Vikan - 23.10.1958, Side 35

HJÓNASKILIMAÐIR
HIJIXI — Frh. afbls. 31
hijlu í lífinu. I félagsskap þessara
kauða, sem ég dreg enga dul á
að áttu meiri sök á skilnaði okk-
ar en nokkuð annað, komst hann
í glaðværan hóp, þar sem allir
þóttust gaufa eitthvað við listir
og ýmiskonar fúsk í þá áttr Hón-
um fannst hann komast í kynni við
eitthvað, sem honum virtist hann
hafa farið á mis við fram til þessa
og fór þess vegna of geyst. Ég
reyndi að finna að þessu við hann,
en hann sagði bara, að ég bæri
ekkert skyn á listir og spillti ein-
göngu fyrir sér með því að vera að
fetta fingur út í ,,áhugamál“ sín.
Mér var farið að falla mjög
þungt, hvernig sambúðin var eig-
inlega farin í hundana að nokkru
leyti. Ég átti nú von á öðru barni
olrkar og fannst það nokkuð mein-
leg örlög, ef börnin þyrftu að al-
ast upp í hjónabandi, sem leit
heldur illa út eins og á stóð. Því
var það, að ég sagði manni mín-
um eitt sinn, eftir að hafa oft
reynt að ympra á því við hann, að
nú væri ekki nema um tvennt að
velja í sambúð okkar: Annaðhvort
yrði hann eiginmaður minn eins
og áður, ekki aðeins í orði kveðnu,
heldur yrði hann að slita þá gervi-
fjötra, sem félagar hans höfðu
lagt á hann eða við slitum sam-
búðinni fyrir fullt og allt. Hann
átti semsagt um tvo kosti að
velja: mig eða félaga sína. Hann
Svaraði og sagði blíðmáll og góð-
ur, að auðvitað tæki hann mig
langt fram yfir félaga sína og
þetta yrði allt i lagi. Lofaði sem-
sagt öllu fögru; við fyrsta tæki-
færi, sem gafst, sveik hann samt
öll fögur orð og stundaði félaga
sína af enn meira kappi en áður.
Hann gekk nefnilega alltaf út frá
mér vísri; það yrði alltaf hægt
að búa hjá mér og fá graut og
þjónustu frítt, en svo skyldi ég
láta mér vel líka alla hans dynti
og umbera allt af stökustu þolin-
mæði.
ÍÉg sá mér því mitt óvænna,
flutti til móður minnar með börnin
og lagði lítt eyru við fagurgal-
anum, sem dundi á mér fyrstu
vikurnar eftir. Eldra barninu kom
ég í fóstur, en hið yngra, sem
aðeins er nokkurra mánaða, hef
ég sjálf. Á morgnana fer ég með
það á vöggustofu og held síðan
sjálf á skrifstofuna, þar sem ég
vinn. Á kvöldin sæki ég það aft-
ur og held heim til mín, en ég leigi
herbergi hjá góðu kunningjafólki
mínu. Ég fer stundum út að
skemmta mér og fæ þá einhvern
til að passa barnið.
Ég harma auðvitað mjög, að
hjómjband okkar fór út um þúfur,
en það er vægast sagt ákaflega
erfitt að ætlast til þess af eigin-
konu að láta sér lynda hlutskipti
óiaunaðrar vinnukonu. Er ég mjög
fjarri því að gifta mig aftur í bráð.
HANIN- Frh. af bls. 31
beinum allra eiginkvenna. Það eru
áhugamál mannsins. Hverjum
manni væri hollast að láta af öll-
um áhugamálum daginn sem hann
gengur í heilagt hjónaband. Konur
eru nefnilega afbrýðisamari út í
áhugamál manna sinna en þótt
þeir litu aðrar konur hýru auga.
Ég tala af reynslu. Tónlistin hefur
átt hug minn allan frá því ég man
eftir og um skeið dreymdi mig um
að verða tónlistarmaður. En ég
fékk ágætt tækifæri til að æfa
mig á hljóðfæri í samkomuhúsi
einu hér I bæ frá kl. 8—10 á
hverju kvöldi. Konan mín bar ekk-
ert skyn á þetta' áhugamál mitt
og sýndi mér fullkomið skilnings-
leysi. Hún hataði hljóðfærið meir
en hún hefði hatað konu sem ég
hefði haldið framhjá með. Kannski
liggur það i því að hún hefur
talið sig samkeppnisfæra við aðra
lionu en stóð varnarlaus gagnvart
hljóðfærinu.
— Annars reyndist ég aldrei
konu minni ótrúr þessi þrjú ár
sem við vorum gift. Og hún hélt
tryggð við mig, ekki veit ég betur.
En ég finn það á mér að ég hefði
fyrr eða síðar farið að líta i kring-
um mig. Andrúmsloftið var orðið
þannig.' Ég held að konur séu
stoltar af þvi undirniðri að eiga
eiginmenn sem halda framhjá.
Það sýnir þeim að maðut'inn þeirra
er eftirsóttur, að þær eru ekki
einar um þá skoðun að hann sé
eítirsóknarverður. Og það er ann-
að' í þessu: konur verða að hafa
einhverja átyllu til að ná sér niði'i
á. mönnum sínum, láta þá finna
fyrir því að þeir séu óttalegii'
ræflar en þær séu flekklausir
englar.
— Það skilur enginn við konu
sína að gamni sínu. Þó menn hafi
búið við vansælu í hjónabandi
skyldi enginn halda að það sé
neitt sældarbrauð að losna úr
klafanum og því síður skyldu
menn halda að þeir séu frjálsir
eftir á. T. d. eru það börnin. Það
er mikið vandamál. Fyrstu tvö
árin eignuðumst við ekkert barn.
Konan mín var haldin sjúkleika
sem orsakaði það. Hún gekk undir
uppskurð fyrir mína áeggjan og
eftir það eignuðumst við barn. 1
þann' mund sem við vorum að
skilja ól hún mér annað barnið.
Þá var eídra barnið komið á þann
aldur að mér var farið að þykja
undurvænt um það, og vildi helzt
ekki af því sjá. Ég átti þvi tveggja
kosta völ og var hvorugur góður.
Annar var sá að við héldum áfram
ástlausu hjónabandi til þess að
vernda börnin. Hinn kosturinn
var sá að slíta sambúðinni og þá
yrði ég urn leið að sjá af barninu.
Eftir mikla ihugun tók ég seinni
kostinn, þó börnin yrðu þá alin
upp á' flækingi að mestu, föður-
laus og yrðu að hlíta þeim örlög-
um sem börn skilinna hjóna hljóta
óhjákvæmilega. Ég vildi það held-
•ur en börnin yrðu alin upp í
hjónabandi sem í raun og veru
var ekkert hjónaband, þau hlutu
að finna til þess þegar þau yxu
upp að sambúð foreldranna var
ekkert annað en leiksýning,
blekking.
— Það skyldi enginn ætla að
ánægjulegt sé að skilja við konu
sína. Það gera menn ekki fyrr en
öll sund eru lokuð. Menn verða
rótlausir eftir á, þeim leiðist. Ég
hef fundið til þess hvað það er
ömurlegt að koma í bæinn úr
löngum og erfiðum ferðalögum
fyrir vinnuveitendur mína og
eiga ekki í neitt hús að venda
nema þá kannski Borgarbarinn.
Og það er blekking ef menn
halda að það sé frelsi að skilja.
Menn eru einmitt settir undir
smásjá þá fyrst og mega sig
hvergi hreyfa. Það er litið á mann
sem grimmdarsegg, þrjót og bófa.
Mönnum er veitt miklu meiri at-
hygli ef þeir t. d. láta sjá sig með
kvenmanni.
- - En er ekki giftum mönnum
veitt enn meiri athygli ef þannig
stendur á?
— Nei, það láir þeim enginn!
FORD
er alltaf fremstur
Undanfarin ár hafa ensku Ford-verksmiðjurnar sent bifreiðar
sínar í fjölda keppna í öllum heimsálfum og sigrað í flestum
þeirra. Stærsti sigurinn í ár var í Monte Carlo, er Zephyr, sem
ekið var af dönskum manni, kom fyrstur í mark, og nú fyrir
skemmstu tóku 14 Fordbeifreiðir af Zephyr-gerð þátt i Safari
lteppninni i Afriku, sem er 3000 mílur, og komu allar í mark.
1 Safari keppninni tóku þátt 96 bifreiðir af 14 gerðum, én að-
eins 47 luku henni. Ford var í fimm fyrstu sætunum.
Sem dæmi um vinsældir ensku Ford-bifreiðanna í Bandaríkj-
unum í dag, þá má geta þess, að innflutningur þeirra hefur
aukizt um 400%.
Það er því engurn vafa bundið, að framleiðsla ensku Ford-
verksmiðjanna er sérlega vönduð og vekur hvarvetna athygfi
fyrir ytra útlit, sem er mjög fallegt.
Upplýsingar um verð og afgreiðslutíma gefur:
Laugaveg 168—170 — Reykjavík — Sími: 24466 (5 linur)
Véla- og plötusmiðjan
ATLI H.F.
Símar: Smiðjan 1387. Forstjórinn heima 1663.
Strandgötu 61 og Sjávargötu. AKUREYKI
Framkvæmum:
Allskonar vélaviðgerðir.
Eldsmíði og rennismíði.
Plötu og ketilsmíði.
Rafsuða.
Smíðum hringnótabáta úr stáli og bobbinga upp í 20" stœrð.
— GÓÐ VINNA — FLJÖT AFGREIÐSLA -£
VIKAN
35