Veðrið - 01.09.1977, Blaðsíða 24

segja að nú væri ekki úr vegi að fá sér kaffisopa. Og börnin standa og horfa
stóreyg á pabba sinn, sem hefur þorað að vera úti í þessu óttalega veðri, sann-
færð um að þau eigi lang bugaðasta pabbann í sveitinni jafnvel á öflu landinu.
Menn drekka kaffið og segja frá hvernig þeir tókust á loft þegar þeir fóru fyrir
búshornið og aðgæta í laumi, livort konunni finnist ekki dálítið til um þetta
allt saman.
14. stig: Menn segja: — Jæja, ekki dugir þetta, setja upp húfuna og hverfa út
í rokið með þeirn formáfa, að þeir ætii að gæta að lwort eitthvað sé ekki ein-
Jtvers staðar að fjúka, eða hvort ekki þurfi að hjálpa einhverjum að binda eitt-
hvað niður.
15. stig: Það fer að dúra í. Veðrinu er að slota. Menn koma saman á ný í skjóli
og segja hver öðrum að Hann sé alveg áreiðanlega að lygna. Síðan fá menn sér
í nefið og segja: — Ég vissi það alltaf, að ekkert yrði úr þessu.
Hér hefur upp Kaldaslag:
Svífur yfir Dyrfjöllum drungalegt ský,
dúnalogn er ennþá en senn kemur vestanrok.
Veðurstofuspekingar spáð liafa því,
spurnaraugum gjóum við suðvestrið í.
Binda fasta traktora bændur inni á Svcit,
bátum tylla sjómenn á kaupfélagsins reit.
Aka nú frá vestri til austurs dökkir skýjabólstrar,
ekkert er verra en vestan-suðvestan rok.
Fyrsta þotan strýkur um strendur og fjöll,
jtað stendur varla lengi unz allt fer í háaloft.
Barómetið fellur heil ósköpin öll,
alls staðar er verið með bjástur og köll:
— Flýttu þér nú kona og hýstu hænurnar,
hlerana ég læt fyrir gluggarúðurnar. —
Æða nú úr vestri til austur dökkir skýjabólstrar,
ekkert er verra en vestan-suðvestan rok.
Vestanrokið komið i algleyming er.
Ósköp er að vita hve brakar í húsinu.
Nú er ég svo hræddur, að liriktir í mér.
Ég heyri hvernig tennurnar glamra í þér.
Svo hringi ég á bæi og glögg því geri skil,
að geysilegri bylja ég muni ei áður til.
Halló, halló, heyrðu mig, hefur annars nokkuð fokið?
Horngrýtis veðurlag er þetta vestanrok. —
60 — VEÐRIÐ