Vikan - 30.08.1962, Side 9

í Hveragerði með
mannvirkjum Gísla. Meira að
segja gatan er rennislétt.
þeim gremjist, aö ég skuli geta þaS sem þcir
geta ekki? Ég bauð um daginn 15 milljón mörk
með mjög hagstæðum vaxtakjörum, en það var
ekki þegið. Það er svo margt, sem liggur opið
fyrir að gera og væri búið að gera fyrir löngu,
ef þessir andstyggðar skarfar væru ekki til
fyrirstöðu. Ég hef sagt þeim það fyrir löngu,
að það eigi að gera almennilega höfn i Þor-
lákshöfn. Egill í Sigtúnum, einn merkasti mað-
ur þessarar aldar á íslandi, vakti fyrstur manna
athygli mína á þessu framfaramáli og þykir
mér vænt um að hafa fengið tækifæri til ])ess
að vinna nokkuð að framgangi þess. Framtíðar-
höfn fyrir Suðurland og nægiléga stóra fyrir
olíuskip. Svo vil ég láta leggja leiðslur upp á
Selfoss og dæla olíunni þangað. Og byggja brú
yfir Ölfusá í Óseyrarnesi, auðvitað. Hér er
pláss fyrir stóriðju. Ekki stóriðju á heimsmæli-
kvárða, en stóriðju á islenzkan mælikvarða. Ég
vil taka það fram, að ég er alls ekki hlynntur
risafyrirtækjum á útiendan mælikvarða hér á
íslandi
— Hvað gætum við fram’eitt auk sjávar-
afurða?
— Við höfum vikurinn austur í Rangárvalla-
sýslu, flytjum hann út í Þorlákshöfn og setjum
upp steinasteypu sem um múnar. Stórfélldan
útflutning á vikursteini skal ég segja yður. Og
það er grátlegt að flytja út eina einustu gæru
óunna. Það á að setja upp eina stóra sútunar-
verksmiðju og gera úr þeim góða gjaldeyrisvöru.
Það ætti Sambandið að gera. Að maður tali nú
ekki um ullina. Ekki einn lagður af henni má
fara óunninn út úr landinu. Ullin er gæðavara
og íslenzkt prjónles er eftirsótt. Svona er þetta
á öllum sviðum. Við höfum tli dæmis cinstæða
möguleika fyrir loðdýrarækt. Við tökum Gríms-
c.y undir loðdýrarækt og ræktum beztu loðskinn
i heiminum. Þetta er allt hægt að gera og meira
að segja fremur auðvelt. Ég hef margsagt þeiiu
af, þessu, en það cr að tala fyrir lokuðum
eyrum. Vonandi koma bráðum nýir menn til
forystu og ]>á verður gaman að lifa.
— Það er tæpast að ég trúi þessu. Mér finnst,
að þér ættuð að framkvæma eitthvað af þessu
til þess að sýna þcim svart á hvítu ...
— Nú, hvað haldið þér, að ég liafi gert. Hvað
haldið þér að þetta sé liér i Hveragerði. Ef
maður biði alltaf eftir leyfum þá væri ekker*
af ])essu sem hér er. Sannleikurinn er sá, að
oft tekur það lengri tíma að fá ieyfi lil ]>ess
að framkvæma heldur en framkvæmdin sjátf.
Grasflatirnar kringum lnisin eru cins og í
sögu .lónasar Hallgrimssonar, „Þegar drottn-
ingin á Englandi fór að hcimsækja kónginn i
Frakklandi" og kvenfólkið varð að beygja sig
í hnjáliðunum vegna þess að völhirinn var svo
spegilsléttur. Þetta er svo ólíkt flestu sambæri-
iegu hér á íslandi og þegar borið er saman við
' Framhald á bls. 42.
Til vinstri: Tilraunastarfsemi
Gísla í Hveragerði er m. a.
fólgin í því að breyta „tíma“ á
rósaafbrigðum. Að neðan: Gísli
ásamt konu sinni, Helgu Björns-
dóttur, á heimili þeirra í Hvera-
VIKAM 9