Vikan - 11.12.1958, Blaðsíða 27

Þáttur þessi verður fremur sundur-
laust rabb um íslenzk frímerki, bæði
veldur því fjarvera úr bænum og
tímaskortur hjá þeim, sem þáttinn
ritar.
Þáttur sá, sem áður birtist, kom
nokkrum góðum gæðamönnum til að
hella úr skálum ímyndaðrar reiði yfir
blaðið. Það skal tekið fram, að þátt-
urinn er ekki ritaður á blaðinu, þótt
það hljóti hins vegar hins vegar að
bera ábyrgð á honum. Einir þrir
ágætir frímerkjakaupmenn héldu
vera átt við sig, þegar sagt var að
ein verzlun væri annarri verri. Kom
það dálítið undarlega út og gefur eitt-
hvað skemmtilegt til kynna. Nóg um
það.
Annars er varla hægt að láta svo
skilið við þá, sem verzla með frí-
merki hér innanlands án þess að
minnast á fáein dæmi um vinnubrögð
þeirra. Hér í bænum er t. d. maður,
sem verzlað hefur með íslenzk frí-
merki um árabil. Siðustu vikurnar
hefur gengið í gildi hjá honum ný
verðskrá, sem er vægast sagt all
furðuleg. Hann verðleggur frimerkin
þannig, að hann hefur til hliðsjón-
ar tvo verðlista, AFA og Islenzk frí-
merki. Sé verðið í danska listanum
hærra, selur hann eftir honum, ann-
ars islenzka listanum. Er oft gam-
an að fylgjast með skemmtilegu lát-
bragði kaupmannsins, þegar hann
fálmar i listum sinum eftir hæstu
finnanlegu verði. Þá er skaplegra
að selja eftir einum lista í senn, þótt
hann sé ef til vill ekki sem ábyggi-
legastur, eða sínu eigin höfði, eins
og sumir gera, með nokkuð misjöfn-
um árangri.
Margt skemmtilegt ber við á langri
leið. Sá, sem þetta ritar, var í sum-
ar staddur suður á Italíu. Þá varð
honum gengið inn i frímerkjaverzl-
un eina og spurði um íslenzk frí-
merki. Allgott úrval var á boðstól-
um og meira að segja einn skilding-
ur, 8 sk. brúnt. Hafði það verið
stimplað með hinum fræga Hraun-
gerðisstimpli. Aðgætti ég merkið bet-
ur og sá þá, að vatnsmerkið vantaði
í það og tökkun var mjög ábóta-
vant. Þar var bersýnilega komin ein
hinna fjölmörgu falsana á íslenzk-
um frímerkjum, og heldur lélega gerð.
Leiddi ég frímerkjakaupmanninn í
allan sannleika um frimerkið og fékk
að svo i uppbót á önnur merki.
þröngri götu i Róm var gott úrval
af öfugum yfirprentunum á „I
GXLDI" merkin. Braskari í Paris
átti öll íslenzku skildingafrímerkin,
tökkuð og ótökkuð til sölu fyrir
litinn pening. öll fölsuð en þó mjög
vandlega. Þetta var lítil og afskekkt
verzlun og var oftast lokuð.
Fræg að endemum er útgáfa Al-
þingishátíðarfrímerkjanna 1930. Is-
landsvinafélagið í Vínarborg bauðst
tii að láta sjá um prentun og útgáfu
merkjanna á eigin kostnað. Þessu
tilboði var tekið með þökkum, þótt
Póststjórnin mælti eindregið á móti
því. Merkin voru svo prentuð í Vín,
tilskilið upplag sent til Islands og
allt virtist í himnalagi. Samtímis
þessu streymdu svo Alþingshátíðar-
frímerkin á Evrópumarkaðinn og
allskonar afbrigði, ótökkuð, gegnum-
stungin, rangtökkuð, tvöfaldar yfir-
prentanir og mörg fleiri afbrigði.
lslands„vina“félagið hafði þá haldið
áfram prentuninni eftir að lokið var
við hið tilskilda magn, sem Islending-
ar fengu. Vegna þessa hafa frímerk-
in aldrei komizt í það verð, sem
eðlilegt hlýtur að teljast, ef miðað
er við upplag þeirra, eins og það
var gefið upp af opinberum aðiljum.
Flugfrímerkin voru hins vegar prent-
uð í Englandi og þess vegna hafa þau
komizt nokkurn veginn í rétt verð.
1 tilefni af Alþingishátíðinni voru
útbúin 5 albúm, sem höfðu inni að
halda allar reynsluprentanir og upp-
köst að teikningum á merkjunum,
auk þess, sem límd voru í þau 9
sett af öllum merkjunum, þjónustu
og almennu. Þessi albúm voru sér-
staklega smekkleg og vel frá þeim
gengið. Eitt fékk formaður hátíðar-
nefndar, annað bæjarfógetinn í
Reykjavík, hið þriðja forseti Alþingr
is og tvö voru gefin einhverjum hátt-
settum embættismönnum. Eitt þess-
ara albúma var fyrir skemmstu til
sölu og var selt fyrir hlægilega lágt
verð. Sá, sem keypti seldi það síðan
til Ameríku fyrir ofsaverð, enda er
þetta einstakt fágæti, þegar þess er
gætt, hversu fá albúmin voru og flest
í opinberri eign. 1 albúminu voru alls
konar prentanir, sem aldrei voru
gefnar út, litarprufur og margs kon-
ar önnur gildi.
Einkennilegt er, hversu hjálpar- og
líknarfrímerki seljast illa hér
á landi. Frímerkin frá 1933 hafa
aldrei komizt í verð og voru í gildi
þar til fyrir skömmu. Hjálparsettið
frá 1949 hefur selzt ótrúlega illa og
loks eru Skálholtsfrímerkin, sem fá-
ir virðast vilja nota á bréf. Eina
settið, sem sennilega kemst í verð er
Hollandshjálpin, sem var mjög stutt
í umferð og því lítið til af henni
stimplaðri.
Félag frímerkjasafnara heldur
fundi reglulega. Oft eru skiptifundir
og koma menn þá með þau merki,
sem þeir hafa aflögu og fá í staðinn
önnur.
Tímaritið „Frímerki" er ný-
komið út og er að vanda mjög fjöl-
breytt að efni. Er viðleitni útgefenda
mjög lofsverð og gegnir furðu, að
ekki skuli fyrir löngu hafin útgáfa
á slíku riti.
Nýr frímerkjakaupmaður hefur
bætzt stéttinni. Um daginn hafði hann
tveggja krónu merki Þjónustu Frið-
rik VIII. til sölu á kr. 10, með punkti!
Hinsvegar selur hann 20 aura brúnt
notað merki af Chr. X. á 7,50 kr.
Leyfi ég mér að bjóða hann velkom-
inn til samstarfs við íslenzka frí-
merkjasafnara!
Sextíu aurarnir í Atvinnuvegasett-
inu halda áfram að hækka. Enda er
það engin furða, þar sem þeir voru
eina merkið, sem ekki var endur-
prentað. Nú er varla hægt að fá
þetta 6 ára gamla merki fyrir minna
en 10 krónur. Nýlega voru 90 aur-
arnir í sama setti prentaðir aftur.
Þetta minnir á 15 aurana í Fossa-
settinu, sem voru prentaðir aftur.
Hafði megnið af því merki verið
keypt upp af tveim eða þrem mæt-
um mönnum, og tók þá Póststjórnin
rögg á sig og lét endurprenta hjá
hinni vandvirku prentsmiðju Thom-
as de la Rue. En blái liturinn varð
bara töluvert frábrugðinn fyrra
merkinu, svo að það heldur fyllilega
sínu verði. Annars komast svona
merki aldrei í neitt ofsaverð. Hljóta
alltaf að verða pakkavara.
Almenna
bókafélagið
I
félag allra
Islendinga
I
I
VIKAN