Vikan - 04.07.1963, Blaðsíða 49

„Faðir yður heldur að hann
sé að bægja frá yður miður þægi-
legum atburðum.“
„Já, vitanlega. Með því að
reyna að eyðileggja það eina, sem
getur gert mig verulega ham-
ingjusama." Rödd hennar var
loðin af geðshræringu. „Hann
sagði, að hann myndi einskis
svífast í að hindra giftingu yðar,
ungfrú Blackwell."
„Hvað er það þá, sem þér eruð
að reyna að gera?“
„Grafa upp allt, sem ég get
um fortíð Burke Darnis."
„Til þess að pabbi geti notað
það gegn honum?“
„Aðeins ef ég finn eitthvað,
sem hægt er að nota gegn hon-
um.“
„Er það yðar hugmynd?“
„Nei. Ég gerði Blackwell höf-
uðsmanni það fyllilega ljóst, að
ég tæki engan þátt í að útbúa
fölsuð sönnunargögn, né útvega
gögn, sem notuð yrðu til siðferð-
islegrar fjárkúgunar. Ég vildi
gjarna nota þetta tækifæri til
þess að fullvissa yður um þetta
líka.“
„Og þessu ætlizt þér til að ég
trúi?“
„Og af hverju ekki? Ekki hef
ég neitt upp á vin yðar að klaga,
né yður sjálfa.“
Hún hallaði sér upp að hvítu
grindverkinu, og virti mig fyrir
sér, þegjandi. Fyrir aftan hana
var tekið að falla að. Veltandi
smáöldurnar teygðu sig lengra og
lengra upp í fjöruborðið, og
sendlingarnir léku sér í sandin-
um. Það var eins og hún talaði
við einhvern ósýnilegan trúnað-
armann, mitt á milli mín og fugl-
anna: „Getur verið, að maðurinn
segi satt?“
„Það getur verið, og það er.
Ég get sagt satt, og þess vegna
geri ég það.“
Ekkert bros. Hún brosti aldrei.
„Gerið þér yður grein fyrir, að
þetta ástand er óþolandi?"
„Það þarf alls ekki að vera
það. Hafið þér kannski engan
áhuga fyrir að kynnast fortíð
unnusta yðar?“
„Ég veit allt, sem ég þarf að
vita.“
„Og hvað er það?“
„Hann er dásamlegur maður,
snillingur, og hann hefur þurft
að þola margt. Nú, þegar hann
er farinn að mála aftur, eru engin
takmörk fyrir því, hvað hann
getur náð langt. Mig langar til
þess að hjálpa honum til að koma
snilligáfu hans á framfæri.11
„Hvar lærði hann að mála?“
„Ég hef aldrei spurt hann að
því.“
„Hve lengi hafið þér þekkt
hann?“
„Nógu lengi.“
„Hve lengi?“
„Þrjár, fjórar vikur.“
„Og teljið þér það nógu langan
tíma, til þess að taka ákvörðun
um að giftast honum?“
„Ég hef fullan rétt til þess að
giftast hverjum sem er. Ég er
HUSGÖGN
STERK OG
STÍLHREIN
KÓNISKT
KRÓMAÐ
PÓLERAÐ
STÁL
SENDUM i P ÓSTKRÖFU
ELEKTROLUX UMBOÐIÐ LAUOAVEOW SIMI 36200
ekkert barn, og ekki Burke held-
ur.“
„Ég geri mér fulla grein fyrir
því. Að minnsta kosti er hann
það ekki.“
„Ég er tuttugu og fjögurra,“
sagði hún, eins og í varnarskyni.
„Og ég verð tuttugu og fimm í
desember.“
„Og þá fáið þér í hendur pen-
inga. Mikla peninga."
„Pabbi hefur aldeilis gefið yð-
ur alla sólarsöguna. En sennilega
hefur hann þó sleppt nokkrum
mikilvægum atriðum. Burke
kærir sig ekkert um peninga.
Hann fyrirlítur þá. Við ætlum
til Evrópu eða Suður-Ameríku,
og lifa þar fábrotnu lífi. Hann
ætlar að vinna, ég ætla að hjálpa
honum, og þannig verður okkar
líf.“
Augu hennar tindruðu, dökk og
fjarræn. „Ef ég héldi, að pening-
ar ættu nokkurn tíma eftir að
standa í vegi milli mín og manns-
ins, sem ég elska, þá myndi ég
hreinlega gefa þá.“
„Myndi Burke vilja það?“
„Helzt af öllu.“
„Hafið þér rætt þetta við
hann?“
„Þetta, og allt annað. Við er-
um mjög hreinskilin hvort við
annað.
„Þá getið þér ef til vill sagt
mér hvaðan hann er, og svo
framvegis?“
HANA setti hljóða í annað
sinn. Hún iðaði óþolinmóðlega
við grindverkið, rétt eins og ég
væri búinn að króa hana af inni
í horni. Leiftrið hvarf úr augum
hennar. Þrátt fyrir tilraunir
hennar til mótmæla, var þetta
áhyggjufull stúlka.
„Hvernig vinnur hann fyrir
sér, ungfrú Blackwell?"
„Hann hefur aldrei gert neitt
annað en mála.“
„í Mexico?“
„Stundum."
„Hve lengi hafði hann verið
í Mexico, þegar þér hittuð hann
fyrst?“
„Ég veit það ekki. Lengi.“
„Hvers vegna fór hann til
Mexico?“
„Til þess að mála.“
Þetta var orðin endalaus hring-
rás hjá okkur, hringrás, sem gaf
engar upplýsingar. Ég sagði: „Við
erum nú búin að tala saman góða
stund, og enn hafið þér ekkert
sagt mér, sem gæti hjálpað mér
í sambandi við að upplýsa fortíð
vinar yðar.“
„Ég hef ekkert verið að hnýsast
í einkamál hans, og ætla mér
ekki að gera það.“
„Sjáið nú til, ungfrú Black-
well. Ég hef fullan skilning á
löngun yðar til þess að losa yður
úr viðjum fjölskyldunnar og
byrja að lifa lífinu fyrir yður
sjálfar. En finnst yður rétt að
gana blindandi út í ..
„Nú talið þér alveg eins og
pabbi. Ég þoli ekki lengur allt
þetta fólk, sem skiptir sér af öllu
VIKAN 27. tbl. — 40