Vikan - 10.07.1958, Blaðsíða 14

Skýringin
Framh. af bls. 6
hreytti hún út úr sér: Svona eru þess-
ai' kellingarskrukkur, vita aldrei hvað
þær ætla að fá. Svo fór hún að af-
greiða þann næsta og virti mig ekki
viðlits eftir það. Ég gat ekki að mér
gert, ég fór kjökrandi út úr búðinni."
Hannes gamli sat álútur í stóln-
um og tindi flygsurnar utan af vindl-
inum.
„Já, ekki skil ég hvernig fólkið
getur breytst," tautaði hann hrygg-
ur í bragði og þurrkaði sér um
hvarmana, „þarna kom ég blaðskell-
and inn i tóbaksbúðina og rétti Arin-
birni höndina til að bjóða hann vel-
kominn aftur. Hvað heldurðu hann
hafi sagt. Setti upp þennan líka svip
og sagðist ekki geta verið þekktur
fyrir að taka í lúkuna á hvaða karl-
fauski sem kæmi inn í búðina, það
væri aldrei að vita hvaða bakteríur
gætu borist með. Það yrði þó að gæta
hreinlætis í svona búðum. 33'g hélt nú
bara að hann væri að gera að gamni
sínu og bað hann nú að láta mig
fá uppáhaldsvindilinn minn. Hann
dró annað munnvikið alveg niður fyr-
ir höku og sagðist ekkert skyldug-
ur til að muna hvaða vindlategund
hver reykti. Annars hlyti mér að vera
svosem sama hvaða rudda ég reykti,
ég væri ekki þesslegur að ég kynni
að meta gott tóbak. Svo fleygði hann
í mig verstu vindlategundinni sem
þeir eiga, ég skil varla í mér að
taka við þessu, en ég var varla með
sjálfum mér eftir þessar viðtökur.
Ja, það er furðulegt þetta mannlíf.“
Þau sátu lengi þögul, Hannes fletti
Morgunblaðinu af rælni, reyndi að
dreifa huganum með því að lesa til-
kynningarnar í dagbókinni. Sigurlaug
gamla kjökraði ennþá yfir ýsunni.
Allt í einu hnippti Hannes í Sigur-
laugu og benti henni á blaðið. Hún
setti á sig gleraugu og stautaði sig
fram úr tilkynningunni sem Hannes
benti á. Svo horfðust þau lengi í
augu, kinkuðu þögul kolli og þökkuðu
guði að hafa valið rétta leið í þessu
furðulega mannlífi. Svo lásu þau til-
kynninguna enn þá einu sinni eins
og þau væru að lesa guðspjall dags-
ins, djúpur skilningur og jafnframt
þakkargerð ljómaði í augum þeirra
þegar þau lásu:
„Ungfrú Sigríður Jónsdóttir, af-
greiðslumær og hr. Arinbjörn Sig-
urðsson, afgreiðslumaður hafa verið
gefin saman í heilagt hjónaband.
Ungu hjónin eru nýkomin heim úr
tveggja mánaða brúðkaupsferð í
Suðurlöndum."
Það var aldrei spurt-------------
Framh. af bls. 11
leyndardómsfullan og óvæntan hátt
sex vikum fyrr.
1 garði Bishops var einnig brunn-
ur sem var þurrkaður upp og þá
fannst sjal sem hafði tilheyrt frú
Pigborn.
Þessi fundur í brunninum varð til
þess að Thomas sá fyrir sér hvernig
morðin hefðu getað farið fram. Fólk-
ið var tælt inn í húsið, stungið siðan
á höfuðið ofan í brunninn og drekkt
þannig, en vatnið rann ekki niður í
maga af því fólkið sneri höfðinu
niður.
Þessa tilgátu byggði Thomas á því
að sjal konunnar fannst á botni
brunnsins en önnur föt hennar voru
grafin í garðinum. Sjalið hafði runn-
ið af herðum hennar ofan i vatnið.
Ef þessi tilgáta var rétt var fund-
in skýringin á því því hvernig á því
stóð að engir áverkar fundust á líki
Ferraris. Seinna játaði Bishop að
þessi tilgáta væri rétt. Það gerði
hann eftir að hann, tog félagar hans
tveir voru dæmdir til dauða. May
var hinsvegar látinn laus þegar sann-
leikurinn kom í ljós.
1 játningu sinni sagði Bishop frá
því að hann og Williams hefðu hitt
frú Pigborn (sem þeir þekktu ekki
neitt) á götunni og fengið að vita að
hún var heimilislaus um stundarsakir
og ein síns liðs. Þeir höfðu boðið
henni í hús Bishops og síðan inn í
aúða húsið við hliðina á, þar höfðu
þeir gefið henni romm að drekka og
blandað drykkinn svefnlyfi. Hún
missti meðvitund eftir tíu mínútur.
„Síðan fórum við Williams á veit-
ingakrá, fengum okkur vel neðan í
því og fórum aftur til konunnar eftir
hálftima. Við klæddum hana úr káp-
unni, bárum hana að brunni í garð-
inum, bundum reipi við fætur henn-
ar og létum hana síga niður í brunn-
inn, höfuðið á undan. Hún braust
lítillega um og nokkrar vatnsbólur
komu upp. Við bundum hana fasta
og fórum síðan I hálftíma gönguferð
en létum konuna hanga þannig svo
rommið og svefnlyfið rynni úr lik-
amanum og niður í brunninn.“
„Hún braust um lítillega...“
Sennilega hefur litli ítalski drengur-
inn brotist meira um og slegið höfð-
inu gegn steinveggnum og þannig
hlotið skeinuna á gagnaugað .. .
Þeir Bishop og Williams voru
hengdir í hæsta gálga.
Svör við „Veiztu-?“ á bls. 3
1. Þjóðverjinn Gabelsberger árið
1834.
2. San Marínó.
3. Víólínselló.
4. 1 gröf Brynjólfs biskups Sveins-
sonar i Skálholti.
5. Lnidberg flugkappi hinn sænski.
6. Hamsey MacDonald.
7. Lof sé Guði.
8. Breiðabólstaður í Vesturhópi.
9. Eiríkur frá Brúnum.
10. Á.
Einn á móti öllum — Framhald af bls. 13.
lagði hann kreptan hnefann á svart borðið. „Ef við förum rétt að — sama
— þá getum við klætt þig í eitthvað þessu líkt.‘
Hann rétti út hendina. Angel starði á perluna í lófa hans. Þegar hún
gat haft augun af skínandi kúlunni, gat hún ekki gert upp við sig hvort
hún ætti að líta á Max eða á fólkið á barnum.
Hún saug á sér neðri vörina og kviðahrukkur komu fram á milli ljósra
augabrúna hennar. ,,Max!“ hvæsti hún. „1 guðanna bænum legðu hana
frá þér.“
913. krossgáta VIKUNNAR.
Lárétt sTcýring:
1 glataða afkvæmi — 13 skaða — 14 á fótum — 15 farða — 16 tunga —
18 tekur undir — 20 aldnir fræðimenn — 23 frumefni — 25 efnaður — 27
notfæra sér — 29 gufu — 30 samneyti — 31 veggur — 32 innyfli — 34
spara — 36 láta í friði — 37 raddbilaðar — 39 tré — 41 sæti — 42 and-
stætt fer — 44 vegurinn — 46 viðurnefni Ólafs sem ætlaði suður — 49 vík
—- 51 námsmenn — 53 farvegur — 55 eldsneyti — 56 himintungl — 57
afkvæmi — 58 nema —- 60 venjur — 62 staða — 63 næmleikinn — 65 jaðar-
skreyting — 67 sveit — 68 húð — 70 menn — 72 mánuður — 75 hið
eftirsóknarverða embætti.
Lóðrétt skýring:
1 forsetning — 2 lézt — 3 í heild — 4 engin — 5 vegvísir — 6 sér-
hljóði og samhljóði — 7 samhljóði og sérhljóði — 8 angan — 9 fornsögu-
persónu — 10 vitlaus — 11 fleirtöluending — 12 neitunarorð — 17 gangur
— 18 úrskurður — 19 kveðskapur — 20 þreifa — 21 þokar — 22 franskur
byltingarforingi — 24 mannafli — 26 ellilega — 28 ferðalag — 33 rennur
— 34 mannsnafn — 35 hinn fyrsti maður — 36 þefur — 38 mesta afrek —
40 kríli — 43 hljóð — 44 vindurinn — 45 tanginn — 46 utanríkisráðherra
Libanon — 47 bifreiðafyrirtæki í Rvík — 48 hætta — 50 smábýli — 52
kjark — 54 stórfljót — 59 festið — 60 fyrra árs grasið — 61 verksmiðju-
bær í Noregi — 62 innkaupataska — 64 draugur —• 66 raup —■ 69 tveir
eins — 70 titill, sk. st. — 71 samhljóðar — 72 samhljóðar -— 73 greinir —
74 samtenging.
Lausn á krossgátu nr. 912.
Lárétt: 1 galdrabrennur — 11 sem — 12 des. — 13 sin — 14 gær —
16 treg — 19 álka — 20 næm — 21 mök — 22 æsa — 23 ós — 27 en ■—
28 rós — 29 Þorgeir — 30 Als — 21 na — 34 ló — 35 skapbrestur — 41
áþekk — 42 errin — 43 kakalakkar — 47 as — 49 er — 50 met — 51
skattur — 52 eir -— 53 at — 56 né — 57 bó — 58 önn —r 59 kím — 61
unun — 65 kurt —- 67 rör -— 68 kol — 71 urr — 73 nói — 74 sumarann-
irnar.
Lóðrétt: 1 ger — 2 amen — 4 ref — 5 as — 6 rs — 7 eik — 8 nn
— 9 ugla — 10 ræk — 11 stjórnmálamaður —- 15 rannsóknarrétti ■—■ 17
gæf — 18 töggur — 19 ást — 24 sóa — 25 þorp — 26 riss — 27 ell — 32
okkar — 33 muran — 35 sek — 36 akk —■ 37 búa —. 38 Eva ■— 39 tek —
40 rrr — 44 kakó ■— 45 latína — 46 kaup — 48 set — 49 ein — 54 Lón —
55 Vík — 57 buru — 60 muna — 62 nös — 63 þor — 64 Iri — 66 rór — 68
K. A. — 70 la — 71 un — 72 rr.
Hann velti perlunni kæruleysislega undir þumalfingri sínum. „Hvers-
vegna? Mér fnnist hún falleg. Ég held að það séu miklu fleiri þar sem
hún var.“
Hún ýtti hendi hans yfir perluna. Hún færði sig nær honum og sagði
hugsandi: „Hvar fékkstu hana?“
Thursday náði í glas sitt. Það var tómt. Hann sneri breiðum öxlum
slnum að henni. „Þú veizt það.“ Rödd hans varð hærri. „Ég held að það
séu fleiri. Það er aðeins undir því komið.“
„Ekki hérna.“ Hún leit yfir salinn á ný.
Hann hvíslaði gegnum háðsbros. „Það er undir því komið hvort maður
drepur ostruna, sem á þær.“ Hann dró hönd sína úr kjöltu hennar og lyfti
höku hennar með einum fingri. „Við skulum tala um þetta. Við skulum ná
okkur í flösku og fara upp á herbergið þitt og tala saman.“
„Um viðskipti eða ánægju.“
Thursday lét perluna detta í vasa sinn. „Mér finnst alltaf bezt að hafa
dálítið af hvorutveggja."
Angel hugsaði sig um. „Herbergið þitt.“ Hann hafði búizt við þessu.
Hann smeygði sér út úr básnum. Hún smeygði gagnsærri regnkápu á axlir
sér, tók upp regnhlíf, með kúlulaga handfangi og hélt á eftir honum. Þegar
hún hafði slétt úr rauðum kjól sínum yfri djarfar útlínur sínar, brosti hún
til hans. „Það er betra á herberginu þínu. Það er öruggara." Angel vildi
láta trúa sér.
Framhald í næsta blaði.
14
VIKAN