Vikan - 11.04.1963, Blaðsíða 23

Hann lokaði augunum, og
reyndi að sofna aftur án
þess að vekja hana. Það
var ekki fyrr en hún vafði
báðum örmum um háls hon-
um, að hann gerði sér grein
fyrir að hún var vakandi.
uð var á umslagið, stakk því síðan
niður í litlu handtöskuna sína.
„Hefurðu flogið áður?“ spurði
hann.
„Það get ég varla sagt,“ svaraði
hún. „Einu sinni hringflug yfir
Berlin, skilurðu. Við vorum svo
heppin að hreppa farmiðana sem
vinning í happdrætti á lögfræðinga-
skemmtun."
„Þú ert vonandi ekki hrædd?“
„Hrædd við að ferðast með flug-
vél? Nei, alls ekki,“ svaraði hún.
Klukkan var tíu mínútur yfir sjö,
og það var engu líkara 'en vísarnir
væru í kapphlaupi hvor við annan.
Frank reis úr sæti sínu, gekk til
Evelyn og strauk ástúðlega hina
ljósgullnu lokka hennar.
„Það verður ekki auðvelt fyrir
okkur að kveðjast, ástin mín,“ sagði
hann.
„Það verður það ekki ...“
Allt í einu mundi hann eftir dá-
litlu. Hann átti töflur við sjóveiki,
sem hann hafði stungið ofan í tösk-
una sína, ætlaði Pearl þær, en hún
þurfti þeirra ekki með, því að hún
fann aldrei til sjóveiki.
„Gerðu svo vel,“ sagði hann og
rétti Evelyn glasið með töflunum.
„Taktu tvær töflur inn áður en við
leggjum af stað. Þær róa þig fyrir
flugferðina." Hún hlýddi honum
orðalaust. Klukkan var tuttugu
mínútur yfir sjö.
„Við verðum að hafa hraðann á,
elskan mín“, mælti Frank blíðlega.
„Ég verð enga stund“, svaraði
Evelyn 03 gekk inn í svefnherbergið.
Frank læsti ferðatöskunni sinni, leit
sem snöggvast í skjalatöskuna; þar
lá sölusamningurinn, fjörutíu þús-
und kassar, tveir dollarar og fimm
sent kassinn.flutningskostnaður 03
tollur. Honum varð litið á sjálfan
sig í speglinum, þar sem hann stóð
og reiknaði í huganum. Hann stakk
samningnum aftur ofan , skjalatösk-
una og læsti henni.
Þegar hann leit inn í svefnher- ■
bergið, stóð Evelyn þar á miðju gólfi
með skó í hendinni og örvæntingar-
svip á andlitinu.
„Ég kem öðrum skónum hvergi
fyrir í töskunni," sagði hún. Hann
gat ekki að sér gert að hlæja.
Framhald á hls. 48