Vikan - 17.07.1958, Síða 14

SVÖR við spurningum á bls. 8.
Þegar stigin eru talin, verður
hæsta tala, sem hægt er að fá, 50
stig. Sá sem nær þeirri tölu, er ekki
lengur yfirmaður. Hann er engill,
sem röltir um í þessum synduga
heimi.
Fáið þér 30 stig, megið þér vera
hrifinn af sjálfum yður, sem stjórn-
anda. Verði stigin frá 15—30, verð-
ið þér að breyta um til hins betra.
En verði túkoman undir 15 stigum,
þá, í sannleika sagt, vorkennum við
starfsfólki yðar.
Svör við ,,Vei/tu-?“ á bls. 3
1. Guðleysi.
2. Sully Prudhomme, franskur.
3. International Labour Organiza-
tion, alþjóðasamband verka-
raanna.
4. Pappírsbrúðkaup.
5. Þýzkt tónskáld, 1837—1915.
Waldeufel þýðir skógardjöful.
6. sine nobilitatis, sá sem ekki er
af tignum ættum. Skólapiltar í
Englandi voru aðgreindir með
því að skrifa þessi orð aftan við
nafn þeirra.
7. Siglufjörður.
8. Þjóðsöngur Finnlands.
9. 66 gráður, 32 min. n. br.
10. Þingbókasafnið í Washington,
telur 6 milljón bindi.
Leikhús Heimdallar
Framh. af bls. 3
sjá af öllu hans látbragði að
Mervyn Browne var skrifað með
y og e í endann.
Leiktjöldin gerði Magnús Páls-
son af sinni alkunnu hugkvæmni
og smekkvísi. Þau voru með létt-
um og skemmtilegum blæ sem
hæfði ágætlega efni og anda leiks-
ins..
Það er óhætt að ráðleggja fólki
•að sjá þennan leik, endavorufagn-
aðarlæti áhorfenda næg sönnun
þess að Leikhúsi Heimdallar hef-
^ir vel tekizt i þetta sinn.
Lillian Koth
Framh. af bls. 3.
Einn eða tveir glottu eins og börn,
að einhverju sem ekki var til nema
í þeirra eigin ímyndun.
Undirleikari minn hlýtur að hafa
álitið að ég hafi gleymt inngangs-
orðum mínum því hann hóf strax að
leika fyrsta lagið og ég hóf sönginn.
Ég lagði alla sál mína í þennan
söng.
Þegar ég hafði lokið söngnum
ríkti sama grafarþögnin. Enginn
hafði hreyft sig hið minnsta. Eg
byrjaði á næsta söng. 1 miðju kafi
þagnaði ég skyndilega. Ég gaf undir-
leikaranum merki um að hætta, gekk
síðan fast að áheyrendunum og
sagð :i
,,Ég er viSs um að þið haldið að
ég sé heimsk. Og mér finnst það líka
fremur aulalegt af mér að standa
hér og syngja án > þess að þið óskið
eftir því að ég syngi. Þið haldið að
ég sé bara að famleiða ónauðsynleg-
ar hávaða.“
„En ég skal segja ykkur eitt. Fyrir
nokkrum árum var ég sjálf í ykkar
sporum, lokuð inni á svona hæli og
fannst að engum þætti vænt um mig,
sá engan sem elskaði mig og furðaði
mig á því hvar fólkið var sem lét
sér annt um mig.“
Ég benti þeim á læknana og hjúkr-
unarkonurnar sem stóðu í röðum upp
við veggina hringinn í kring.
Húsið dauðadæmda
Framh. af bls. 10
kváðu einnig að tryggast væri
að hafa sig á brott.
Og nú fór skriðan af stað. 1
vikulokin höfðu allir sagt upp
húsnæðinu. Óttinn var allsráð-
andi. Fólkið skipaði varðmenn
til að vera við öllu búið. Allir
biðu eftir einhverju hryllilegu,
sem hlaut að gerast þá og þeg-
ar. Engum kom dúr á auga.
Þjónustufólkið hafði líka
strengt þess heit að hafa sig
burt.
Bernhard gat ekki á heilum
sér tekið og var ekki orðinn
nema svipur hjá sjón. Konan
hans skalf og titraði af ótta og
var viðbúin því versta.
Framan á húsið voru fest 23
auglýsingaspjöld með áletrun-
inni: Herbergi til leigu. En fáir
urðu til pess að sækja um.
Bernard leiddi umsækjend-
urna íbúð úr íbúð og sagði þeim
að þeir gætu valið um.
„Leigjendurnir eru allir að
flytja, þeir vita ekki eiginlega
hversvegna, en leyndardóms-
fuilur atburður hefur gerst,
sem ekki á sinn líka: húseig-
andinn lækkaði leiguna!"
Síðan héldu 23 vagnar á
brott með húsgögnin. Allir
hurfu. Húsið var autt, hvergi
var ein sála eftir. Rotturnar
urðu fljótt matarlausar og
höfðu sig út úr húsinu einnig.
Umsjónarmaðurinn einn varð
eftir, grágulur . af hræðslu.
Hann fékk martröð á hverri
nóttu. Hann heyrði draugaleg
væl og kynlegt muldur um næt-
ur og tennurnar nötruðu af
hræðslu. Sömu sögu var að
segja um frúna. Og dóttir
þeirra, Amanda, hætti að hugsa
um óperusöng sem hafði verið
hennar heitasta Þrá og flýtti
sér að giftast rakara einum
sem henni hafði alltaf þótt ó-
þolandi. En hún gerði það ein-
göngu til að losna úr húsinu.
Að lokum hopaði Bernard
einnig af hólmi eftir eina sér-
lega hræðilega nótt, hann haltr-
aði til húseigandans með lykl-
ana og sagði upp stöðunni.
,,Ég veit hvaða álit þið hafið á
hjúkrunarkonunum, en þær eru góð-
ar manneskjur, guð blessi þær. En
þær vita ekki alltaf um þjáningar
ykkar. Ef þið hafið tannpinu, þá
segja þær að það sé bara ímyndun."
„Ég hafði tannpínu þegar ég var
á hælinu og var sagt að það væri
ímyndun. En loksins fengust þær til
að rannsaka á mér tennurnar og þá
kom í ljós hræðileg skemmd. Það
sem ég vildi biðja ykkur um, er að
láta mig ekki finna að mér sé of-
aukið hér þvi ég er í rauninni ein af
ykkur. Og nú skulum við skemmta
okkur saman.“
Ég söng næsta söng af auknu f jöri
og þegar honum var lokið sá ég að
ungur piltur lyfti höfði og brosti.
Það var heldur dauft og fátæklegt
bros, en bros var það samt. Varla
hefur nokkurt bros haft önnur eins
áhrif á mig.
Og nú fóru sjúklingarnir að lyfta
höfði hver á fætur öðrum. Allt í
einu stóð hálf sköllóttur maður upp
914. krossgáta VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1 kvarta — 7 verða óli-jór — 14 brot — 15 skömm — 17 leiðslur — 18
espa — 20 sýkja — 22 æpa — 23 uppvakning — 25 flýti — 26 hvíldist —
27 gæluhljóð — 28 brezk eyja — 30 óttast — 32 samstæðir — 33 upphróp-
un — 35 girnileg — 36 trant — 37 japl — 39 rennsli — 40 mann sem ein-
hver á gott upp að unna — 42 brot — 43 eyðimörk — 45 bókstafur — 46
koma að haldi — 48 óhreinka — 50 eins — 51 óhrein — 52 sannfæring —
54 samhljóðar — 55 tíndi —- 56 fangamark félags — 58 árás — 60 fisk-
meti — 62 skagi — 64 þessi — 65 tré — 67 skyldmenni — 69 vesæl — 70
bindir fastmælum — 71 stuttra.
Lóðrétt skýring:
1 sérvizkukenningar — 2 sjúkdómur — 3 halda heit — 4 samhljóðar —
5 . . . úldin - - 6 skyldmenni — 8 borða — 9 tónn 10 nægir — 11 gim-
steinn — 12 verzlun — 13 varla — 16 vanþóknunina — 19 vesæl — 21 á
hesti — 24 eðallynd — 26 veiðiaðferð — 29 ekki gamlar — 31 skiptast á
getraunum —- 32 skjólefni — 34 hljóð — 36 gælunafn 38 nokkuð — 39
laug — 40 sléttlendi — 41 útdeila smátt og hægt - 42 skjóta skelk í
bringu — 44 ofboðslega — 46 eldur úr jörðu — 47 vind — 49 til að hengja
á — 51 afneitunartímabil — 63 væta — 55 andrúm — 57 líkamshluta — 59
íþróttafélag — 61 steingert efni 62 tímabært — 63 forskeyti — 66 af-
leiðsluending — 68 frumefni.
og fór að halda ræðu. Orðin komu
samhengislaust og á stangli í fyrstu.
Mér var sagt seinna að hann hefði
ekki mælt orð af vörum í 15 ár. Ég
varð svo frá mér numinn að ég
hætti söngnum og fór að halda ræðu
líka, klappaði saman höndunum og
ég' er viss um að mín orð hafa ekki
verið betur skiljanleg en hans. Við
höfðum náð sambandi hvort við ann-
að. Hann hafði brotist út úr einangr-
un sinni.
Smám saman tókst mér að fá þá
til að dansa við mig. Það gekk hægt
og treglega i fyrstu. Kökur og gos-
drykkir voru bornir inn í salinn. Ég
dansaði við ungan pilt og talaði
heilmikið við hann, læknarnir sögðu
mér siðar að hann hefði slasast í
Kóreu-stríðniu og verið þögull í 5
ár. Hann bað mig að skrifa móður
sinni og segja að nú hefði hann
fengið löngun til þess að verða heil-
brigður.
Ég mun aldrei gleyma þessari
lieimsókn minni á hælið.
Leikaraspjall
Framh. af bls. 9
sagði: aðalástæðan fyrir því, að ég
ákvað að ljúka við myndina er sú
að Mike var svo hreykinn af mér,
þegar ég fékk hlutverkið, og fylgd-
ist með af svo miklum áhuga, þegar
við byrjuðum á myndinni.“ Eins og
kunnugt er fórst eiginmaður hennar,
Mike Todd í flugslysi í marz s. 1. Þau
áttu eina dóttur, sem er að verða
eins árs. Auk þess átti Elizabeth tvo
syni með eiginmanni númer 2, enska
leikaranum Michael Wilding. Tveim
vikum áður en Todd fórst höfðu
hjónin oi'ðið sammála um að fyr-
nefnd kvikmynd yrði síðasta mynd
Elizabetar, og þau höfðu meira að
segja sagt upp barnapiunni og ráðs-
konunni og ætlaði Elizabeth að taka
aö sér húsverkin og barnagæzluna.
Hjátrú sjómanna
Framh. af bls. 7
í skyndi og stöðva þannig titringinn
þá eru líkur til þess að manninum
verði bjargað frá drukknun..
Kettir eru taldir miklar gæfu-
skepnur um borð i skipum og dæmi
eru til þess að brottfarartíma skipa
hafi verið seinkað um margar
klukkustundir meðan áhöfnin leit-
aði um allan bæ að skipskettinum
sem hafði horfið í land sinna erinda,
rétt áður en skipið átti að leggja úr
höfn.
Aftur á móti hafa allir sjómenn
mesta _ ímugust á rottum eins og
kunnugt er. Það hefur aldrei fengist
skýringin á því furðulega fyrirbæri
að rotturnar haldi í land í löngum
bunum úr skipum sem eiga fyrir sér
að farast.
14
VIKAN