Veðrið - 01.09.1972, Blaðsíða 25

an- og landnorðanstormar blása oft vikum saman hvíldarlaust inn eftir firðinum,
bæði sumar og vetur; fer það ei eftir árstíðaskiptum, helzt samt á haustum, en
eins verður það bæði vetur og sumar, þegar stirt árar.
Reynistaðar-prestakall, 1839. (Gisli Konráðsson).
í prestakalli þessu, einkum í Sæmundarhlíð, eru stórviðri ntest vestan og út-
sunnan, snjór og rigningar útnorðan, næðingasamast og frostharðast landnorðan.
Stilltust (er) austanátt, en eigi eru merki til veðurbreytinga lögð einn tíma
heldur en annan, nema livað oftast er norðannæðingasamast á vorum og tíðast
af þeirri átt rennidrif á vetrum.
Glaumbeejar- og Viðimýrarprestakall, 1839. (Gísii Konráðsson).
I öllu jjcssu prestakalli, einkum við fjallgarðinn, eru mest veður útsunnan og
vestan, en á landsunnan í Hólmi, rigninga- og snjóasamast útnorðan, stilltust
austanátt og þráviðrasömust; næðingasömust landnorðanátt og köldust, einkum
á vorum, og tíð rennidrif á vetrum í Hólmi'og á Eylendinu.
Mœlifells- og Reykjaprestakall, 1839. (Jón Konráðsson).
J allri Tungusveit, einkum með fjallgarðinum, koma mest veður, snjór og rign-
ing af suðvestri, en minnst af austri, en ekki á einum tíma framar en öðrum.
Yfir liöfuð jtykir sveit jx'ssi ekki framar öðrum svo snjóasöm að tiltökumál sé.
Austanátt er hér staðviðrasömust, sunnanátt hlýjust og þurrkasömust, landnyrð-
ingsátt köldust.
Goðdala- og Ábœjarprestakall, 1840 (Jón Benedilitsson).
Þegar á allt er litið, eru dalir jjessir teljandi með hinum veðursælli plássum, Jjó
eru veður af austri bráðust og hörðust í Austurdal, af vestri í Svartárdal, en af
suðri eða ]jó lieldur landsuðri hér í Vesturdalnum, sem er í miðju dalanna, og er
hann jjeirra veðursælastur.
Miklabœjarprestakall, 1840. (Jón Jónsson).
Ekki er mjög veðrasamt, en mest koma jjau frá austri og suðaustri og lielzt
á vetrum og haustin, en minnst fyrri partinn af sumrinu.
Flugumýrar- og Hofsstaðaprestakall, 1843. (Jón Halldórsson).
Tíð og skaðvænleg eru hér austanveður á öllum ársins tíntum; ekki má liér
rigningasamt kalla, en snjókoma mest landnorðan, jjó tíðara berangur, köldust
norðanátt, heitust landsunnan, austanvindar sterkastir á haustum.
Ripursókn, 1840. (Jón lleykjalin).
Veðrasamast af landsuðri og hlýjast, kaldast af norðri, úrfella- og snjóasamast
af útnorðri, af öðrum áttum þerrasamt.
VEÐRIÐ — 61