Vikan - 18.12.1958, Blaðsíða 24

Ullarbuxur á börn
Efni: mjúkt babygarn eða ullar-
garn, 3 eða 4-þætt, ca. 50—75 g.
Prjónar númer 2V2l 3, 3V2 og 4%.
Afturstykki:
Gefnar eru upp 3 tölur og getur
fóik hagað stærðinni eftir þeim.
Pitjið 20—16—
3—4—4 Vi og prjónið 5*4 sm slétt
prjón. Endið á brugðnum prjóni. Auk-
ið nú út i byrjun og enda næsta
prjóns og síðan samtals 8—8—6
sinnum. Fitjið nú 26—24—15 lykkj-
ur upp í byrjun næstu tveggja prjóna.
Nú eiga að vera 88—80—62 lykkjur
12 upp á prjóna
númer 3—3—4%
og prjónið slétt
prjón. Aukið út í
byrjun og enda
hvers prjóns þar til
38—80—62 lykkjur
eru á prjóninum.
Prjónið 2 senti-
metra án aukn-
ingar. Endið á
brugðnum prjón.
Pækkið um eina
lykkju í byrjun og
enda næsta prjóns
(tvær teknar sam-
an, EKKI, fellt af)
og síðan á 6—4—
4 hyerjum prjón
þar til eftir eru 80—72—54 lykkjur.
Prjónið áfram þar til stykkið er 21
;senti!neter, Endið á brugðnum prjón.
Gerið nu eftirfarandi:
1. og 2. prjónn: prjónið að síð-
ustu 4. snú.
Haldið þannig áfram, prjónið 4
lykkjum. minna á hverjum prjóni
þar til 24—20—16 lykkjur eru eftir
á miðjunni. Skiptið um prjóna og
notið 2%—2%—3V2 og prjónað 1%
sm, 1 rétt, 1 br. Prjónið allar lykkj-
urnar.
Næsti pr. x 1 r, 1 br, slá uppá, 2
br. saman, haldið áfram frá x til
loka prjónsins. Prjónið aftur 1%
sentimetra, 1 r, 1 br. Fellið af.
Framstykki.
Pitjið 20—16—12 sm upp á prjóna
á prjóninum. Prjónið 2 sm slétt.
Endið á brugðnum prjóni. Fækkið
um eina lykkju í byrjun og enda
næsta prjóns og síðan 6.—4.—4.
hvers prjóns, samtals 4 sinnum.
Prjónið þar til stykkið er 21 senti-
metir. Skiptið um prjóna, notið nú
númer 2 V2,—2V2—3% og prjónið
„syroffið" eins og lýst er á bakstykk-
inu.
ATHS. Pressið stykktn á röngunni
með heitu járni, en pressið ekki
stroffin. Saumið buxurnar saman.
Snúið réttunni upp og prjónið með
pr. númer 2Vá—2%—3% 88—80—62
lykkjur meðfram opunum á skálmum.
Prjónið 2 sentimetra, 1 r, 1 br. Pell-
ið af. Snúið band og þræðis í götin á
stroffinu. Pressið buxurnar aftur.
Smekklegir smápúðar
Það er auðveldara en mann skyldi
gruna, að sauma þessa ljómandi
fallegu púða og þeir væru sjálfsagt
velþegnar jólagjafir.
Lítum fyrst á þrihyrnda púðann.
Hann er saumaður með kontorsting
og flatsaum og mjög fljótgerður.
Auðvelt er að teikna sjálf á hann, til
að gera strikin er ágætt að nota
reglustiku. Púðinn er 50 sm á lengd
og styttri hliðarnar eru 43 sm. Bezt
fer á að hafa efnið rautt eða svart
cg saumaður með hvítu garní. Dúsk-
arnir eru búnir til úr sams konar
garni og notað er til sauma. Svo er
það hjartapúðinn. Efnið er þá vita-
skuld rautt og örin er saumuð með
hvítu garni. örin er fyllt upp með
keðjuspori eða kontórsting. Púðinn
er 53 sm. á lengd.
Við sem vinnum eldhússtörfin
Þessi mynd ætti raunaor fremur heima á eldiiússíðunni, en kemur vonandi
í sama stað niður þótt við birtum hana hér. Itarlmaðurinn á myndiimi heitir
J6n Magnússon og er ekki nema 8 mánaða gamall. Hann afsannar rælcilegu
þá kenningu kvenþjóðarinnar að karlmenn skirrist við að lijáljia til við
uppþvottinn. — (Ljósm. — Magnús Marteinsson).
Hún elskaði Georg Brandes
Framhdld af bls. S3.
hennf sjálfri, að henni fannst hún
skyndilega leyst undan töfravaldi
hans. E. t. v. var það ósjálfráður
ótti við hið gefna loforð. Því er lýst
í dagbókinni. En það er einnig Ijóst,
að það var aðeins um stundarsakir.
„1 dag [15. nóvember], gekk ég
heimleiðis til að borða miðdegisverð
minn ein á Dagmar. Þegar ég kom á
torgið, sló á móti mér birtunni frá
gasljóskerum og rauðum járnbraut-
armerkjum um bláan, — albláan
frosthimin, og hér og þar skein
stjarna á hinum dökka, blákalda
himni,
Eg veit ekki, hvað það var, sem
greip mig. Það var eins og ég hefði
fengið skyndilegan bata við sjúkdómi
á yfirnáttúrlegan hátt eða fengið
sjónina eftir að hafa verið blind
lengi. Það var svo fallegt, þetta allt,
sem ég vildi frá, það var eins og and-
ardrátturinn yrði nýr, með nýju lofti
og lungum. Það varð svo rúmgott
í kringum mig. Mér fannst ég vera
frjáls manneskja.
Já, frjáls, það var orðið. Hin berg-
numda sá haf og land og loft og
ljós aftur. Ég var frjáls. En hvern-
ig skeði það? Hver var ástæðan til
þessar breytingar? Mér varð hún
ljós núna fyrst, en hún hlýtur að hafa
verið til áður.
Meðvitund mín fór að þurrka stír-
urnar úr augunum og leita að hin-
um duldu orsökum. Hvenær hafði
byltingin átt sér stað ? Ég hafði
verið frjáls og róleg allan daginn:
Ég hafði sofið lengur og dýpra en
venjulega, þannig að —.
Ó!
Ég hafði séð hann með konu slnni.
Nú mundi ég eftir tilfinningum mín-
um i leikhúsinu í gærkvöldi.
Það var þar.
Hann og kona hans sátu á sama
bekk, og brostu til hvors annars, —
spjölluðu saman. Venjuleg kona. Al-
vanalega laglegt andlit og sérstak-
lega fallegt hár, þykkt og stórbylgj-
að.
Alvanalegt — alvanalegt! Og hann
venjulegur eiginmaður. Töfraljóminn
var horfinn.
Hinn 18. nóvember.
Já, hann var það. En fyrir fullt
og allt? Ég veit það ekki. Ég hef
viðbjóð á sambandi okkar, en ég veit
ekki, hvort ég muni hafa mátt til
að slíta því öðruvísi en með dauðan-
um. Allur sá ylur, sem ég á, er um-
vafinn tilfinningunni um hann. Þegar
bandið, sem tengir okkur, hefur ver-
ið skorið sundur, þá er eins og allur
heimurinn væri auður og tómur. Þá
er ekkert til, ekkert, sem ég kæri
mig um.
Já', ég vil deyja.
Af hverju ætti ég að berjast til
þrautar fyrri lífi, sem er jafnauð-
virðilegt og fátæklegt og mitt? Þeg-
ar peningarnir eru búnir og starfs-
kraftarnir þrotnir, þá legg ég mig
til svefnsins langa.
Ég sakna einskis, því að ég var
aðeins kona, það er verra en úrhrak.
Og ég óttast ekkert, úr því að það
getur gerzt svo fljótt núna, og kval-
irnar verða ekki of miklar.
Ég er róleg, og ég ætla að reyna að
vinna. Ég vildi skrifa eitthvað satt
og einlægt, áður en ég fer. Ég vil
ekki hverfa jafn gjörsamlega og
frostrósir á glugga.
24
VIKAN