagreinar.
Ég hef alltaf haft áhuga á flökkurum
sem stétt. Því að „stétt“ er þetta vissu-
lega, að minnsta kosti í Bandaríkjunum.
Bandaríski flakkarinn lítur á flakkið sem
atvinnu sína.
Er rétt að kalla alla flakkara flækinga?
Nei, öðru nær. Margir flakkaranna vinna
fyrir sér af dugnaði og elju — þegar
nauðsyn krefur.
Það var meðal flakkara af þessu tagi
sem ég dvaldist — farands-verkafólks,
sem fylgir sólinni og vinnur við uppsker-
una allt norðan frá Maine suður til Flor-
ida.
Bill, vinur minn, er svona flakkari. Við
lékum okkur saman í æsku. Svo hvarf
hann einn góðan veðurdag og sást ekki í
tvö ár. Þá var hann sextán ára. Þegar
hann kom heim, sagðist hann vera búinn
að vera í Florida og Kaliforníu og Nýju-
Mexiko, og komist hafði hann auk þess
allt til Minnesota að taka upp kartöflur.
Hann hélt kyrru fyrir í þrjár vikur, var
svo aftur þotinn.
Bill tók að sér að sýna mér inn í heim
flakkarans. Hann fór með mig í ,,nýlendu“
í grend við New York. Þarna voru um
sextíu flakkarar saman komnir að búast
til ferðar suður á bóginn. Þeir ætluðu að
leggja upp eftir fáeina daga, þrír fjórir
saman. Það var að hausta í New York og
tími til kominn fyrir þessa farfugla að
'færa sig suður í sólina.
Hreysin þeirra voru ekki beysin: tjarg-
aðir bílkassar, aflóga yfirbyggingar af
bílum, tveir eða þrír píanókassar og tank-
ur af stórum olíubíl. f honum ,,bjuggu“
tvær rauðhærðar stúlkur.
Flakkararnir tóku mér vel þegar þeir
heyrðu að ég var blaðamaður. Þeir voru
hinir skrafhreifustu. Geðslegur náungi um
þrítugt lýsti fyrir mér „ferðaáætlun“
sinni. Hann ætlaði fyrst til Florida með
viðkomu í Georgiu. Þá til Kalifomíu og
verða þar fram að jólum. Þú til Nevada og
þaðan norður á bóginn og jafnvel allt til
Kanada að vinna í hveitinu. Síðan að hall-
andi sumri aftur til New York.
Allt ætlaði hann að fara þetta með
járnbrautum. „I vöruvögnunum,“ flýtti
hann sér að bæta við. „Sé til einhvers-
konar flakkaralögmál, þá er það þetta: að
hinn sanni flakkari ferðast alltaf ó-
keypis.“
Jámbrautarlögreglan reynir að sjálf-
Sögðu að bægja þessum óboðnu gestum
frá. „En skotin eru mörg,“ sagði vinur
minn, „og ef maður finnst, þá skýst mað-
ur bara upp í næstu lest, sem er á réttri
leið. Þetta er dálítið tafsamt að ferðast
svona, satt er það, en okkur liggur heldur
ekkert á.“
Þessi náungi — Gates hét hann eftir á
að hyggja — átti „kærustu.“ Það var spá-
ný kærasta. „Helzt skipti ég árlega um
kærustu," sagði hann mér og brosti í
kampinn. „Ef maður á sömu kærustana
lengur, þá fer hún að taka þetta hátíðlega
og tala um hjónaband. Og þá, væni, er
vissulega tími til kominn að hoppa upp í
næstu lest.“
Nýja kærastan Gates var tágrönn, úti-
tekin stúlka, á að giska 25 ára. Hún var
með mikið hrokkið hár, þegar ég sá hana
fyrst. Hún bar einkennisbúning flakkar-
ans: blá nankinsföt. Þegar Gates kynnti
mig fyrir henni — „Sally,“ sagði hann,
„heldrimaður í heimsókn“ — var vinkona
hennar að búa sig undir að klippa hana.
Vinkonan var á svipuðum aldri. Hún var
mjög ljós kynblendingur. Hún var með
stórt ör á vinstri kinn, hafði skorist illa,
þegar hún var að klifra upp í lest á ferð
og féll af þaki flutningavagns. Hún hét
Helen.
Helen beitti skærunum vægðarlaust. Ég
settist andspænis vinkonunum og spurði
brosandi, hvort Sally ætlaði að láta snoð-
klippa sig. „Betur má ef duga skal,“ sagði
Sally; „bíddu bara og sjáðu.“
Þegar þessu var lokið, lá fallega brúna
hárið hennar á jörðinni; það var allt horf-
ið af höfði hennar nema einn síður lokkur
í hnakkanum; einskonar vin í eiðimörk—
inni.
Helen fléttaði lokkinn og Sally stóð á
fætur.
„Við köllum þetta indíánaklippinguna,“
sagði hún, tók spegilbrot úr vasa sínum
og skoðaði sig í því. „Mjög áhrifarík hár-
greiðsla. I fyrra þegar ég fór á stjá, hafði
ég engan frið fyrir karlmönnum. Nú skul-
um við sjá, hvort þeir láta mig ekki í friði.“
Og svei mér ef mér fannst hún ekki líltj-
ast indíána!
Stúlka um tvítugt kom gangandi upp
með járnbrautarteinunum. Hún var með
bláan sjópoka. Hún settist hjá okkur, tók
samloku úr pokanum og byrjaði að borða.
Gates kveikti sér í sígarettu og virti stúlk-
una fyrir sér. Síðan átti sér stað eftirfar-
andi samtal:
Gates: „Hvað heitirðu?“
Stúlkan: „Þú getur kallað mig Fay.“
Gates: „Hvaðan kemurðu, Fay?“
902. krossgáta VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1 mjólkurmatnum — 11 gefur andlitinu svip —
12 skyrílát — 13 vísir — 14 . . . manns æði — 16
kveðskapur 19 versna — 20 eldsneyti — 21
ófeiti — 22 svölun — 23 einkennisstafir — 27
eins — 28 bókstafur — 29 horfinn máni — 30 upp-
hrópun — 31 á stundinni — 34 sk.st. — 35 vegvísi
— 41 tala — 42 líkamshluti -— 43 litlir hlutar af
hópi — 47 sk. st. — 49 einkennisstafir — 50
stanz — 51 léleg viðgerð — 52 menningarfélag •—
53 tónn — 56 eins — 57 smælki ■— 58 ekki öll —
59 gæluorð — 61 engin — 65 yndi — 67 ... þrúð-
ur — 68 veiðitæki — 71 ættfaðir — 73 greinir
(forn i — 74 tilslökunin.
Lóðrétt skýring:
1 grýtt land — 2 getum —- 3 tónn — 4 áhald
— 5 eins — 6 einkennisstafir — 7 stórfljót — 8
forsetning — 9 sögn í spilum — 10 starfsgrein
— 11 ismi — 15 vitnisburðinum — 17 blóm — 18
meindýr — 19 bókstafur — 24 tengiliður — 25
ólokað — 26 vangi — 27 tangi — 32 byltingar-
foringi — 33 samvizkubit — 35 ber — 36 greinir
— 37 leiði — 38 dvalarstaður látinna — 39 títt
— 40 for — 44 tala — 45 reiðskjóti — 46 sæla —
48 hrúga — 49 efnuð — 54 málaleitun — 55
sóma — 57 húsdýr — 60 neitun — 62 hjálparsögn
■— 63 ágætlega — 64 tangi — 66 bylgja — 68
eins — 70 limur — 71 eins - 72 dýramál.
Lausn á krossgátu nr. 901
Lárétt: 1 Þaralátursfjörð — 13 Suomi — 14
farar — 15 sko — 16 tók — 18 vakra — 20 Símon
— 23 skin — 25 skrin — 27 bæli — 29 kák — 30
kíf — 31 fót — 32 alur — 34 munur -— 36 funi
— 37 rómar — 39 refir — 41 sát -— 42 ger — 44
Vigur — 46 vitar — 49 grín — 51 rútan — 53
rísa — 55 rás — 56 gil — 57 gól — 58 afar — 60
gulur — 62 gull — 63 næmar - 65 rofar - 67
Fay (bendir yfir öxlina á sér): „Jersey.“
Gates: „Nýbyrjuð?“
Fay: „Nei, þetta er annað ár mitt úti.“
Gates: „Jæja, vertu velkomin og hér er
sígaretta.“
Og þar með var Fay orðin fullgildur
borgari í þessari flakkaranýlendu.
Ég tók hana afsíðis um kvöldið og bað
hana að segja mér hversvegna hún hefði
lagst í flakk. Málfar hennar bar það me<6
sér, að hún var vel menntuð.
Hún ypti öxlum: „Mér leiddist heima.
Mamma og pabbi — jú, þau eru ágætis-
fólk, en þau kunna ekki að lifa. Þau lifa
til þess að þóknast nágrönnunum; líf
þeirra er leiksýning, annað ekki. Þau þora
í rauninni ekki að lifa lífinu, því að þau
eru sífellt hrædd um að „brjóta leikregl-
urnar.“ Þetta er víst kallað borgaralegur
hugsunarháttur. ‘ ‘
Fay var í menntaskóla, þegar hún upp-
götvaði, að hún var „búin að fá nóg.“ Hú*
laumaðist að heiman klukkan sex um
morgun með tíu dollara í vasanum, keypti
sér far með lest „eins langt og pen-
ingarnir hrukku,“ byrjaði svo að flakka
fyrir alvöru „og hef. gert það síðan. Það á
við mig.“
Fay var í flokknum, sem ég fékk að
fljóta með, þegar lagt var af stað suður á
bóginn. Ég lánaði henni leðurtreyju, sem
ég var í: hún týndi sjópokanum með aleigu
sinni í þegar við klöngruðumst upp í lest-
ina í myrkrinu.
Þetta fannst henni dálítið hjákátleg til-
litsemi, en afsakaði mig með því, að ég'
væri „nýr og óharðnaður.“
Nokkrum dögum seinna, á meðan við
hvíldumst og héldum dálitla hátíð í ann-
arri flakkaranýlendu, sagðist hún þurfa að
skreppa til bæjarins í nágrenninu.
Þegar hún kom aftur upp úr miðnætti,
var hún með pinkil undir hendinni. Hún
fór úr treyjunni og fékk mér hana og
þakkaði fyrir lánið. Þegar hún braut
sundur pinkilinn, kom í ljós að þetta var
vinnuskyrta, nankinsbuxur og nankins-
jakki, allt tandurhreint.
Framhald á bls. 14.
tág — 68 tau — 70 Sigga — 72 galsi — 75 rann-
sóknarstofa.
Lóðrétt: 1 þú — 2 rs — 3 ausan —■ 4 lokk — 5
Amors — 6 ti — 7 rf — 8 satín —- 9 fróm — 10
Jakob — 11 ör — 12 ðð — 17 æskan — 18 vikur
- 19 akkur — 20 sífur — 21 næfur — 22 vitið —
24 kál — 26 Rín — 28 Lón — 33 rósin — 34 mat-
ur — 35 regin — 36 firar — 38 mág — 40 fet —
43 ögrar — 44 vísan — 45 rúgur — 46 Valur —
47 rigur — 48 halli — 50 ráf — 52 til — 54 sól —
59 rætin — 60 Gaggó — 61 rotar — 62 gaust —
64 mágs — 66 fals — 69 úr - - 70 sn ■— 71 ak —
72 G. A. - 73 io — 74 ha!
VIKAN
3