Vikan - 21.01.1960, Side 28

6 H 38
— Má ég ekki bíða með að borga
yður, þangað til ég er búinn að
græða þessa upphæð sem þér
spáið.
— Mér þykir það leitt, herra, en
ég var bara að hreinsa byssuna.
— Ég þekki því miður engan hér
í nágrenninu ncma tengdamóður
mína — hún býr steinsnar héðan.
Ef það er einhver hér, sem á
hundinn hér úti á veggnum, þá
vil ég mæta þeim náunga með
skammbyssu kl. 6 í fyrramálið.
ONASSIS
Framhald af bls. 25.
leiðast. Á afturþiljum er svæði,
þar sem 50 pör geta stigið dans
við hljóðfæraleik 25 manna dans-
hljómsveitar. Danssvæði þessu má
breyta á fáum sekúndum i sund-
laug, þar sem vatnið er lýst upp
af hverfiljóskösturum, síbreytileg-
um að lit. Loftræsingin í öllum
vistarverum um borð er sjálfvirk.
Þar eru þrettán gestalierbergi,
vitanlega hvert um sig með sér-
stökum baðklefa.
í skenkiborðinu í vinsalnum er
litlum eftirlíkinguin skipa aí ýms-
am gerðum komið fyrir á sæ-
grænni málmþynnu undir g:eri, og
sigla þau þar fram og aftiu’ fyrir
segulmagni. Og á miðju liafi siglir
Örkin hans Nóa, og á borð hennar
cr letrað: Nói, — fyrsti útgerðar-
maður, sem sögur fara af.
Þegar Onassis lítur Örk þessa, á
hann það til að varpa þungt önd-
inni: — Já, ef maður hefði sömu
aðstöðu til einokunar og Iiann Nói
karlinn . . .
Hástólarnir við skenkiborðið eru
dregnir hvítri hvalplötu, en fætur
þeirra úr renndu fílabeini. Á ein-
um vegg vinstofunnar er sjókort
mikið, og má jjar sjá, hvar hvert
skip í hvalveiðiflota Onassis er
statt hverju sinni. Hann á nefni-
lega stærsta og fullkomnasta hval-
veiðiflota i heimi. Á öðrum vegg
er svo annað sjókort, þar sem sjá
má, hvar hvert skip í oliu- og vöru-
flutningaflota hans er statt. Hefur
Onassis þar farið að dæmi aðmir-
ála, sem fylgjast vilja með ferð-
um striðsskipa sinna.
Það má með sanni segja, að allt
um borð í skemmtisnekkju þessari
beri þvi ljóst vitni, hvað menn geta
veitt sér, þegar þeir telja auð sinn í
milljörðum. Sjúkrahús með nýtizku
skurðstofu, tvö fræg málverk eftir
meistarann EI Creco, tvö eldhús,
búin öllum fullkomnustu raftækj-
um, skrifstofa með opnum arni,
glæsileg salarkynni, búin dýrum
húsgögnum frá því á seytjándu
öld, gullhúðaðir vatnskranarnir í
baðherbergjunum, auk þess Búddha-
líkneski úr jaðe-steini, prýtt rúbin-
um, sem ekki verður metið til fjár,
enda aðein» tvö svipuð til í heim-
inum, og á Bretaarottning annað,
cn Aga Khan hitt. En þaö er eins
og Búddha sjálfur sagði: Lifið er
sinum örðugleikum bundið. — Og
jafnvel peningarnir geta ekki breytt
þeirri staðreynd.
Onassis hefur ekki heldur farið
varhluta af örðugleikunum. Það
væri synd að segja, að hann nyti
yfirleitt miklar hylli eða að gott
orð færi af honum.
Það gerðist fyrir nokkrum ár-
um, að hann var dæmdur i sextíu
milljóna króna sekt fyrir að hafa
látið veiða hval innan landhelgis-
takmarka í Perú. Fyrst i stað leit
helzt út fyrir, að liann yrði að
punga út með allt að þriggja vikna
tekjur sinar til að ljúka sektinni.
En svo fór samt, að honum tókst
að græða á þessu eins og öðru.
Vátryggingafélagið mikla, LLoyds
í Lundúnum, varð ekki eingöngu
að láta sér lynda að greiða fyrir
hann sektina, heldur og tuttugu og
átta milljónir króna i skaðabætur
honum sjálfum til handa vegna
atvinnustöðvunar.
— Ég beið ekki neitt fjárhags-
legt tjón af þeim atburðum, sagði
Onassis þá á fundi við blaðamenn
— og brosti i kampinn.
Það var mjög um sama leyti, að
Bandaríkjastjórn höfðaði mál gegn
honum og krafði hann um fimm
hundruð milljónir króna, þar sem
liann liafði á ólöglegan hátt komizt
yfir nokkur af hinum svonefndu
„Liberty“-skipum rikisins. Var gerð
réttarsætt og fallizt á, að hann
greiddi aðeins tvö hundruð milljón-
ir, en kaupin gengju til baka og
yrðu umrædd skip aftur eign rik-
isins. Þessar tvö hundruð milljón-
ir voru þó i rauninni aðeins brot
af því, sem Onassis hafði grætt á
skipunum, — auk þess sem liann
stórgræddi á því að láta þau af
hendi, þar sem þessum bandarisku
„Liberty“-skipum verður nú ekki
siglt lengur nema með tapi. Talið
er, að Onassis hafi — að öllu frá-
dregnu — grætt að minnsta kosti
þrjátíu milljónir króna á hverju
þessara skipa, á meðan hann hafði
þau undir höndum.
Mestu orustu sína, — að minnsta
kosti fram að þessu, — liáði Onass-
is þó í janúarmánuðl árið 1954. Þá
undirritaði hann nefnilega ein-
hverja þá umfangsmestu viðskipta-
samninga, sem nokkur einstakling-
ur hefur staðið að. Með þeim hlaut
hann eða nýstofnað Saúdí-arabiskt
skipafélag, sem Onassis átti í raun-
inni sjálfur, einkarétt til flutninga
á allri oliu úr hinum auðugu lind-
um i Arabiu — um allan heim.
Þessir samningar urðu til þess, að
stjórnir annarra siglingaþjóðu báru
fram kröftugustu mótmæli, og loks
fór málið fyrir alþjóðadómstólinn i
Haag. En Onassis slapp skaðlaust
frá öllu saman, eins og hans er
vandi. ^
UæUulcgur
konum
Framh. af bls. 14.
Ég sé um mig sjálfur, sagði hann,
en jafnvel hann sjálfur virtist ekki
trúa því.
En þú mátt alls ekki fara fram úr,
sagði hún og geispaði mikinn. Leggðu
þig nú út af, og reyndu að sofna.
Rödd hennac var svo blið og ró-
andi, — já, ræstum svæfandi. Hægt
og hægt kom svefninn yfir hann,
Ijúfur og djúpur. Rétt áður en hann
leið inn i draumalandið, fannst hon-
um hann aftur orðinn lítill drengur
og móðir hans kæmi inn til að bjóða
honum góða nótt. og strjúka á hon-
um lokkana.
EGAR hann vaknaði aftur, fann
hann enn til þessarar dásam-
legu öryggiskenndar. Það var
eins og hann væri aftur orðinn tiu
ára snáði og þyrfti ekki að hafa á-
Eftir heita baðið, þegar öll öndunarop húðarinnar
eru opin, er gott að bera rækilega NIVEA-smyrsl
á allan líkamann og nudda síðan - jafnan í
óttina frd hjartanu-. pað örvar blóðrdsina, og
eucerítið í NIVEA-smyrslunum getur smogið inn
í húðina. Slíkt NIVEA-bað er undursamlega heil-
susamlegt fyrir unga og aldna.
VIK A N
28