Vikan - 04.04.1963, Blaðsíða 4

i
T¥ý pe^na
7tlargir litir
HEILDSÖLUBIRGÐIR:
PRJÓNASTOFA
ÖNNU ÞÓRÐARDÓTTUR H.F.
Ármúla 5. — Sími 38172.
^ — VIKAN 14. tbl.
Hvernig á að
gefa til baka ...?
Segðu mér, kæri Póstur, hvað er
rétt í þessu máli.
Ég lief tekið eftir því, að þegar
ég fæ afhenta peninga í verzlunum,
— afgang af því sem ég er að
greiða, — þá er það mjög misjafnt
hvernig afgreiðslufólkið fær mér
peningana. Sumir bíða þangað til
ég hef rétt út lófann til að taka á
móti peningunum, en sumir leggja
þá — eða afhcnda — á afgreiðslu-
borðið.
Ég veit satt að segja alls eklti
hvort er réttara, en fullvíst er að
mér þykir mikið þægilegra þegar
mér eru réttir peningarnir í hönd-
ina, heldur en að þurfa að tina þá
upp af borðinu, kannske lieila
hrúgu af smápeningum, sem erfitt
er að ná upp.
Ég hef tekið eftir því víðast er-
lendis, að afgreiðslufólk réttir
manni peningana og telur þá í
höndina á manni. Þannig þarf
maður ekkert að hafa fyrir að
taka á móti þeim, nema að rétta
út aðra höndina. Stundum er mað-
ur hlaðinn af pinklum og á bágt
með að tína aurana upp af borð-
inu.
Svo er það annað, sem mig langar
til að spyrja um i þessu sambandi.
Þegar afgreiðslufólk telur pen-
ingana, sem það gefur til baka, er
það orðin algeng venja, sérstaklega
hjá yngra fólki, að byrja talning-
una á upphæðinni, sem maður á
að greiða, og telja síðan áfram þar
til náð er þeirri upphæð, sem mað-
ur hefur greitt.
Ef maður kaupir t. d. hlut fyrir
sextíu og fjórar krónur og fimm-
tíu aura og greiðir með hundrað
króna seðli, þá byrjar afgreiðslu-
maðurinn að telja til baka smá-
aurana, fimmtíu aura, sem gera 65,
síðan kemur fimmkall og þá segir
hann sjötíu og þá réttir hann manni
annan fimmkall og segir sjötíu og
fimm og loks kemur tuttugu og
fimm króna seðill og þá segir
hann „hundrað“.
Ég fylgist alls ekki með svona
útreikningi. Ég er af gamla skól-
anum og reikna út í huganum hve
mikið ég á að fá til baka. Ég vil
fá þrjátíu og fimm og fimmtíu, og
þannig vil ég að afgreiðslumaður-
inn telji peningana. Fyrst 25 krónu
seðilinn, siðan tvo fimmkalla og
loks fimmtíu aurana.
En hvað er rétt?
Þráinn.
Þetta er dálítið vandasamt
atriði og ekki gott að svara því
í stuttu máli, en vissulega vel
þess virði að um það sé talað.
Það eru vafalaust til mörg
sjónarmið í þessu máli eins og
öðrum. Vafalaust er fljótlegast
fgrir afgreiðslufólkið að telja
peningana fram á borðið, og að
þurfa ekki að bíða eftir þvi að
maðurinn rétti fram lófana til
að taka á móti. Sumum finnst
það líka vafalaust ekki
hreinlegt að snerta hendur
hundruð manna gfir daginn, —
■en i flestum tilfelium held ég
þó að það sé því um að kenna
að afgreiðslufólkið sé að regna
að flýta fgrir sér með því að
leggja peningana á borðið, —
cða þá að það bara nenni hrein-
lega ekki að standa í þvi að biða
eftir lófanum. fíg mundi samt
álíta það réttara og kurteisara,
að rétta viðskiptavininum sjálf-
um peningana í lófann, telja þá
fram með brosi, og þakka fgrir
viðskiptin um leið. Það er eitt-
hvað persónulegra við það, og
ég held að flestum líki það bet-
ur. Þess vegna skulum við
segja að það sé rétta aðferðin —
þangað til einhver annar kem-
ur með betri og e. t. v. réttari
rök,
Vm hitt atriðið er það að
segja, að það er eins og fólk nú
á dögum sé ekki eins gott i
hugarreikningi eins og áður var.
Við skulum ekki kenna fólkinu
um þetta beinlínis, — heldur
aukinni tækni. Nií eru alls stað-
ar til reiknivélar jafnvel á
hverju afgreiðsluborði, svo að
fólkið þarf raunverulega ekkert
á hugarreikningi að halda. Það
er lika vafalaust öruggara, að
tregsta á vélar til þeirra hluta,
en vafasaman heilabúnað. Þess
vcgna mundi ég segja það, að
það sé öruggara — bæði fgrir
viðskiptavininn og kaupmann-
inn, að afgreiðslufólkið telji
„áfram" eins og þér er svo illa
við. Það er í rauninni mjög
örugg og einföld aðferð, og ég
álit að réttara væri að þú
temdir þér þann sið í verzlun-
um. Hugarreikningsins jnns er
gott að geta gripið til annars
staðar, og þú átt gott að eiga
hann til góða. En til örgggis í
þessum sökum, skalt þú heldur
fglgjast með ngmóðins aðferð-
inni
Sígildar Sögur ...
Viltu segja mér, kæri Póstur,
hvar ég get fengið keyptar Sigild-
ar Sögur, sem þið eruð alltaf að
auglýsa?
Diddi.
Þær ættu að vera komnar í
flestar búðir núna. Ef þú átt
heima einhvers staðar úti á
landi, þar sem þær eru ekki seld-
ar, þá skrifaðu aftur til mín og
segðu mér hvar þú átt heima.
Ég skal þá láta þig vita hvar
næsta útsala er við þig.