Vikan - 30.05.1963, Blaðsíða 41

kjötmeti í heiminum og erlendis
aðeins á boðstólum fyrir ránverð
á fínustu hótelum. Úr hreindýra-
skinni er búin til vandaðasta leður-
vara og hornin notuð til smíði kjör-
gripa. Allt slíkt kunna nágrannar
okkar á Norðurlöndum vel að hag-
nýta. Gæti vel farið svo að bændum
og öðrum nytjendum afréttarland-
anna yrði drjúg búbót að þriflegri
hreindýrahjörð og veiðarnar orðið
tilbreytni þeim til handa sem kunna
að meta hollustu útilífsins.
Flutningur hreindýranna er held-
ur ekki lengur neinum vandkvæð-
um bundinn. Má beita þar ýmsum
aðferðum. Meðal veiðivarða erlend-
is eru mjög notaðar byssur sem
skjóta skeyti, sem inniheldur svefn-
eða deyfilyf, til þess að handsama
villt dýr, er þarf að fjarlægja eða
flytja úr stað. Veldur skeytið smá
skinnsprettu og svæfir dýrið, er
vaknar svo rígbundið, eða komið
á nýjar slóðir.
Hugsanlegt er, að mætti einnig
reka nokkra dýrahópa með mann-
söfnuði a. m. k. vestur yfir Jökulsá
á Fjöllum, annað hvort á ís eða yfir
brúna hjá Grímsstöðum. Gæti ég
trúað að til þeirrar ferðar fengjust
ýmsir röskir menn þó ekki væri fyr-
ir annað en skemmtunina. Einnig
má taka nýfædda kálfa meðan þeir
nást, og mun Matthías Einarsson,
læknir, hafa beitt þeirra aðferð er
hann flutti dýr þau suður er hann
hafði í girðingu á Þingvöllum og
sleppti illu heilli ekki lausum.
Hvað sem því líður er það án efa
ósk margra að ekki líði á löngu þar
til gerð verður gangskör að fram-
kvæmd þessa máls. ★
EJS.
DÆGUR ÖTTANS.
Framhald af bls. 29.
stendur við skurðborðið?“
Andy hló og slóst í för með vini
sínum niður stigann til líkskurðar-
stofunnar, eins og þeir hefðu orðið
ásáttir um þetta. „Þetta er annars
ekki svo vitlaus hugmynd. Er það
eitthvað sérstakt, sem þig langar til
að sýna mér?“
Þeir gengu inn í rannsóknarstof-
una um hliðardyr. Dale tók gler
með rannsóknarsýnishorni af þurrk-
hillunni og kom því vandlega fyrir
undir smásjánni frammi við glugga.
„Brenndir vefir, er það ekki?“
spurði Andy.
„Þetta var örlítill flipi, sem ég
sendi ekki til rannsóknarstofunnar
í Brookhayen."
Andy bar augað að smásjáni og
Dale fylgdist með honum af mikilli
athygli. Myndin, sem Andy mundi
sjá, var eins og meitluð á huga hans
í öllum smáatriðum. Þegar Andy
leit upp skömmu síðar, rnælti hvor-
ugur orð. Dale lagði glerplötuna aft-
ur á hilluna og klifraði upp á háan
vinnustól sinn. Örlítið bros fór um
andlit hans, þegar hann sagði það,
sem báðum hafði verið í huga.
„Eins og þú sást, hefur þarna ver-
ið um bruna af völdum einhvers
konar efna að ræða. En það er ekk-
ert í átt við kjarnorkusprengingu,
þótt líkindin virðist nokkur á yfir-
borðinu.“
Nýtt Toni
með tilbúnum bindivökva liðar hárið a fegurstan hátt
Auðveldasta og fljótvirkasta heima permanentið, sem völ er á, er
hið dásamlega Toni með nýja tilbúna bindivökvanum.
Allur bindivökvinn, sem þér þarfnist er tilbúinn til notkunar í
sérstakri plastflösku. Vatn ónauðsynlegt. — Ekkert duft, sem þarf
að hræra í vatni. Með því að þrýsta bindivökvanum úr plastflös-
kunni er öruggt að hver einstakur lokkur fær jafna óaðfinnanlega
liðun, án þess að liðirnir verði hrokknir og broddar myndist.
Toni bindivökvinn lífgar einnig hár yðar, gerir það mjúkt,
gljáandi og auðvelt í meðförum. Nú má leggja hárið á hvern þann
hátt, sem þér óskið, hvortheldur stóra eða smáa liði. Toni fæst í
þremur styrkleikumSuper (Sterkt) ef liða á hárið mikið, Regular
(Meðal sterkt) ef liða skal í meðallagi og Gentle (Veikt) ef liða skal
lítið, —og þannig má velja þá tegund sem hentar yður bezt.
Toni, stór pakkning Tip Toni, minni pakkning, til að
til að liða alU hárið. liða hluta hársins eJa stutt hár.
VATN ÓNAUÐSYNLEGT—ENGIN ÁGIZKUN —ENGIR ERFIÐLEIKAR
Mjög auövelt. Klippiö
spíssinn af flöskunni og
bindivökvinn er tilbúinn
til notkunar.
Með nýja Toni bindivök-
vanum le’ggið pér hvern
sérstakan lokk jafnr og
reglulega og tryggið um
leið betri og varanlegri
hárliðun.
„Já, já, þau voru nægilega mikil
til þess að gabba mig í gærkveldi,"
svaraði Andy. „Ég er viss um, að
Tony hefur einnig látið gabbast af
þessu — eins og vinir okkar innan
almannavarnanna. “
„En það er erfiðara að gabba
smásjá,“ mælti Dale. „Eins og þú
sást, voru yfirborðsskemmdir húð-
arinnar óvenjulega miklar. Hins
vegar var ekki um djúpar vefja-
eyðileggingar að ræða, eins og mað-
ur þekkir frá sprengingunni í Hiro-
shima. Á hinn bóginn gerir dálítið
af geislavirkum efnum vart við sig
— það sýnir geigerteljarinn greini-
lega ...“
„Veizt þú, hvað þetta efni heitir,
Dale?“
Dale hristi höfuðið. „Ég þori að
bölva mér upp á, að þeir kannast
við það í Brookhaven," svaraði
hann. ,,En þeir munu aldrei skýra
frá því, því að þeir eru með sjöfalt
innáigli á munninum."
„Áttu þá við, að efnið sé hluti
af kjarnorkusprengju — annað
hvort af því tagi, sem við könnumst
við, eða sprengju, sem verður smíð-
uð síðar?“
„Hafa menn í Brookhaven ekki
viðurkennt það — með því að neita
að segja nokkurt orð? Hin tíma-
stillta sprengja er ef til vill að telja
sekúndurnar við næsta götuhorn. Og
hún getur enn hellt dauða og tor-
tímingu yfir okkur, þótt við höfum
sefað fjandmanninn með því að við-
urkenna, að báðir mennirnir biðu
bana af völdum slyssins.“
„Dauðinn er alltaf að telja sek-
úndurnar handan við næsta horn,“
anzaði Andy. „Og við verðum alltaf
að vera reiðubúnir til að berjast gegn
honum.“ Hann tók að ganga um'gólf
— svo nam hann snögglega staðar og
barði í borðið. „Ég tala ekki ein-
ungis um þann dauða, sem ef til
vill ógnar New York á þessari
stundu. Því að jafnvel þótt vopna-
búrið hafi verið opnað, hljótum við
að geta skellt því í lás aftur!“
Dale Easton leit á Andy með dap-
urlegu, skökku brosi sínu. „Ríkis-
VIKAN 22. tl)l. —