Vikan - 10.12.1959, Blaðsíða 22

INU SINNI var karl og kerling. Þau bjuggu í koti
sínu, skammt frá sjó, en langt frá öllum ann-
arra manna byggðum. Þau áttu sér þrjár dætur,
sem hétu: Ingibjörg, sú elzta, Sigríður, sú næsla,
og Helga, sú yngsta. Voru eldri dæturnar í
allra mesta uppáhaldi, en Helga var höfð út
undan, og var hún þó í öllu frcmur en systur
hennar. Helgu var ekki trúað fyrir nokkrum
hlut, því hún átti ekki að vera til ncins nýt, og
var hún liöfð til þess að stjana undir öllu
hinu hyskinu.
Einu sinni vildi svo til, að eldurinn i kotinu slokknaði, en
5S=?=5i=
*
Sagan af
Helgu Karlsdóttur
Ævintýri úr íslenzkum þjóðsögum.
langt var að sækja eld. Var þá Ingibjörg send á stað eftir eldL
Ilún fór. Gekk liún þá fram hjá hól einum og heyrði, að inni
í honum var sagt:
„Hvort viltu heldur eiga mig með þér eða móti?“
Ingibjörg hélt, að þetta væri talað til sin, og sagði, að sér
stæði öldungis á sama, livort væri.
Hélt hún svo lengi áfram, þangað til hún kom að helli
einum. Þar sá hún nógan eld. Ketill stóð á hlóðum, og var
kjöt í honum og ekki fullsoðið. Hún sá þar og kökur óbakaðar
í trogi rétt lijá hlóðunum. En engan mann sá hún i hellinum
og ckkert lifandi kvikindi.
Ingihjörg var nú orðin æði matlystug eftir ganginn, svo hún
kyndir sem mest má hún undir katlinum til að flýta suðunni
á kjötinu og bakar kökurnar. Eina bakar liún vel, lianda sjálfri
sér, en brenndi hinar, svo þær urðu óætar.
Síðan neytti hún matarins hæverskulaust.
Kom þá inn til hennar rakki ógurlega stór og flaðrar upp
á hana. En hún lemur hann og vill reka hann frá sér. Espast
þá rakkinn og bítur af henni aðra höndina.
Framhald í nœsta blaOi.
BARNAGAMAN
•*
eitir
ilmurinn er indæll
og bragðið
.Jdhnson & Kaaber
t
Heiniogert
jólashraut
Hríslan á myndinni er gerð þannig, að henni er dýft
niður í gips og síðan látið harðna, það sem tollir
utan á henni, og svo er henni stungið niður í
stéttina, sem er mótuð úr gipsi. Einnig má
nota plast-einangrunarefni í stéttina.
Fuglinn er búinn til úr greniköngl-
um, vængirnir og stélið klippt
út úr pappa og málað í
sterkum Iitum. Höfuðið er tálg-
að úr korktappa. I augun eru
notaðir títuprjónar með svört-
um haus. Gleymið ekki að mála
nefið. í fætur má nota hárnæl-
ur og beygja þær utan um
greinarnar.
Hdlfur
mdnuður tíl jóla
Það er svei mér tími til þess kominn
að fara að huga að jólaskreytingu, — taka fram
kassana með gamla skrautinu og athuga
hvort það hefur ekki gengið úr sér.
Svo er nú aldrei úr vegi að búa til
nýtt, og það er ótrúlegt, hvað
hægt er að búa til skemmtilega
hluti ef áhuginn er
fyrir hendi.
Ef ykkur langar í jólarefil meö svolitiö ný-
tizkulegu sniöi, þá er 'hér mynd af einum slíkum,
sem er auk hess mjög auövelt aö útbúa. Þaö, sem
til þarf, er fyrst og fremst efniö í sjálfan refil-
inn, og er fallegast aö liafa þaö í sterkum lit,
t. d. rautt, blátt eöa grœnt. Svo eru rœmurnar,
sem sjást á myndinni, þær eru livítar og svartar.
Rœmurnar er hægt aö leggja á ótal vegu og búa
þannig sjálf til mynztriö. Meö þvi aö hafa mis-
munandi grunnliti og breyta um mynztur á hverj-
um lit, má fá ólíkustu dúka út úr þessu.
Er hann ckki uppi á lofti rokkur-
inn hennar ömmu ? Jú, — og löngu
hætt að nota hann. Nú er tilvalið
að taka af honum hjólið og hengja
það upp eins og myndin sýnir, raða
kertum ofan á hjólið, en neðan í það
má hengja alls konar jólaskraut.
Varið ykkur á hálskvillum
Læknirinn minn segir:
Vægur hálskvilli er oft og tíð-
um alvarlegri en margur liyggur.
Að visu er það ekki orðið eins
algengt nú og áður var, að
barn -með slíkan kvilla sé látið
skola hálsinn, áður en það fer að
sofa, og síðan látið fara í skól-
ann aftur að morgni. Oft fer þá
svo, að þessi hörn bólgna í
andliti eftir viku til hálfan mán-
uð, fá óþægindi í nýrun og enn
alvarlegri sjúkdómseinkenni, ef
ekkert er að gert. Slíkir nýrna-
kvillar geta verið mjög vægir og
batnað fljótlega án nokkurra eft-
irkasta, en þeir geta líka orðið
upphaf að ævilöngum nýrnasjúk-
dómum, sem haft geta alvarleg-
ar afleiðingar fyrir æðakerfi og
hjarta.
Gerum aftur á móti ráð fyrir,
að einhverjum húsráðum sé beitt
gegn hálsbólgunni og svo sé að
sjá sem hún hverfi, áður en langt
um liður. En eftir svo sem viku
slær sjúklingnum skyndilega nið-
ur • aftur og fær háan sótthita,
roða og bólgu um aðalliðamót:
axlir, mjaðmir, hné, olnboga,
öklaliði og úlnliði. Bólgan „flakk
ar á milli“ liðamótanna, og fylg-
ir henni kalda og sótthiti sitt á
hvað og á stundum húðþrymlar.
Þarna er sem sé liðagiktin óve-
fengjanlega á ferðinni.
Þrálát bólga
Þá er það þráláta hálsbólgan,
sem eykst alltaf aftur, um leið og
úr henni dregur, og virðist engan
endi taka, unz hún verður svo
hvimleið, að viðkomandi sér ekki
annað fært en leita læknis. Og
þá kemur i ljós, að hálskirtlarnir
eru alvarlega sýktir. Flestir
kenna svo hálskirtlunum um
bólguna. Þcir eru þó ekki nema
hluti af þeim holdvef, sem sýkzt
getur vegna smitunar um mupn
og nef. Menn geta meira að segja
fengið hastarlega hálsbólgu, þótt
búið sé að taka úr þeim hálskirtl-
ana. Bólga í koki og kverkum or-
sakast oftast af hinum algenga
heiðgula streptokokk-sýkli, og sé
aðeins um bólgu í koki að ræða,
batnar hún skjótt og eftirkasta-
laust. En bólgni kokið hvað eft-
ir annað, getur farið svo, að
kirtlarnir sýkist og eftir það legg-
Framhald á bls. 36.
VIKAN
23