Vikan - 30.03.1961, Blaðsíða 4

Vafasamir rithættir.
Ég er lesandi Vikunnar og las nú fyrir stuttu
í 2. tbl. 1961 þáttinn: „Fyrir hverju er draum-
urinn“. Þar segir svo: „Svar til Stínu. Frægur
er sá draumur Auðar hinnar Djúpúðgu, er hana
dreymdi á unga aldri,“ o. s. frv. Ég hef ekki
heyrt fyrr að Auði djúpúðgu hafi dreymt þenn-
an draum, heldur segir i Laxdælasögu að draum
þennan ásamt fleirum líkum dreymdi Guðrúnu
Ósvífursd. Hún var þá ung og ógefin í föður-
garði. Ég tel einnig vafasamt mjög að rita viður-
nefni hennar „djúpúðga“ með stórum staf. Það
er alltaf leiðinlegt i víðlesnu blaði að sjá svona
lágstemmda blaðamennsku. Annars er margt
gott, sem frá ykkur kemur.
Vinsamlegast,
Einar Sigfússon, Staðartungu,
Eyj afjarðarsýslu.
Þegar draumráðningarmaðurinn var ráðinn
til þess að ráða drauma fyrir lesendur Vik-
unnar, var það gert með hiiðsjón af þvf, hve
fróður hann var í draumspeki, en ekki fs-
lendingasögum. Það er að vísu satt, að það
er leiðinlegt að sjá svona rangfærzlur, en
því miður er víða pottur brotinn f þekkingu
íslendinga á fornbókmenntunum. Varðandi
vafasama stafsetningu í viðurnefni Auðar er
það að segja, að ég tel líka vafasamt að
segja „FLEIRUM líkum,“ eins og þú segir
f bréfi þínu, Einar minn góður, og álít að
þar ætti að standa „FLEIRI líkum,“ svo þú
sérð að það er ekki nema mannlegt að gera
skyssur. — Þessar tvær villur, sem þú minn-
ist á í bréfi þínu, koma blaðamennsku ekki
við, þvf draumráðningamaðurinn hefur þetta
aðeins sem aukastarf; hann er ekki blaða-
maður.
Er lágmarkshraði nauðsyn?
Ég sá í Vikunni, að þið takið til meðferðar
það vandamál, er bilstjórar aka of hægt á
þröngum tvistefnuakstursgötum og valda með
þvi stórhættu. Ég er þessu algerlega sammála
og mér finnst, að það ætti að setja ákvæði um
lágmarkshraða á suinum götum. Þetta vnnda-
mál er viðar rætt en í Vikunni og ég sendi
ykkur hér úrklippu, sem sýnir byrjun greinar
um þelta sama efni og birtist hún nýlega í
dönsku blaði. Þar er meðal annars sagt, að
meðfram bandarískum þjóðvegum hafi verið
sett upp svoliljóðandi skil ti: „Því liægar sem
þú ekur, þeim mun fyrr nær dauðinn þér“.
Dr. Asperín tók það réttilega fram, að þetta
skiptir öðru máli á hinurn fullkomnu, banda-
rísku vegum, þar sem margar akbrautir eru
samhliða, eða hér á götum eins og Suður-
landsbrautinni eða Hafnarfjarðarveginum. Ég
tek lika undir það, að margir eldri menn eru
hrein plága og mér finnst að það ætti öðru
hvoru að prófa ökuhæfni allra manna, sem
komnir eru yfir fimmtugt. Þess er skannnt
að minnast, að eldri maður ók inn á Hafnar-
fjarðarveginn þar sem stoppskylda var og
lenti fyrir strætisvagni með heldur alvarlegum
afleiðingum.
G. Björnsson.
Og meira um sama efni —
Póstur góður.
Ég skrifa þér vegna þess, að ég las grein
í Vikunni og varð satt að segja hálf undrandi.
Eruð þið að predika, að bílstjórar eigi að
aka sem hraðast? Vitið þið ekki, að flest slys
eru of hröðum akstri að kenna?
Þórður á Bjúkkanum.
Þórður minn góður.
Þú hefur víst ckki lesið pistilinn til enda..
Var ekki tekið skýrt og greinilega fram
í lokin, að bílstjórar ætlu að aka með eðli-
legum hraða umferðarinncu-, en hvorki
hægar né hraðar. Of hraður alcstur er stór-
hœttulegur fyrir þann, sem ekur og einnig
fyrir aðra vegfarendur, en of hægur akstur
hefur aftur á móti ekki svo mikla hættu
i för með sér fyrir þann, sem þannig
níðist á öðrum vegfarendum, en hann er
fyrst og fremst slysavaldur.
Ekki aðeins hold af holdi.
Kæri póstur.
Mig langar til að fá svar við eftirfarandi:
Ef ég ætti kjörbarn, væri rétt að nefna móður
mína formóður barnsins? Þegar talað er um
forfeður eða -mæður, er þá ekki átt við, að
um ósvikinn ættlegg sé að ræða?
Hvað sérðu í skriftinni minni, og hvernig
er hún?
Forvitin húsmóðir.
Ath. Penninn er nú ekki góður.
. .Mér virðist, að ættleiðing barnsins veiti
þvi allan sama rétt og barni, sem þú hef-
ur fætt af þér sjálf, og því væri rétt að
nefna móður þina formóður barnsins. Þótt
kjörforeldrar barnsins, það sjálft og nán-
ustu vandamenn viti, að það er ekki hold-
legt afkvæmi sinna foreldra, gleymist það
furðu fljótt. Þess er líka að gæta, að
barn er ekki aðeins hold af holdi og blóð
af blöði, því að það hefur sín áhrif, hvar
og hvernig það er alið upp.því að að veru-
legu leyti má segja, að barn sé líka andi
af anda, og sá andi þarf ekki endilega að
korna frá hinum holdlegu foreldrum, þótt
enginn geti neitað upplagi sinu. Og víst er
það, að þegar kjörbarn þitt eignast sín
börn, kennir það því að kalla þig ömmu
og móður þína langömmu.
Ég les yfirleitt ekki úr skrift, en mér
virðist þú vcra geðgóð, kannski dálitið
áræðin og mættir hugsa betur um útlit þitt.
Skriftin er gerðarleg og læsileg, en ekki
falleg, og ég er viss um, að penninn licfur
verið bölvuð klóra.
FAREN ved langsom karsel
En række amerikanske stater har indí0rt en
minimumsfartgrænse pá motorveje. Pá de sam-
me veje havde man i forvejen en maksimal fart-
grænse, og hastigheds-tavlerne rummer nu to
tal - den h0jeste og den laveste, tilladte fart.
Endvidere er der langs vejene rejst tavler med
slogans som »Jo langsommere du k0rer, des
hurtigere indhenter d0den dig«. (Forts. s. 50) Úrklippan úr danska
blaðinu sem G. Björns-
-oa r.-eðii iiin.
Valdemar Ornolfsson varð Reykjavíkur-
meistari í svigi. Hér nálgast hann mark-
ið eftir vel heppnaða ferð niður hlíðina.
Áfram KR. Það er eins gott að vera
sveigjanlegur — þá hefst þetta með
lagi. Marteinn Guðjónsson tekur
beygju.
En stundum fer verr en skyldi. Þá dugar
ekki að missa móðinn, heldur snúa við
og byrja aftur þar sem óhappið vildi til-
Þegar brekkan er á enda, tekur urðin við
og þá er heillavænlegra að nema staðar í
tíma.
4 vikan