Vikan - 02.02.1961, Síða 22

Manni.
Þegar viO eigum leið um bæinn
hittum við oft einhvern ungling, sem
við förum að rabba við um daginn
og veginn. Þar sem blaðamenn þurfa
að fá sér kaffi eins og annað fólk,
en þeir oftast á ferðinni, sækja
þeir kaffihúsin af mikilli snilld. Og
gefst þá tækifæri til að kynnast ein-
hverjum nærstöddum. Á þennan hátt
hittum við ungan pilt niðri í miðbæ.
Hann kvaðst heita Guðjón og vera
Einarsson, kallaður Manni.
— Heyrðu Manni, ertu oft á
kaffihúsum?
— Nei, sjaldan. Það er enginn timi
til þess eða peningar.
— Þú stundar kannski skólann af
kappi?
— Svona nokkurn veginn. Mér
gengur þar bærilega.
— í hvaða skóla ertu?
— Gagnfræðadeild Miðbæjarskóla.
— Ætlarðu í „Menntó"?
-— Nei. Kannski Sjómannaskólann.
Við þykjumst komast að raun um
það, að Manni tilheyri þeim hluta
íslenzkrar æsku, sem sé eölileg og
biátt áfram, frekar léttur í máli og
skemmtilegur. Og þannig hefur okk-
ur yfirleitt virzt unglingarnir vera
nú á dögum. Frjálsmannlegir og
þægilegir og ekki sízt áhugasamir
um framtíð sína. Manni drekkur ekki
áfengi, en segist ekki vera i stúku.
Hann lætur vel af skólanum sínum,
þó ekki geti hann neitað því, að sér
lelðist sutndum.
brdfaviðskipti
Okkur hefur borizt dálítið marg-
ar beiðnir um bréfaviðskipti í þetta
sinn og virðist svo, sem nú sé fólk
að ranka við sér eftir jólin og ára-
mótagleðina.
Efemía Andrésdóttir og Svanhild-
ur Björgvinsdóttir, báðar að Reykja-
skóla í Hrútafirði vilja komast í
bréfasamband við pilta á aldrinum
15 til 17 ára. — Sólveig Jónasdóttir,
Kársnesbraut 30, Kópavogi, við pilta
og stúlkur 15 til 17 ára og Lovísa
Símonardóttir, Neðri-Brunnastöðum,
Vatnsleysuströnd, við pilta og stúlkur
13 til 15 ára.
Svo eru nokkrar stúlkur í viðbót
frá Reykjaskóla í Hrútafirði og vilja
þær komast i samband við pilta, sem
hér segir: Stella Traustadóttir, 17 til
20, Halldóra Guðmundsdóttir, Þor-
björg Sveinbjarnardóttir, Ragna Val-
geirsdóttir og Ragnhildur Karlsdót.tir,
við pilta 14 til 16 ára.
Frá húsmæðraskólanum að Lauga-
landi í Eyjafirði berast óskir um að
komast í bréfasamband og taka stúlk-
urnar það sérstaklega fram að þar
komi aðeins piltar til greina og það
18 til 22 ára. Þær eru: Sif Þórarins-
dóttir, Kittý Pétursdóttir, Hulda Sig-
urðardóttir og Gunnlaug Garibalda-
dóttir.
Lestina reka fimm piltar á Iþrótta-
skólanum i Haukadal, Biskupstung-
um. Þeir vilja komast i menningar-
samband við stúlkur á aldrinum 14
til 15 ára. Piltarnir eru þessir:
Guðmundur Guðmundsson, Hilmar
Arason, Bjarki Reynisson, Karl Þ.
Jónasson og örn H. Guðjónsson.
ttu þetta?
Flestum langar einhvern tíma á
ævinni til Þess að læra á hljóðfæri,
en fæstum verður nokkuð úr þvi.
Ýmist eru þetta bara hugdettur, sem
ekki knýja verulega á, eða fólk er
svo upptekið af öðru að það kemur
því ekki við að bæta á sig. Hjá mörg-
um strandar það á því að hljóðfærið,
sem þá langar til að læra á er slíkur
gripur, að hann fæst ekki nema fyrir
stórfé.
Hingað hafa komið til landsins
nokkuð nýstárleg hljóðfæri, sem
nefnast Pianorgan, sem líklegast er
samsetningur úr pianói og organ, en
svo nefnast orgel á ensku. Hljóðið
i þessu er ekki ósvipað og í harmon-
iku. Það er með rafmagnsblásara og
ýmislegt fleira sem við kunnum ekki
að nefna. Þessi hljóðfæri fást i ýms-
um stærðum og það sem við rákumst
á var minnsta tegundin og af þvi er
myndin. Annars eru þau stærri með
fjölbreyttari tónborði og gefa auð-
vilað meiri möguleika. Þetta sem v:ð
sýnum kostar um 5.500,00 krónur,
cn þau dýrustu kosta um 10 000,00
krónur.
,skák
Islenzkir skákunnendur hafa lítið
gert að því að búa sjálfir til skák-
dæmi, en þeirri grein skákarinnar er
miklu meiri gaumur gefinn víða er-
lendis. Þ6 hafa einstaka skákáhuga-
menn hér á landi samið prýðileg
skákdæmi, sem gaman er að glíma
við. Það er ótrúlega gaman að
spreyta sig á því að búa til taflþraut
og væri þessi þáttur fús til að efna
til nokkurskonar taflþrautarkeppni,
ef menn vildu senda sínar frumsömdu
þrautir til birtingar.
—O—
Eftirfarandi þraut er eftir Jóhann-
es Kristinsson og vel ég hana sem
eitt sýnishorn af islenzkri taflþraut-
ariðkun. Þrautin er frekar auðveld,
en skyldi hafa verið jafn auðvelt
að búa hana til?
Jóhannes Kristinsson.
Lausn annars staðar I opnunni.
Támstundir
Vinnutími manna verður æ styttri
með hverju ári og þar með aukast
tómstundirnar. Það er að vísu ágætt
og ætti reyndar að vera mikið fagn-
aðarefni, en ekki er öllum gefið að
haga tómstundum sínum heppilega.
Þvi ris meðal hverrar menning-
arþjóðar vandamál tómstundanna.
Eh slikt er óþarfi ef fólk nennir að
gera sér svolitla grein fyrir vanda-
málinu. Að láta sér leiöast er merki
um þroskaleysi.
Hafirðu því einhverja stund, sem
ekkert liggur íyrlr, þá áttu ekki að
láta þér leiðast, heldur áttu að taka
þér eitthvað fyrir hendur sem ekki
krefst mikils tíma í einu, en veitir
þér einhverja fróun.
T. d. er margt smávegis sem þarfn-
ast viðgerðar og viðhalds. Ennfremur
geturðu búið til hitt og þetta, sem
þig vanhagar um. Hérna er smáræði,
sem stúlkurnar geta dundað við.
Það má notast við gamlan hanzka
eða einhvern annan leðurbút. Botn
og belgur eru í einu lagi, hringur 15
cm i þvermál. Svo eru tveir litlir
sprotar til styrktar. Og tvær mjóar
ræmur, % cm á breidd og 50 cm lang-
ar. Sprotarnir tveir eru klipptir út
og saumaðir á, eins og meðfylgjandi
teikning sýnir. Því næst er belgurinn
gataður i jaðarinn með jöfnu millibili.
í götin á sprotanum eru settir kóss-
ar, það er sjálísagt hægt að fá það
gert hjá skósmið. Ræmurnar eru sið-
an dregnar i gegnum götin og hnýttar
á eftir til endana.
lilj<5mplötur
Við höfum áður minnst á söngleik-
inn West Side Story og þar sem hann
hefur komið út á plötu finnst okkur
rétt að benda á það að platan fæst
hér. Platan er tekin upp úr sjón-
leiknum og eru það því sömu söngv-
ararnir. Hún fæst bæði í stereo og
mono og auðvitað verðmismunur. Hún
kostar um 525.00 mono og um
631.00 stereo.
West Siáe Story
ARTHUR LAURENTS
-^„LEONARD BERNSTEIN
STERHEN SONOHEÍM
JEROME ROBBiNS
mm

22 VIKAK