Vikan - 25.04.1963, Blaðsíða 2

Dásarnleg ilmefni, bundin í mildum smyrslum. Núið þeim létt á háls og arma ... umvefjið
yður Ijúfasta ilmi, sem endist kluk'kustundum saman ... Um fimm unaðstöfrandi ilmkrema-
tegundir að velja; ... dýrðlegan Topaz ... ástljúfan Here is My Heart .. . æsandi Persian
Wood, ... hressiiegan Cotillion, og seiðdulan To a Wild Rose.
★ KYNNIÐ YÐUR AÐRAR AVON-VÖRUR:
★ VARALITI — MAKE-UP — PÚÐUR — NAGLALÖKK — KREM — SIIAMPOO —
HÁRLÖKK — SÁPUR o. fl.
Avon
cosmetics
LONDON NEW VORK MONTREAL
ÚTSÖLUSTAÐIR:
Regnboginn, Tíbrá, Sápuhúsið, Verzl. Edda, Keflavík, Stjörnuapótekið, Akureyri, Rakarastofa Jóns
Eðvarðs, Akureyri, Apótek Akraness, Kaupfélag Borgfirðinga, Borgarnesi, Silfurbúðin, Vestmannaeyj-
um, Verzlun Jóns Gíslasonar, Ólafsvík, Kaupfélag Vopnfirðinga, Vopnafirði, Verzlun Ara Jónssonar,
Patreksfirði.
I fullri alvöru:
GORDIONSHNÚTURINN,
VANGAVELTURNAR
OG VEGABRÉFIN
Sagan um gordionshnútinn og
Alexander mikla er merkileg, og
auk þess meinfyndin. Loks er hún
gædd þeim aðlöðunareiginleika, að
hún á yfirleitt alls staðar við og á
öllum tímum.
Það er ekki ýkjaerfitt að gera sér
það í hugarlund, þegar æðstuprest-
arnir í hofinu horfðu með upphafn-
ingarsvip á þá, sem bisuðu við að
leysa þennan óleysanlega hnút með
gómum og tönnum, veltu vöngum,
strituðu og paufuðu; veltu enn
vöngum og beittu öllum hugsanleg-
um aðferðum og hugdettum af ótrú-
legustu þrákelkni, en allt kom fyrir
ekki. Og að sjálfsögðu varð dýrð
og makt hofprestanna, verndara
hnútsins, því meiri, svipur þeirra
því upphafnari, glott þeirra því
kaldara, sem fleiri reyndu og veltu
vöngum og lögðu sig alla fram og
urðu uppgefnir frá að hverfa hinum
óleysta hnút.
Og svo snaraðist Alexander inn,
fráneygur og gustmikill, virti fyrir
sér hnútinn óleysanlega og hina
hofmóðgu verndara hans, brá sverði
sínu.
Kannski er einna örðugast að
gera sér upplitið á æðstuprestunum
í hugarlund, á meðan þeir voru að
átta sig á hvað orðið var, og þó ...
Ósköp og skelfing væri það nú
gott, að hann Alexander gengi með
sverðið sitt um ýmsar skrifstofur
hins opinbera, snaraðist inn í hin
helgu vé æðstupresta skriffinnsk-
unnar og virti fyrir sér gordions-
hnútana þeirra rétt í svip.
Við skulum taka eitt dæmi.
Arum saman hefur það verið einn
af þessum óleysanlegu gordions-
hnútum, að koma í veg fyrir að
unglingar, sem ekki hafa náð vissu
aldurstakmarki, komizt inn á þeim
skemmtistöðum, sem eiga að vera
þeim lokaðir, og Þyggi þar veitingar,
sem eiga að vera þeim bannaðar.
Árum saman hafa ótal spekingar,
sérfræðingar og björgunarsjálfboða-
liðar velt vöngum yfir þessum ó-
leysanlega gordionshnút. Og æðstu-
prestarnir, verndarar hans — jæja,
nóg um það.
Hvernig væri að höggva á hnút-
inn, og gera öllum unglingum skylt
að bera á sér vegabréf?
Kostnaður, segja verndarar hnúts-
ins. Óskaplegur kostnaður og fyrir-
höfn.
Ætli aðstandendur barnanna yrðu
Framhald á bls. 51.