Vikan - 18.09.1958, Qupperneq 11

Gissur gerist örlátur
Gissur: Hvað er þetta., nýr hattur enn? — Rasmína: Eg get ekki einu sinni keypt ódýran
Rasmína: Já, og liann kostaði ekki nema 500 hatt án þess að þú sért með ónot. — Gissur: En
krónur. þú kaupir nýjan hatt í hverri viku.
Erla: Pabbi, ef þú bara hœttir að gagnrýna
mömmu í hvert skipti sem hún eyðir nokkrum
krónum mundi samkomulagið verða miklu betra.
— Gissur: Pú segir nokkuð.
V MAYBE NOKA'S 60T SOMETHINS
TKE^E/ MAS6IE PROBABLY ISNT
Asiy MOi?E EXTRAVA6ANT THAN
Gissur: Kannske er þetta rétt hjá Erlu. Líklega Gissur: Erla, ég hef verið að liugsa málið og ég held Gissur: Þarna kemur Rasmína, það verður
er Rasmína ekki fyrirferðarmeiri en konur eru ég liafi verið of smásmugulegur. Héðanífrá ætla ég fróðlegt að sjá hvernig hún bregðst við breyt-
yfirleitt. heldur að ýta undir það og liœtta öllum athugasemdum. ingunni.
— Erla: Ágœtt, pabbi. Hún verður áreiðanlega ánœgð.
Gissur: Sœl, Rasmína. Keyptirðu þér ekki eitt- Gissur: Það er nú eitthvað annað, vina Rasmina: Svo já? Nú er ég um það bil búin að fá nóg
hvað i dag? — Rasmína: Nei — en ég eyddi 800 mín. Mér finnst þú œttir að eyða miklu af móðgunum frá þér. Iiafðu þetta — og þetta.
krónum á snyrtistofu. Nú ferðu líklega að röfla meiru en þú gerir í snyrtingu.
eina ferðina.
VIKAN
11