Vikan - 13.06.1963, Blaðsíða 50
legið. Um hann hefur raunverulega
ávallt staðið stormar og stríð, og er
það honum að skapi. Seyðfirrki
lognið hefur ekki fylgt honum á
æviskeiðinu, þótt margar aðrar hlið-
stæður frá seyðfirzku umhverfi hafi
gerzt lögfylgjur hans.
Þegar litið verður yfir feril
Jónasar Guðmundssonar á ævi-
kvöldi hans, hlýtur hlutlaus dómur
að hljóða á þá lund, að hann hafi
þrátt fyrir allt lokið ærnu dags-
verki.
En sé höfð í huga andleg vöggu-
gjöf þessa manns og líkamlegur
heimamundur, þá er það skoðun
samferðamanna Jónasar á lífsleið-
inni, að þetta dagsverk hans hefði
getað orðið stærra að vöxtum.
★
BRÉFAVIÐSKIPTI.
Við stúlku 16—17 ára: Walter E.
Growan, Box 328, M.M.I. Marion,
Alabama, USA.
Við pilt eða stúlku 17 ára: Wil-
frid Germaid, Box 35, Prud-
homme Sask. USA.
Við pilt eða stúlku 18 ára. Áhuga-
I----------------------------
FRANSKIR og HOLLENZKIR
BARNASKOR
SKÖSALAN
LAUGAVEGI 1
SÍCILDAH
Sö<}uSv
MEÐ MYN DUM
FÁST í NÆSTU
VERZLUN.
mál: Orgelleikur, dans, lestur.
Wilhelmina Mcauley, Summer-
side, Bay of Island, Newfound-
land, Canada.
Við pilt 14 ára. Áhugamál: Frímerki,
mynt, knattspyrna. Gerald Owen,
2212 — 38th S.E., Galgary, Alta.
Undirritaður óskar eftir bréfavið-
skiptum á eyju yðar, skrifar Harry
Lundberg til Vikunnar. Ég er 40
ára landbúnaðarverkamaður, 182
cm á hæð og dökkhærður, að öðru
leyti eins og fólk er flest. Og
heimilisfangið er Harna, Vertak-
loster, Sverige.
Þegar þið athugið eftirfarandi staklega af því að sagnhafi fór
spil er hætt við að ykkur finnist strax að spila hjartalitnum, En hann
það ráðgáta, hvernig sagnhafa tókst tapaði því vegna ágætrar blekki-
að tapa þremur gröndum í því, sér- spilamennsku vesturs.
4 A-K-G
V D-ð-5-3-2
4 9-6-2
* A-3
A 9‘6
K-G-10
4 G-4
4, D-10-9-8-6-2
D-10-8-5
8-7-4
D-10-7-5
G-7
A 7-4-3-2
V A-6
4 A-K-8-3
* K-5-4
Vestur spilaði út laufatíu, sem var
drepin á ásinn í borði. Það virtist
ekki óeðlilegt að sækja hjartað, svo
sagnhafi spilaði lágu heim á ásinn
með þeim ásetningi að spila síðan
á drottninguna. En í hjartaásinn lét
vestur KÓNGINN. Og auðvitað
hætti sagnhafi strax við hjartað, þar
eð hann var sannfærður um að
kóngurinn væri einspil og hjörtun
væru 5-1. Hann fór því í spaðann
og svínaði gosanum í þeirri von að
drottningin væri hjá vestri, eða að
hann skiptist 3-3. Þetta var hvorugt
fyrir hendi og því tapaði sagnhafi
spilinu.
Hvað margir spilarar í vestur
haldið þið að hefðu látið kónginn í
ásinn? Ég býst við að hægt muni
að telja þá á fingrum annarrar
handar og samt er þetta eina rétta
spilamennskan.
Frá sjónarhóli vesturs er aug-
ljóst, að spili sagnhafi hjarta í ann-
að sinn þá fær hann óhjákvæmi-
lega fjóra slagi á hjarta. Þess vegna
er sjálfsagt fyrir hann að láta kóng-
inn til þess að fá sagnhafa til þess
að hætta við litinn.
En segjum nú að suður sé gamall
bragðarefur og sjái í gegnum bragð
vesturs, þá hefur hann engu tapað,
því hann fær samt slag á hjarta, ef
sagnhafi þarf fleiri en tvo slagi á
litinn. í versta tilfelli fær vestur
hjartaslaginn tveimur slögum
seinna, en ef það lukkast eru verð-
launin há.
— VIKAN 24. tbl.