Vikan - 11.04.1963, Blaðsíða 9

SIMCA 1000
Vél: 50 ha SAE, 4 strokka, 944 cc. Borvídd
68 mm, slagrlengd 67 mm. Vatnskæld, ligrgur
aftan í. 4 gíra kassi, al-samstilltur. Drif á aftur-
hjólum. Lengd 3,80 m. Breidd 1,49 m, hæð 1,39
m. Hæð undir lægsta punkt 17 cm. Beygju-
radíus 4,5 m. Þyngd 728 kg. Hjólastærð 560x12.
Viðbragð 0—100 á 23 sek. Hámarkshraði 137,5
km pr. klst. Eyðsla ca. 8 1 pr. 100 km. Verð kr.
125 þús. kr. (tæpl.). Umboð: Bergur Lárusson.
Volkswagen, sem fyrir ekki ýkja mörgum ár-
um var ekki nema rykfallin hugmynd um ódýr-
an almenningsvagn frá því fyrir stríð, olli
straumhvörfum í hugmyndum manna um þægi-
legan skjögtara og þar með í bílaframleiðslu
síðari tíma. Síðan hafa fleiri og fleiri gerðir
verið settar þessum litla og liðlega bíl til höf-
uðs, án þess að komast nokkuð nærri því að
verða honum skeinuhættir. Enda hefur farið
svo fyrir mörgum, að þeir hafa farið að fram-
leiða heldur stærri bíla og heldur dýrari, eða
á einhvern hátt annan misst samkeppnismögu-
leikann út úr höndunum á sér. Og eftir hverja
atlögu verður VW enn meira gljáandi og með
stærri afturljósum og stærri vél.
Fyrir ári kom nýr bíll frá Simca, sem hefur
ýmislegt það til brunns að bera, sem gæti orðið
VW skeinuhætt, ef svipað væri á málunum
haldið, t. d. með auglýsingum, því það munu
jafnvel heitustu aðdáendur VW viðurkenna, að
hann á velgengni sína ekki svo lítið góðri
fræðslustarfsemi að þakka. Mér gafst um daginn
kostur á að reyna Simca 1000, en svo nefnist
þessi bíll, og varð á skömmum tíma mjög hrif-
inn af farartækinu.
Að sjálfsögðu er þessi bíll ekki miðaður við
isíenzka vegi fremur en aðrir, og hæðin undir
lægsta punkt er 17 cm, eða nokkurn veginn sú
sama og gerist hjá þessum stærðarflokki. En
ef dæma skyldi eftir því, hvernig bíllinn liggur
á okkar holóttu malarvegum, gæti manni dott-
ið í hug, að Frakkarnir hefðu haft þá nokkuð
ákveðið í huga, þegar þeir grundvölluðu Simca
1000. Því hann liggur eins og kleina, ef nota
má svo táningalegt orðbragð. — Þú mátt taka
hvaða beygju sem er á 70, að minnsta kosti,
sagði eigandinn við mig, þegar ég lagði af stað
í reynsluferðina, og hann reyndist hafa lög að
mæla. Þetta litla kríli haggast ekki í beygjun-
um, þótt ekið sé á hraðri ferð og lausamöl þeki
veginn.
Simca 1000 er svo léttur og lipur í öllum
akstri, að eftir nokkurt skjögt á honum innan-
bæjar, lét ég mér um munn fara, að þetta væri
kjörinn kvenbíll, eða arftaki þeirra farartækja,
sem kölluð voru kvenhestar hér áður fyrr, með-
an hestarnir voru enn allsráðandi á vegum
Framhald á bls. 47.
VIKAN
09 leolinin
Hávaði og allskonar
ónæði stefnir þjóðar-
heilbrigði í voða
Um aldamótin síðustu skrifaði Benedikt
Gröndal lýsingu á Reykjavik, og segir þar
meðal annars um götulífið:
„Götubörnin eru oft liópum saman, náttúru-
lega öllum lögum undanþegin. — Þau „spila
klink“, „stikka", eru i knattleik sums staðar
á götunum, en þótt þetta sé bannað í lögreglu-
samþykktinni, en öllum gluggum getur verið
hætta búin af þessu, enda oft enginn friður
fyrir þessum ólátum, þvi þetta gengur ekki
þegjandi, sem ekki er við að búast. . . . 1
„Kringsjá“ var einhverju sinni (1893) talað
um, að hávaði á götum væri óþolandi og enda
bannaður í sumum stórborgum, og var þetta
haft eftir amerísku blaði. . . .“
Hvaða liávaði skyldi hafa verið á götunum
árið 1893?
Hróp og köll barnanna, sem voru að leikjum,
einstaka sinnum hjólaskrölt i hestvögnum,
sem runnu eftir mijúkum moldargötíunum,
hross að hneggja, hamarshögg þar sem smiðir
voru að reisa hús. . . .
Bifreiðar voru ekki til, engir hávaðasamir
strætisvagnar, engar skellinöðrur, engar flug-
vélar yfir húsþökunum, jafnvel skipin voru
þögul, þvi þau gengu með þöndum seglum
fyrir vindi, og höfðu ekki einu sinni eimpípu
til að láta blása við brottför. Innanhúss var
fátt um hljóðvalda, nema blessuð börnin og
nöldrið i konunni. Ryksugur voru ekki til,
ekkert útvarp, engin hrærivél.
Ef nútimamaður kæmi skyndilega i slika
borg, mundi honum finnast þar alger þögn,
og hann kynni sennilega illa við sig vegna
hljóðleysis.
En samt kvörtuðu menn árið 1893, og
alltaf eykst hávaðinn með hverju árinu, sem
líður. Hvað segja menn nú, sjötíu árum síðar?
Jú, hér er smágrein úr þýzku blaði um há-
vaða og áhrif hans á manninn.
HÁVAÐI OG ALLS KONAR ÓNÆÐI STEFNIR
ÞJÓÐARHEILBRIGÐI í VOÐA.
Hollenzk stjórnarvöld munu innan skamms
hefja róttækar aðgerðir gegn fjölbýlistauga-
sjúkdómum, sem sannað þykir að eigi orsök
sína i hávaða. Stjórnskipuð nefnd, sem í þrjú
ár samfleytt hefur rannsakað þennan fjöl-
býliskrankleika hefur nú lagt fram skýrslur,
varðandi þetta böl, ónæðið og liávaðann, á-
samt álitsgerð og tillögum um það, hvernig
helzt megi berjast gegn því.
Áreiðanlega munu þessar tillögur, sem lík-
legt er talið að teknar verði i lög, vekja óskerta
athygli allra þeirra sem að einhverju leyti
fást við byggingar. Samkvæmt þeim verða
gerðar strangar kröfur um úrbætur á gerð
fjölbýlishúsa í þessu sambandi. Gert er ráð
Framhald á bls. 36
VIKAN 15. tbl. — 0