Vikan - 07.02.1963, Blaðsíða 10

V.
SMASAGA
ÞEGAR KÆRASTINN
HENNAR KVÆNTIST
KÆRUSTUNNI
HANS,
TÓKU ÞAU T V Ö,
SEM SVIKIN VORU,
SAMAN.
Trudie lá í rúminu og var ánægð með
tilveruna. Það var ekki svo afleitt að
láta skynsemina ráða við giftingu, hugs-
aði hún letilega með sér, því að engir
voru ánægðari með lífið og hvort annað
en hún og Laurie. Þau höfðu tekið for-
sjónina í sínar hendur, þegar þau voru
bæði svikin af þeim, sem þau elskuðu,
og það hafði farið vel. Þau voru bæði
fullorðin og voru fær um að gera samning
og standa við hann. Hún heyrði Laurie
blístra og busla í baðkerinu.
Þe.gar Laurie var búinn í baði kom
Gréta, vinnustúlkan frá Sviss, með morg-
unverðarbakkann og setti hann á borðið
við gluggann. Trudie heyrði Laurie basla
við skúffur inni í fataherberginu og umla
eitthvað þegar hann missti eitthvað á
gólfið. Hann kom inn og ljóst hár hans
var enn vott úr baðinu og stóð beint upp
eins og á litlum dreng.
— Ég er að flýta mér, elskan. Helltu
kaffi í bollann minn og smyrðu mér brauð-
sneið, viltu vera svo væn? Það kemur
viðskiptavinur snemma til mín í dag og
ég vil ekki vera of seinn.
Trudie fór fram úr rúminu og fór í
léttan slopp. Hún hellti kaffi í bollann
og smurði brauðið og setti það þannig
að hann gæti gleypt það í sig í flýti.
Þykkur hárlubbinn og grannur og sterk-
legur kroppurinn létu hann sýnast eins
og ungan stúdent, eins og hann var fyrir
tólf árum. Blá augu hans brostu til henn-
ar þegar hún laut fram og þurrkaðii
marmelaðiklessu af höku hans.
Turdie drakk ávaxtasafa og borðaði
runnstykki með. — Hvenær eigum við að
borða í dag, Laurie? Síðasti viðskiptavin-
ur minn kemur klukkan fjögur, svo að ég
get komið snemma heim, ef þú villt.
Laurie gekk að vaskinum og skolaði
hendurnar. — Ég verð líklega mjög seinn,
svo að þú skalt ekki bíða eftir mér. Borð-
aðu bara ein og farðu svo í bíó. Ég er
mjög önnum kafin þessa viku.
Hann kyssti hana á ennið og hljóp niður.
Hún heyrði hann hrópa til Grétu, og heyrði
hana svara á bjöguðu máli. Svo heyrði hún
bílskúrshurðina opnast og bilinn fara í
gang. Gréta kom upp og tók til 1 baðher-
berginu eftir Laurie og setti vatn í karið
fyrir Trudie. Klukkan var orðin hálf ell-
efu þegar Trudie var tilbúin að fara. Það
tók hana aðeins fimm mínútur að aka til
hárgreiðslustofunnar, og sem betur fór var
laust stæði fyrir sportbílinn hennar.
Aftur fylltist hún djúpri ánægjutilfinn-
ingu þegar hún nálgaðist stofuna, þar sem
nafn hennar stóð með gylltum stöfum á
gluggunum. Stóri vasinn fullur af blóm-
um, sem stóð í miðjum gylltum ramma
í glugganum, var sérstaklega smekklegur
í dag. Þeim peningum var vel varið, sem
fóru í það að kaupa blóm í hann, því
að hann gaf glugganum sérlega glæsi-
legan blæ, sem engin önnur hárgreiðslu-
stofa bæjarins hafði. Létt gluggatjöld og
örsmá postulínshöfuð með vel greiddu.
hári, gerðu gluggann mjög kvenlegan og
fínlegan. Þegar húsnæðið við hliðina losn-
aði, ætíaði hún að tryggja sér það líka,
þá ætti hún stærstu og glæsilegustu hár-
greiðslustofuna í þessum bæjarhluta.
Cathy, unga stúlkan í afgreiðslunni
brosti glaðlega til hennar. Hún horfði með
öfundaraugum á silkidragtina, sem Trudie
hafði keypt sér síðast þegar hún fór til
jq _ VIKAN 6. tbl.