Vikan - 16.05.1963, Blaðsíða 24
MEÐ
NÝUPP-
TEKINN
MÓTOR
Húmor í miðri
viku
EFTIR SH.
TEIKN.: RAGNAR LÁR.
Það var verið að setja í hann
nýjan mótor 6g laga handbrems-
urnar, skipta um borða og
bremsugúmmí og svoleiðis. Hann
átti að vera fínn fyrir skoðunina.
Það var farið að skoða bílana og það var
komið langt fram yfir mitt lága og göfuga
númer. var ekki heldur búinn að endur-
nvja trvgginguna. Það var svo sem ekki
mikil hætta á að ég lenti í klandri, því bíll-
inn var á verkstæði og hafði verið þar síð-
ustu mánuðina. Verkstæðisformaðurinn sagði
alltaf það er verið að vinna í honum og þú
skalt hringja í mig á föstudaginn. Ég hringdi
á föstudaginn og þá sagði hann: Það er verið
að vinna í honum, hringdu í mig á föstudag-
inn.
Það var verið að setja í hann nýuppgerðan
mótor og laga handbremsurnar og hinar
bremsurnar, skipta um borða og bremsu-
gúmmí og svoleiðis. Hann átti að vera fínn
fyrir' skoðunina.
Svo fór mér að leiðast þófið. Ég labbaði
einn morguninn út á verkstæði rétt fyrir
klukkan átta. Klukkan varð átta, og enginn
kom. Hún varð kortér yfir og þá kom annar
eigandinn, sá sem engu réði. Svo tíndust
hinir smám saman inn, og klukkan tuttugu
mínútur fyrir níu voru allir komnir, og
strákurinn sem var að vinna í mínum bíl
settist upp á framstuðarann og fékk sér sígar-
ettu. Þá fór ég á klósettið, með Moggann.
Þegar ég kom aftur fram á verkstæðið, var
þar ekki nokkur maður. Ég labbaði þá upp
á kaffisjoppuna á næsta horni, og þar voru
þeir allir, Þar sátum við til klukkan hálf
tíu. Þá fórum við aftur niður á verkstæði,
og strákurinn settist aftur upp á framstuð-
arann og fékk sér aðra sígarettu.
Svo fór hann að vinna. Hann lagðist á bak-
ið á hjólaprammann og skaut sér inn undir
bílinn, til þess að mixa púströrið. Ég fór inn
á kontór til þess að tala við eigandann, sem
einhverju réði. Hann sagði, að ég mætti vera
ánægður. Þetta væri vandasöm viðgerð, en
strákarnir ynnu eins og hestar og þetta yrði
ekki dýrt. Það þótti mér gott að heyra. Svo
fór hann fram og bað strákinn að skreppa
inn til Egils og ná í kerti í jeppann, sem eig-
andinn sem engu réði var að gera við.
Ég settist á framstuðarann á bílnum mín-
um og fékk mér sígarettu. Það var spl, og
allir strákarnir af verkstæðinu og báðir eig-
endurnir settust út í sólina sunnan undir
veggnum sem var gulur upp í eins meters
hæð. Ég gat ekki hugsað mér að setjast þar
því lyktin var svo vond.
... settist upp á framstuðarann og íékk sér
sígarettu.
Svo kom strákurinn aftur með kertin og
settist til þeirra út í sólina. Klukkan var að
verða ellefu. Púströrið var ennþá ekki nema
hálf mixað og það var eftir að setja undir
hann hjólin svo hægt væri að ýta honum út
til þess að draga hann af stað og vita hvort
hann færi í gang. Ég fór út í sólina undir
hálfgula veggnum og vondu lyktina og sagðí
við eigandann sem réði að ég þyrfti að fá
bílinn út fyrir helgi, af því ég væri að fara
í sumarfrí. Hann stóð upp og sagði stráknum
að fara að vinna. Svo sneri hann sér að
manninum með bleika hárið og uppbretta
nefið og brandarana á tungunni og spurði
hvort hann vildi vinna eftirvinnu í kvöld, því
þeir þyrftu að koma bílnum mínum út. Hann
sagði já, þegar hann væri búinn að fara í bíó
með hinum strákunum.
Ég settist á framstuðarann á bílnum mínum
og fékk mér sígarettu.
Strákurinn lauk við að mixa púströrið og
sagði að það væri ógurlega fínt og fór að
skrúfa hjólin undir. Svo fór ég í mat. Ég kom
aftur klukkan fimm og þá var búið að ýta
honum út og strákarnir sátu í sólinni undir
hálfgula veggnum. Eigandinn sem réði sagði
það var gott að þú komst, því það þarf að
láta draga bílinn þinn. Taktu þarna jeppann
og dragðu. Ég gerði það og eigandinn sem
einhverju réði settist undir stýri og strákur-
inn upp á brettið. Bíllinn vildi ekki fara í
gang. Það komu skot og hvellir, en hann fór
ekki í gang. Við drógum hann oft og langt
en það komu bara hvellir. Loks hættum við
og eigandinn sagði það hlýtur að vera í
kveikjunni, svo fóru þeir í mat.
Ég fór upp i sjoppuna og fékk mér kók
og prinspóló og hélt þeir kæmu aftur klukk-
an átta. Ég var búinn að fá mér kók og
prinspóló aftur, þegar þeir komu klukkan
níu. Þá var eigandinn sem einhverju réði
orðinn fullur og strákurinn hálfur. Þeir fóru
og rifu sundur kveikjuna. Svo dó eigandinn
sem einhverju réði, en strákurinn varð fullur
og hélt áfram að rífa sundur kveikjuna. Svo
kom sá með bleika hárið, hann var hálfur
og sagði brandara, svo fóru þeir allir inn á
kontórinn, því eigandinn var lifnaður við,
og héldu áfram að drekka. Ég gekk fram
og aftur um verlcstæðið og safnaði saman
róm og skrúfum úr kveikjunni. Svo fór ég
inn á kontórinn og þeir báðu mig að keyra
þá heim á bíl stráksins með bleika hárið, en
áður en þeir fóru, skrifuðu þeir hjá sér tíma
til tvö. Klukkan var rúmlega eitt.
Ég svaf fram að hádegi næsta dag og
hringdi í þá eftir hádegið. Það var allt í lagi
með kveikjuna nema tíminn var vitlaus, sagði
eigandinn sem einhverju réði. Við erum að
klára hann og komdu klukkan þrjú. Ég fór
klukkan þrjú og við fórum í reynsluferð.
24 — VIKAN 20. tbl.