Vikan - 11.07.1963, Blaðsíða 5

ir við blessuð ungmennin, en það
er nú annað mál.
En það sem mig langar til að
segja, er þetta: Úr því að ungl-
ingarnir fást til að vinna þessa
vinnu og verið er að hafa fyrir
því að gefa þeim kaup fyrir
vinnuna, væri þá ekki ráð að
láta krakkana vinna mannsæm-
andi vinnu í staðinn fyrir þetta
bölvað kák? Sumt af því, sem
krakkarnir eru látnir gera, er
hreinasta kleppsvinna. Ekki
vegna þess hve erfið vinnan er,
síður en svo. Nei, það vill oft
brenna við, að þessi vinna krakk-
anna ber alls engan ávöxt. Þeir
eru látnir puða við eitthvað, sem
ekkert gagn er í, svo sem að tína
saman steinhnullunga á melum
og malarvegum. Þeir geta verið
að dunda við þetta dögum sam-
an, en auðvitað hafa þeir ekki
erindi sem erfiði.
Mér finnst það frumskilyrði,
að öll þessi „þrælkun“ geri eitt-
hvert gagn, úr því að hún er um-
borin á annað borð. Það er því
ekki óeðlilegt að fara fram á
það, að krakkarnir sjái einhvern
árangur af öllu þessu puði sínu.
Ég efast ekki um, að finna mætti
bæði skynsamlegri og skemmti-
legri vinnu handa krökkunum.
Krökkunum er miklu meiri full-
næging í því að finna, að þeir
séu að gera eitthvert gagn.
Með þökk fyrir birtinguna.
Faðir.
Endaleysa ...
Kæra Vika.
Það er nú meiri árans enda-
leysan, þessi saga af henni Júllu
Jóns. Hún er alltaf að verða
„skotin" og lenda í alls konar
ástarævintýrum með hugguleg-
um ungum mönnum, en maður
er bara farinn að vita það fyrir-
fram, að það verður aldrei neitt
úr þessum ,,skotum“. Þetta er
svo ergilegt, að ég er alveg að
missa þolinmæðina.
Það væri eitthvað nær að hafa
stuttar sögur í sama stíl, en þá
af mismunandi stúlkum, sem
einhverntíma gætu þá fundið
manninn við sitt hæfi.
Ef ég væri Júlla, væri ég orð-
in alveg gjörsamlega vonlaus um
að eignast nokkurntíma eigin-
mann.
Bless,
Stína.
Ofnotkun ...
Kæri Póstur.
Viltu ekki benda þeim, sem til
sín vilja taka, að notkun þol-
myndar í íslenzku er allt annað
en æskileg og oft beinlínis hjá-
kátleg.
Þessi ofnotkun þolmyndarinn-
ar er vafalaust sótt í erlend mál,
þar sem hún á oftar rétt á sér
og hljómar ekki eins annarlega
og í íslenzku.
Dagblöðin gera sitt til þess að
breiða þessa ofnotkun út, svo-
sem: „í gærkveldi voru tveir
réttindalausir piltar teknir af
lögreglunni í Reykjavík ...“
Blaðamanninum, sem þessa
klausu reit, láðist að geta þess,
hver eða hverjir tóku þessa pilta
af lögreglunni.
Zebra.
Teikning ...
Kæra Vika!
Mig langar til að spyrja þig
að því, hvort sé nokkur skóli í
Reykjavík, sem kennir auglýs-
ingateiknun eða tízkuteiknun.
Ég hef nefnilega mjög gaman af
því að teikna og langar stundum
til þess að læra það. Ég sendi
þér að gamni nokkrar rissmynd-
ir og langar að spyrja hvernig
þér finnist þær._____________
Svo þakka ég þér kærlega fyr-
ir allt skemmtilega lestrarefnið
sem þú hefur flutt á síðasta ári,
mér finnst þú alltaf vera að
batna.
Bless,
Didda á Akureyri.
— — — Myndimar eru alveg
fyrirtak og lofa góðu. Ekki er
mér kunnugt um neinn skóla í
Reykjavík, þar sem kennd er
einungis auglýsinga- eða tízku-
teikning, en í Ilandíða- og Mynd-
listaskólanum eru sérstök nám-
skeið í þessum greinum, og legg
ég eindregið til, að þú leitir
þangað og þroskir þennan hæfi-
leika þinn.
Leiðrétting ...
Mér hefur líklega orðið á í
messunni. Það ku ekkert kosta
að eiga ferðaútvarpstæki í við-
bót við heimilistækið.
Ég biðst hér með afsökunar á
að hafa hrellt saklausan lesanda
að ófyrirsynju.
Vai unga fólksins - Heklubuxurnar -
amerískt efni nyion nankin - vandaður
frágangur. Betri buxur í leik og starfi
ma*
STÓRAUKIN SALA SANNAR VINSÆLDIR VÖRUNNAR

- 5
VIKAN 28. tbl.