Vikan - 20.06.1963, Blaðsíða 47

En hvað á ég að gera? Ég get
ekki farið niður í deildina, þeg-
ar ég hefi tilkynnt veikindafor-
föll.
Svo lét hann hugsanir sínar
gæla við 50 þúsund dollarana —
og allt, sem hann gæti fengið fyr-
ir þá. Hann gæti keypt sér það
starfssvið, sem hann hafði dreymt
um frá þeim tíma, þegar hann
kom fyrst til New York. Hann
leigði glæsilegar lækningastofur
við Park Avenue, reði aðstoðar-
stúlku, fagra sem kvikmyndadís,
og mestu auðkýfingar borgarinn-
ar yrðu meðal sjúklinga hans.
Hann vissi, að hann var nægi-
lega duglegur til að sigra sem
tízkulæknir, þegar fyrstu erfið-
leikarnir væru að baki. Eftir þrjú
ár mundi hann hitta Martin Ash
og Gray sem jafningja og berjast
við þá um sjúklingana. Frægir
menn beggja vegna Atlantshafs-
ins mundu verða meðal náinna
vina hans, og vasabók hans
mundi verða full af símanúmer-
um fegurstu kvenna heims. Þeg-
ar Patricia Reed væri í borginni,
mundi hann hafa lykil að dyr-
um hennar.
Patricia Reed! Hönd hans greip
til símans, þegar hann minntist
hvetjandi augnaráðs hennar.
Hann ætlaði að hringja til henn-
ar, jafnskjótt og hann hafði lokið
starfi í ölgerðinni, og ef hún yrði
ein heima, ætlaði hann að ákveða
fund með henni í kvöld. Ef
heppnin væri með honum, og
hann væri einnig hæfilega frakk-
ur, mundi hann líka geta sigrað
Andy á þessu sviði.
Andy Gray leit andartak upp
úr verki sínu og uppgötvaði, að
Martin Ash var kominn á áhorf-
endapallana. Þótt það væri mjög
óvenjulegt, að yfirlæknir sjúkra-
hússins væri þar staddur meðal
kandídata og læknanema, vissi
Andy ekki, hvort hann ætti að
vera hreykinn af þessu. Martin
Ash hafði hegðað sér svo ein-
kennilega undanfarinn mánuð,
að ekki var gott að vita, hvað
honum bjó í brjósti hverju sinni.
Hann hélt áfram að tala í hljóð-
nemann, eins og hann hefði ekki:
tekið eftir návist yfirboðara síns.'
„Þér sjáið nú hægri lungabrodd
blasa við með stórum blóð-
æðum..
Aðgerðinni miðaði hægt áfram.
Hún var erfið og hættuleg, svo
að ekki mátti fara óðslega að
neinu. Andy starfaði jafnt og
þétt og hélt jafnframt áfram að
lýsa aðgerðinni í hljóðnemann.
Honum fannst einkennilegt, að
það, sem hann tók sér fyrir hend-
ur, virtist alltof auðvelt, þegar
hann lýsti því. Samt hafði þessi
aðgerð bjargað hundruðum bama
frá vissum dauða. Og enn var
full ástæða til að ætla, að lífi
Jackies litla mundi einnig verða
borgið.
Nú var komið að sérstaklega
hættulegu atriði. Andy fann, að
allir stóðu á öndinni... En á
næsta andartaki var spennan um
garð gengin, og allir vörpuðu
öndinni léttara.
„Stórfenglegt." hvíslaði Dale
hugfanginn. Hann hafði sagt það,
sem bjó í allra huga. Nú var aug-
ljóst, að ef allt gengi vel úr þessu,
mundi heilsu Jackies verða borg-
ið.
„Nú gerum við hlé andartak,"
sagði Andy, „og gefum blóðrás-
inni tækifæri til að venjast þeim
breytingum, sem við höfum gert.“
Hann fleygði frá sér hnífnum
og vék frá skurðborðinu. Frá
upphafi hafði hann óttazt þetta
hlé, sem hann hlaut að verða að
gera. Nú óttaðist hann nefnilega,
að athygli sín mundi slævast.
Svæfingarlæknirinn vann við
tæki sín við höfðalag skurðborðs-
ins. Nú var um að gera að gefa
sjúklingnum sem mest súrefni.
„Höfum við lagt of mikið á
hann, Evans?“
Svæfingarlæknirinn hristi höf-
uðið. „Ég sé engin merki losts
— og súrefnismælirinn hefur
eiginlega ekki sýnt neina breyt-
ingu.“
Andy vafði hendurnar í dauð-
hreinsað handklæði, sem Vicki
Ryan rétti honum, og settist síðan
á stól, sem hún ýtti til hans. Þá
fyrst fann hann, hversu dæma-
laust þreyttur hann var. En þetta
var aðeins forsmekkur þess, sem
verða mundi. Hann sneri sér að
Dale og ætlaði að segja eitthvað,
en heyrði þá allt í einu í sírenu
niðri á götunni. Það var eins og
hún væri beint fyrir neðan glugga
skurðstofunnar, og henni var
þegar svarað af annarri, sem
heyrðist úr norðurátt. Andy fann
hroll fara um sig, ér hann heyrði
þessi hljóð. Nokkrir kandídat-
anna á áhorfendabekkjunum
hurfu. Þeir ætluðu að aðgæta
hvort þörf væri fyrir þá.
„Nú verður víst nóg að gera í
slysastofunni...“
„Þetta eru lögreglubílar.
Andy.“
„Já, ætli þeir séu kannski að
leita að vini okkar með atom-
sprengjuna?“
Svo þagnaði væluhljóðið og
Andy gekk aftur að skurðarborð-
inu...
Framhald í næsta blaði
VIKAN 25. tbl. — £7