Vikan - 10.12.1959, Síða 3

jJlisiiotkuii a lólahátíðiniii
tíeyring. Sem sagl, spurningunni er hér
meO komiö á framfœri og einseyringasláttu•
mönnum boðið rúm til andsvara.
Rey kinga-antab us ?
Iíæra Vika.
Víst getur þú nú ekki sagt mér, hvort það sé
satt, sem ég hef heyrt, að til séu einhverjar
töflur, sem hafi þau
áhrif, að maður fái
andstyggð á því að
reykja, ef maður tek-
ur þær inn, og eins
hvort ekki sé hægt
að fá þær öðruvísi
en út á lyfseðil.
Með beztu kveðjum.
Lási.
Því miöur, Lási
minn. þá veit ég ekki
til, aö þessar töflur
séu fáanlegar. Fyrir
alllöngu las ég um
þaö í þýzku blaöi, aö
tekizt heföi aö fram-
leiöa töflur, er heföu
þau áhrif, aö þeir,
sem væru aö venja sig af reykingum, fyndu
síöur til óþœginda. Hvort þær liafa reynzt
eins vel og gefiö var í skyn, veit ég hins vegar
ekki, ekki heldur hvort þœr eru fáanlegar hér.
Bn eitt ráölegg ég þér, eins og öllum, sem telja
sig þurfa á einhverjum töflum eöa öörum lyfj-
um aö lialda, aö leita álltaf ráöa lœknis í því
efni og hlíta þeim. Þaö margborgar sig.
Ekki er ráð, nema ...
Kæra Vika.
Ekki veit ég, hvort þú hefur veitt því eftir-
tekt, að jólaútstillingar verzlana í Reykjavik
hófust hinn 1. nóv. i ár, — með öðrum orð-
um — tæpum tveim mánuðum fyrir jól. Haldi
jjannig áfram, verður þess ekki langt að biða,
að jólaútstillingar hefjist um réttaleytið. Mikið
eiga kaupsýslumenn hátið þeirri upp að unna,
en annað mál er svo það, hvort þeir, sem há-
tiðarinnar vilja njóta i orðsins fyllstu og sönn-
ustu merkingu með sér og sinum, eiga kaup-
mönnunum mikið upp að unna í þvi efni.
Sönnunin er sú, ef við viljum horfast i
augu við staðreyndirnar, að jólin eru orðin
flestum þeim fjölskyldumönnum, sem ekki hafa
þvi meiri peningaráð, jafnvel á nútímamæli-
kvarða, hreinasta áhyggjuefni -— að ég ekki segi
kvalræði. Það mun þó ekki vera ætlunin með
þeirri hátið. En að svo er komið, eigum við
mestmegnis upp á kaupmennina, sem gert hafa
jólin, eða öllu heldur vikurnar fyrir jól, að
sinni fjárplógsvertið, ef svo mætti að orði kom-
ast. Þvi er það, að nú kviða flestir jólunum,
þeir sem komnir eru til ára og ábyrgðar.
Fjölskyldufaðir.
Þetta er hverju oröi sannara, Þótt vitanlega
megi alltaf segja sem svo, aö þaö sé fólkinu
sjálfu að kenna, að láta fara þannig með
sig. Ég er alls ekki frá þvi, aö setja beri
einhver lagaákvæði um það, hvenær jólaút-
stillingar og jólaauglýsingar megi hefjast,
og allt þaö kapphlaup, sem þessu er sam-
fara. Víst er að minnsta kosti um það, að
mesti helgiblærinn mun farinn af jólahátið-
inni i hugum margra, eftir aö jólaauglýs-
ingarnar hafa glumið látlaust í eyrum eða
blasað við augum allt að því tvo mánuði,
áður en sjálf hátiöin hefst. Þar er áreiö-
unlega um grófa misnotkun á orði og hug-
taki aö rœða, að ekki sé meira sagt, og er
þá ekki athnguð nema ein hlið málsins.
Þess skal getið, að Vikunni hafa borizt nokk-
ur bréf, þar sem það er vítt, hve kaup-
sýslumenn geri sér mjög far um að skír-
Framhald á bls. 37.
dzn
Útgefandi: VIIÍAN H.F.
RITSTJÓRI:
Gísli Sigurðsson (ábm.)
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Ásbjörn Magnússon
FRAMKVÆMDASTJÓRI:
Hilmar A. Kristjánsson
Verð í lausasölu kr. 10. Áskriftarverð kr.
216.00 fyrir hálft árið, greiðist fyrirfram.
Ritstjórn og auglýsingar:
Skipholt 33.
Simar: 35320, 35321, 35322.
Pósthólf 149.
Afgreiðsla og dreifing:
Blaðadreifing, Miklubraut 15, sími 15017
Prentun: Hilmir h.f.
Myndamót: Myndamót h.f.
"" ' ..... ............... I M I
FORSlÐAN
Þiö hafiö auövitaö
séö þaö á forsíöunni, aö
nú vœri jóla-VIKAN
komin út. Jólasvein-
arnir eiga annars aö
minna á þaö, aö á bls.
If—5 er jólagetraun Vik-
unnar og góöum verö-
launum heitiö. ÞaÖ eru
nefnilega jólasveinar,
sem þiö eigiö aö þekkja
og þaö veröur væntan-
lega auövelt.
*

PLÖTUR
allar þykktir.
H LÝPLAST
EINANGRUN
FYRIR KVOÐA