Vikan - 27.06.1963, Blaðsíða 44

r
HVERNIG DÆMIR ÞÚ?
Nivea innilieldnr
Eucerit — efni
skylt , húðlitunni
frá því stafa
hin góðu áhrif
þess.
ÉG NOTA NIVEA EN ÞÉR?
NúiS Nivea á andlitiS að kveldi: Þá
verður morgunraksturinn þægilegri
og auðveldari. Og eftir raksturinn
hefur Nivea dásamleg áhrif.
GOTT ER AÐ TIL ER NIVEA!
Látið NIVEA fullkomna rakstnrinn.
hvers annars. Eða barnið ein-
hvers. Það var sorglegt að það
skyldi þurfa að vera konan yðar
í þetta sinn. Af þremur milljón-
um manns, þurfti það að vera
konan yðar, sem hann valdi. Nú,
en þannig er lífið. Nú ætlum við
að fara.
Hann klappaði á herðarnar á
mér.
Svo yfirgaf hann mig með enga
aðra huggun en einveruna.
Já, þannig hljóðar sagan. Það
lítur út fyrir að það sé eiturbyrl-
ari á ferli einhvers staðar í borg-
inni, einhver, sem ræðst á fórn-
arlambið þegar minnst vonum
varir. Eins og elding. Eins og vit-
firringur. Hann hlýtur að vera
brjálaður. Hvers vegna ætti hann
annars að drepa svona margt
fólk, svona víða? Fólk, sem ekkert
á sameiginlegt, alls ekkert. Það
finnst engin ástæða fyrir því.
Lögreglan segir, að þeir hafi ekki
einu sinni getað komizt að því,
hvernig hann kemst inn. Gleymið
því ekki að læsa dyrunum, með-
borgarar góðir. Lítið undir rúm-
ið áður en þið háttið. Gleymið
ekki að loka gluggunum vand-
lega — því að hver getur ábyrgzt
að vitfirringar œg eldingar gangi
alltaf um dyrnar?
Nábúar mínir, sem eru allir af
vilja gerðir að hughreysta mig,
segja að þetta sé allt sök lögregl-
unnar. Hún geri ekkert annað
en skipta sér af málum, sem
komi henni ekkert við, innheimta
gjöld fyrir umferðarbrot og annað
álíka fánýtt. En hvenær nær
maður í lögregluþjón, þegar mik-
ið liggur við? Eru þeir nokkurn
tíma til nokkurra nota, þegar á
þarf að halda?
Ég er vanur að segja nábúum
mínum, að það megi ekki kenna
lögreglunni um allt. Það getur
verið að þeir viti eitthvað. Þeir
geta ekki sagt frá öllu, sem þeir
vita.
Við sjálfan mig segi ég, að
þeir þori ekki að gera þetta upp-
skátt með mjólkina. Þeir þora
það ekki. Hugsið ykkur bara
hverjar afleiðingar það mundi
hafa! Hvorki meira né minna en
hrun. Hver einasti maður í allri
borginni mundi hætta að drekka
mjólk! Öll litlu börnin, sem enga
mjólk fengju. Og öll mjólkurbú-
in, sem yrðu gjaldþrota. Og alla
mjólkurpóstana, sem yrðu at-
vinulausir — og alla bændurna,
sem mjólka kýrnar sínar, og
vesalings kýrnar, hvernig færi
fyrir þeim? Nei, kæru lesendur,
þannig skriðu þora þeir ekki að
hrinda af stað. Það er ófyrirsjá-
anlegt, hvernig það gæti endað.
Það er miklu betra að láta nokkr-
ar manneskjur deyja daglega,
Aðstoð framliðinna
Jón Jónsson fékk slæmsku í hné. f þeim tilgangi að ráða bót
á þessum kvilla leitaði hann til Sævalda Sigurðssonar, tré-
smiðs, en hann var kunnur ,,huglæknir“.
Sævaldi taldi sig vera skyggnan og hafa komizt í samband
við framliðna lækna. Þegar sjúklingur leitaði til hans, lagði
Sævaldi gjarnan hönd á höfuð honum og bað fyrir sjúklingnum.
Birtist þá jafnan einhver hinna framliðnu lækna. Streymdu
þá geislar út frá lækninum og á sjúklinginn. Á brjósti læknis-
ins stóð lýsing á sjúkdóminum og oftast ráðleggingar við hon-
um. Venjulega voru þær fólgnar í ákveðnu mataræði, böðum,
göngum og plástrum. En Sævaldi taldi aðallæknisaðgerðina
fólgna í útgeislun hinna framliðnu lækna.
Hvort sem Jón var nú lengri eða skemmri tíma í heilsu-
bótartilraun hjá Sævalda, fór hnéi hans síhrakandi. Jón hafði
orð á þessu við Sævalda og sagðist hafa í hyggju að fara í
læknisrannsókn á Heilsuverndarstöðina. Sævaldi taldi það
skynsamlega ráðstöfun og sízt á móti sínu skapi.
Þegar Jón spurði Sævalda, hvað hann ætti að gjalda fyrir
fyrirhöfnina, sagði Sævaldi, að hann setti aldrei upp gjald
fyrir þessi störf sín. Tók þá Jón upp fimm hundruð krónur
og sagði, að minna mætti endurgjaldið ekki vera. Sævaldi
veitti fénu viðtöku.
Við læknisrannsókn kom í ljós, að Jón hafði berkla í hnénu.
Berklayfirlæknir lét Jón vera í ljóslækningum og setti hnéð
í gipsumbúðir. Batinn gekk seint.
Þótt Jón hefði ekki fengið lækningu meina sinna hjá Sæ-
valda Sigurðssyni, var hann engan veginn fráhverfur þeirri
hugmynd, að huglæknar myndu bezt leysa vanda sinn. Fór
hann í þessum tilgangi á fund Dómalda Jónssonar.
Dómaldi taldi ekkert því til fyrirstöðu, að hann gæti gert
Jón alheilbrigðan með aðstoð framliðinna lækna. Þó væri þessi
,,lækning“ háð því skilyrði, að Jón leitaði ekki til læknis-
lærðra manna. Hóf Dómaldi nú aðgerðir sínar. Fyrir milli-
göngu hans skipaði hinn framhðni læknir svo fyrir, að gips-
umbúðirnar skyldu þegar teknar af hnénu, en það síðan vafið
sárabindum. Nokkru eftir að gipsumbúðirnar voru fjarlægðar,
tók hnéð að bólgna. „Læknirinn" taldi það eðlilegt og sagði
ástand hnésins á hröðum batavegi. í reyndinni fór málum
því miður fram á annan veg. Jóni síversnaði í hnénu, og þegar
hann leitaði berklalæknis á ný, var hann umsvifalaust lagður
inn á sjúkrahús til aðgerðar, sem þó reyndist torveld, þar sem
í fyllsta óefni var komið.
Fyrir ómak sitt tók Dómaldi 400 krónur, enda sagðist hann
hafa fyrirskipanir „að handan" um að taka 3—400 krónur
fyrir hvern sjúkling. Þeirra reglu sagðist hann fylgja yfir-
leitt. Undantekningar gerði hann þó, ef mjög efnalítið fólk
ætti í hlut.
Þegar sjúkrasaga Jóns Jónssonar hafði verið rakin, hófst
opinber réttarrannsókn gegn þeim Sævalda og Dómalda. Við
þá rannsókn kom í Ijós, að þeir höfðu báðir í alllangan tíma
stundað svokallaðar huglækningar. Aldrei höfðu þeir þó aug-
lýst starfsemina. Sævaldi setti aldrei upp gjald fyrir vinnu
sína, en tók við peningum, ef að honum voru réttir.
Dómaldi taldi sig gæddan sálrænum hæfileikum og stundaði
ósjálfráða skrift frá fermingaraldri. Með þeim hætti komst
hann í samband við framliðnn lækni. Dómaldi taldi þennan
lækni hafa læknað sig af sjúkdómi, er hann gekk með, svo
og fjölda annarra sjúklinga, sem til hans hefðu leitað.
Að réttarrannsókn lokinni höfðaði saksóknari rikisins opin-
bert mál á hendur þeim Sævalda og Dómalda fyrir brot á
lögum um lækningaleyfi o. fl. með því að stunda skottulækn-
ingar, svo og fyrir brot á almennum hegningarlögum fyrir
þann verknað að hafa fé af fólki með blekkingum.
Spurning VIKUNNAR:
HVERJAR VERÐA LYKTIR ÞESSA MÁLS?
Sjá svar á bls. 50.
££ — VIKAN 26. tbl.