Vikan


Vikan - 23.10.1958, Page 13

Vikan - 23.10.1958, Page 13
„Ég held þú getir haft hana, þessa bölvaða gæs“ og verið er að leika síðasta dans í salnum. Á miðju gólfi staulast lög- fræðingur utan af landi eitt skref með hægri fæti á móti hverjum tveimur með vinstri. „Við . . . við förum . . . Það var hann Siggi . . . taka hann. gólfi . . . honum kemur ekki einu sinni i hug hvað hón Sigurlína myndi segja, ef hún sæi hann núna . . . og svo e.r Siggi háseti kominn í sjó- mann við einn félaga sinna og má lengi ekki á milli sjá hvor hafi betur, þar til kveður við brestur, borðið fer um koll og með því fjórar gosflösk- ur ásamt jafnmörgum tilheyrandi glösum, hálffullum af vökva sem er miklu ljósari á lit en sá, sem er i flöskunum. „Hver andsk . . .”, það er farið að þykkna í Sigga, „það varst þó, sem settir allt um koll.“ „Svona, svona, Siggi minn, við erum alltaf vinir... blessaður passaðu þig, þeir eru að koma, dyraverðirnir, þeir eru að koma . . . ég borga eina um- ferð af gosi á borðið." Siggi sefast heldur við þetta, og svo eru dyra- verðirnir líka komnir á vettvang og standa sinn til hvorrar handar hon- um. Stúlkurnar á næsta borði líta varla við — þetta er daglegur við- burður — þær eru nefnilega búnar að fara á ball á hverju kvöldi frá því að þær komu af síldinni. Síldar- peningarnir eru löngu búnir, en marg- ir strákar eru fúsir til að borga aðgangseyrinn fyrir þær og eina hók á borðið gegn þvi að þær haldi á böggli í veskinu inn í danshúsið. h'etta er ekki svo vitlaus bissniss. „Hvað er hann Siggi að æsa sig - • • hann er alltaf eins og vitlaus maður . . . nei, sko þennan feita, hann er víst lögfræðii^gur utan af landi . . . nei, hann kemur hingað að borðinu . . . ætlar að bjóða mér upp. Guð, ég dansa ekki við hann.“ „Jú, blessuð dansaðu við hann og reyndu að dobbla hann til að kaupa á borðið." Það kveður við brothljóð i einu horninu, einhver hefur barið heldur hastarlega í borð orðum sinum til á- herzlu. „Ég held þú getir haft hana • • • þessa bölvaða gæs . . . bless- aður hirtu hana.“ Stympingar og kvenmannsóp sem kafnar þegai- höndum er tekið fyrir munn henni . . . annað óp þegar henni er þeytt út í horn . . . og dyraverðirnir eru komnir á vettvang. 1 öðfu horni sit- ur lögfræðingur utan af landi og syngur þriraddað ásamt tveim þung- lýndum sjómönnum „Yfir kaldan ...“ — nei, þú skalt taka hina röddina ... „Yfir kaldan . . — á meðan dyraverðirnir hafa náð góðu taki á slagsmálaforsprakkanum fyrir aftan bak og hálf draga hann yfir salinn. Stúlkan, sem meiddi sig í bakinu, hangir á handlegg annars lögreglu- mannsins og hrópar í sífellu: „nei, ekki tak’ann, ekki tak’ann, hann er með mér. . . hann er svo góðuf.“ Ekkert gengur, manninum er hent á dyr og frakkanum hans á eftir. „Yfir kaldan . . .“ heyrist út um opinn gluggann, þar sem slagsmála- forsprakkinn hugleiðir með hvaða móti hann geti hefnt sín eftirminni- lega. KLUKKURNAR ERU farnar að halla í eitt og hljómsveitin komin úr pásu. Nú eru leikin róleg lög og dansendurnir á gólfinu færast með hverju lagi nær hvor öðrum. Ein stúlkan laumast til að læða báðum handleggjunum um háls piltsins, sem hún dansar við, piltur skammt frá er staðinn að því að reyna að kyssa stúlkuna sína, en hún færist undan. Það kveður enn við brothljóð, í þetta sinn framan úr ganginum. Slags- málaforsprakkinn hefur loks gert upp við sig, hvaða aðferð væri væn- legust til hefnda, náð sér í stóreflis stein og hent honum af afli í rúðuna, sem auðvitað hefur farið I mél. Með an einn dyravai-ðanna er I símanum til að hringja á lögregluna, kemur stúlka hlaupandi til annars, ber ótt á og biður hann að koma. „Það er hann Siggi . . . hann er alveg óður . . . þeir voru í . sjómanni . . . hann er búinn að berja lögfræðinginn í klessu. Viltu henda hon- um Sigga út, ekki lög- fræðingnum, hann ætlar með mér heim . . . lög- fræðingurinn gerði ekk- ert . . . bara henda Sigga út . . . hann er alveg. óður.“ En það er ekki hlaup- ið að því að henda Sigga út. „Þessi lögfræðings- andskotl, ég held bara að hann sé eitthvað hin- seigin," drafar i honum. „Þið hendið mér ekkert út . . . komið þið bara og reynið.” Og nú fá dyraverðirnir sannarlega að vinna fyrir kaupinu. Með lögreglutökum og harðfylgni tekst að koma Sigga út i þann mund sem lögreglan er að koma á vettvang til að taka slagsmálafor- sprakkann, sem hefur séð að sér og hlaupið í burt. „Blessaðir takið þið þennan í staðinn.“ Siggi háseti er járnaður og troðið aftan í lög- reglubílinn um sama leyti bara heim . . . til þin,“ segir hann án þess að roðna eða skenkja þvi svo mikið sem einnar sekúndu um- hugsun, hvernig Sigurlinu yrði inn- anbrjósts, ef hún heyrði til hans. „Jájá, þú ert bara ágætur náungi . . . komum heim til mín,“ malar stúlkan um leið og hún hugsar „mik- ið árans vesen, að ná ekki I hann Sigga. Hann drekkur sig alltaf útúr Framhald á hls. 45. Bílana ber að í röðum. VIKAN 13

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.